Timesharig jest formą pobytów turystycznych organizowanych i planowanych przez samego konsumenta z wykorzystaniem nieruchomości, z której korzystanie umożliwia umowa timeshare.

1. Cechy charakterystyczne takiej umowy

Ustawa definiuje umowę timeshare jako umowę, na podstawie której konsument odpłatnie nabywa prawo do korzystania z co najmniej jednego miejsca zakwaterowania wskazanego w umowie przez określony okres w ciągu roku.1 Umowa taka jest zawierana na okres dłuższy niż rok, np. na kilka lat. Miejscem zakwaterowania może być pokój, całe mieszkanie czy część domu, również miejsce na statku pasażerskim czy domek letniskowy lub przyczepa, w której konsument zamierza co roku spędzać urlop.

Przykładowo – konsument zawiera umowę timesharingu, z treści której wynika, że w latach 2012–2015 będzie odpłatnie korzystać z domu położonego na Krecie od 15 do 30 września każdego roku.

Umowa timesharingu jest umową zawieraną pomiędzy przedsiębiorcą (który nie musi być właścicielem zagranicznej nieruchomości, którą udostępnia) oraz konsumentem. Dlatego też umowa ta podlega przepisom szczególnym, chroniącym interes konsumenta.

Oprócz umów timeshare ustawa reguluje podobnie umowy dotyczące długotrwałego produktu wakacyjnego i uczestnictwa w systemie wymiany turystycznej.

Umowa timeshare powinna zostać zawarta w formie pisemnej i mamy prawo żądać, by została sporządzona w języku polskim.2 Na skutek zawarcia tej umowy konsumentowi może dodatkowo przysługiwać prawo do korzystania z nieruchomości (kwatery) będącej przedmiotem umowy, jednak nie jest to w żadnym wypadku prawo własności. Płatności z tytułu tej umowy są zazwyczaj rozłożone na raty i nie dotyczą tylko samego okresu korzystania z nieruchomości, lecz jej odpowiedniego utrzymywania w pozostałym okresie czasu. Często w koszty wlicza się od razu eksploatację budynku i opłaty za media w okresie obowiązywania umowy.

2. Prawa konsumenta wynikające z umowy timeshare

W trosce o przestrzeganie praw konsumentów można odstąpić od zawartej umowy bez podania przyczyny w ciągu 14 dni od jej zawarcia lub doręczenia dokumentu umowy. Oświadczenie o odstąpieniu od tej umowy złożone przed upływem ustawowego terminu ma skutek także wobec kredytu czy pożyczki, jakiej przedsiębiorca udzielił konsumentowi w związku z zawarciem umowy.

Przedsiębiorca nie ma prawa żądać od konsumenta zapłaty z góry czy wpłacenia części kwoty przed upływem czasu, w którym możliwe jest skorzystanie z odstąpienia od umowy bez podania przyczyny.

Konsument, który rozmyślił się jednak po upływie terminu umożliwiającego odstąpienie od umowy bez ponoszenia dodatkowych kosztów, może zbyć innej osobie fizycznej swoje uprawnienia z tytułu tej umowy. Musi jednak powiadomić o tym przedsiębiorcę, z którym umowę timesharingu zawarł.

3. Czego możemy wymagać od przedsiębiorcy?

Przede wszystkim do obowiązków przedsiębiorcy świadczącego usługi timesharinu należy, aby miejsce zakwaterowania, za które płacimy, odpowiadało standardom określonym w umowie. To przedsiębiorca ma zadbać o naprawy i odpowiednie warunki sanitarne miejsca zakwaterowania. Brak przydatności do umówionego użytku oznacza, że konsumentowi nie udostępniono wszystkich obiektów i usług za które zapłacił w ramach umowy – np. basen kryty był nieczynny, mimo że korzystanie z niego zostało zapisane w umowie. Podobnie w przypadku wad, o których konsument nie wiedział, podpisując umowę – wówczas może on żądać obniżenia ceny lub – w niektórych wypadkach – wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym.

Przed podpisaniem takiej umowy należy dokładnie zapoznać się z prospektem i formularzami, opisującymi samą nieruchomość jak i z kosztami, które musimy ponosić.

1 Art. 2 ust. 1 Ustawa z 16 września 2011 o timeshare (wchodzi w życie 28.04. 2012r.)
2 Art. 16 ust. 1 Ustawa z 16 września 2011 o timeshare (wchodzi w życie 28.04. 2012r.)

Uwaga!

W żadnym wypadku nie dajmy się nabrać na sformułowania, które mówią, że „nabywamy udział w nieruchomości”, gdyż nie dotyczy to w żadnym wypadku prawa własności, lecz wyłącznie prawa do użytkowania!

Czy korzystaliście kiedyś z takiego rozwiązania? Jakie są Wasze wrażenia? Dajcie znać w komentarzu.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułPodatek od darowizny
Następny artykułCzy reklama może zasłaniać okna?

Ewelina Paździora – ukończyła filologię polską i prawo  na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współpracuje z  Kancelarią Adwokacką w Krakowie, zajmuje się zwłaszcza prawem cywilnym i prawem pracy. Oprócz tego specjalizuje się w prawie Unii Europejskiej. Przygotowuje się do egzaminu na aplikację adwokacką.

 

Nasz specjalista o sobie:


Polonistyka, prawo … a może jeszcze archeologia? Uwielbiam nieustanne zmiany i wyzwania. Ciągle stawiam sobie nowe cele i staram się dążyć do ich realizacji, fascynuje mnie rozwiązywanie zagadek i łamigłówek.  Połączenie wielu pasji sprawia, że interpretacja i zrozumienie prawnych problemów nie stanowi dla mnie trudności. We wszystkim co robię, staram się zachować należytą staranność, samodzielnie poszukuję odpowiedzi na trudne pytania, analizuję wszystkie możliwości.

Trochę romantyk, trochę realistka. W wolnych chwilach uciekam z dobrą książką daleko za miasto. Lubię włóczęgę po górach, amatorskie zdjęcia, nowych znajomych. Odwiedziłam z przyjaciółmi Krym, Pragę i wiele miast Europy Zachodniej. Moim marzeniem jest przejazd koleją transsyberyjską.

 

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here