1. Jakościowe uszkodzenie w zakresie społecznej interakcji, np.:

– widoczne uszkodzenia umiejętności w posługiwaniu się zachowaniami niewerbalnymi takimi jak wymiana spojrzeń, ekspresja mimiczna, pozycje ciała oraz gesty w celu regulacji społecznej interakcji;

– niepowodzenia w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami stosownie do poziomu rozwoju;

– brak spontanicznego dążenia do dzielenia z innymi przyjemności, zainteresowań lub osiągnięć i odwzajemniania społecznego lub emocjonalnego.

2. Jakościowe uszkodzenia w zakresie komunikacji, np.:

-niezdolność do niewerbalnej komunikacji za pomocą gestów czy mimiki, mimo braku opóźnienia w mowie, a nawet przy wyjątkowo dobrym jej rozwoju;

– widoczne ograniczenia w zdolnościach inicjowania lub podtrzymywania rozmowy;

– dosłowne, literalne rozumienie i używanie języka;

-brak zróżnicowanych, spontanicznych zabaw w udawanie lub społecznych zabaw naśladowczych.

3. Ograniczone, powtarzające się i stereotypowe wzorce zachowania, zainteresowań i aktywności np.:

– zaabsorbowanie jednym lub kilkoma z nich z nienormalną intensywnością i zogniskowaną uwagą.

– sztywne trzymanie się specyficznych, niefunkcjonalnych rutyn i rytuałów;

– manieryzmy ruchowe, takie jak trzepotanie lub wykręcanie rąk lub palców czy złożone ruchy całego ciała;

– uporczywe zajmowanie się częściami obiektów.

Polski przekład tego wydawnictwa ukazał się w 2008 roku pt: „Kryteria diagnostyczne według DSM-IV-TR.” Obecnie trwają prace nad DSM – V, którego pojawienie się jest planowane na maj 2013.

Christopher Gillberg w swojej publikacji z 1989 roku zaproponował sześć kryteriów diagnostycznych, różniących się od wyznaczników DSM-IV i ICD-10:

1. Poważne zaburzenia wzajemnych interakcji społecznych (przynajmniej dwóch z poniższych):

· niezdolność do uczestniczenia w interakcjach z rówieśnikami;

· niechęć do uczestniczenia w interakcjach z rówieśnikami;

· słabe rozumienie wskazówek społecznych;

· zachowania niewłaściwe pod względem społecznym i emocjonalnym.

2. Całkowite zaabsorbowanie wąskim kręgiem zainteresowań (przynajmniej jedno z poniższych):

· wykluczenie innych zainteresowań;

· lgnięcie do tego co powtarzalne;

· większe wykorzystanie pamięci, niż rozumienia.

3. Powtarzające się rutynowe zachowania lub rytuały (przynajmniej jedno z poniższych):

· angażujące siebie samego w różnych aspektach życia;

· angażujące innych.

4. Problemy z mową i językiem (przynajmniej trzy z poniższych):

· ich opóźniony rozwój ;

· nadzwyczajnie perfekcyjny język ekspresyjny;

· formalny, pedantyczny język;

· dziwaczna prozodia, osobliwa charakterystyka głosu;

· defekt rozumienia języka, obejmujący niewłaściwą interpretację znaczeń literalnych (dosłownych) oraz domyślnych.

5. Problemy w zakresie komunikacji niewerbalnej (przynajmniej jedno z poniższych):

· ograniczone używanie gestów;

· nieporadna mowa ciała;

· ograniczona lub niewłaściwa ekspresja twarzy;

· osobliwe „obojętne” spojrzenie.

6. Ruchowa niezdarność.

Zetknęliście się kiedyś z Zespołem Aspergera? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułZespół Aspergera u dorosłych – objawy
Następny artykułJak dodać objętości cieniowanym włosom – Videoporada

Magdalena Wolna - z wykształcenia pedagog, psychoterapeutka i hipnoterapeutka oraz trener osobowości. W ciągu studiów przyznano jej stypendia naukowe m.in. MEN-u i na Uniwersytecie w Padwie za szczególne osiągnięcia w nauce. Studia ukończyła z wyróżnieniem i oceną celującą, a jej praca magisterska jako jedna z pierwszych w Polsce dotyczyła snu świadomego (Lucid Dream).

W Nottingham uzyskała dyplom psychoterapeuty i hipnoterapeuty akredytowany przez General Hypnotherapy Standards Council.

Jest projektantką warsztatów rozwoju osobowości, bajek terapeutycznych, a także indywidualnych nagrań do nauki snu świadomego oraz terapii autohipnozą dopasowanych specjalnie do potrzeb klienta - od skryptu, aż po udźwiękowienie.

 

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here