Piractwo na przestrzeni lat zdecydowanie rozwinęło zakres swojej działalności, zwłaszcza ze względu nieograniczony dostęp do Internetu. Za najczęstszą przyczynę piractwa komputerowego uważana jest wysoka cena oprogramowania.

Programy komputerowe i gry

Określenie „piractwo komputerowe” dotyczy wszelkich czynności mających na celu kopiowanie lub też rozpowszechnianie programów komputerowych podlegających ochronie praw autorskich. Działania polegające na kopiowaniu, udostępnianiu, powielaniu oprogramowania, instalowaniu programu na wielu komputerach, posługując się jednym kluczem licencyjnym czy też bezprawnym pobieraniu aktualizacji oprogramowania, do którego nie mamy prawa, uważane są za piractwo komputerowe.

W przypadku zakupu nawet legalnego oprogramowania niezwykle istotnym jest zapoznanie się z treścią licencji, gdyż w zasadzie kupujemy właśnie licencję, a nie sam program. Licencja określa nam dokładnie, ile kopii – o ile w ogóle – możemy sporządzić z danego programu. W przypadku, gdy zainstalowalibyśmy program na większej ilości komputerów niż pozwala nam na to licencja, możemy zostać posądzeni o piractwo komputerowe.

Poprzez dostęp do Internetu zdecydowanie najszybciej „rozwijającą” się gałęzią piractwa jest właśnie to internetowe. Jeszcze do niedawana piractwo kojarzone było z wymianą nośników (dyskietek czy też płyt), natomiast dzisiaj możliwe jest np. bezpłatne pobieranie programów z witryn pirackich czy też przesyłanie programów poprzez sieci wymiany plików „peer-to-peer”.

Nielegalne jest również „ściąganie” z Internetu gier komputerowych. Jedynie w przypadku, gdy twórca gry wyrazi zgodę na jej pobranie, wówczas możemy legalnie zainstalować ją na swoim komputerze.

„Ściąganie” muzyki, filmów, e-booków i zdjęć

Trochę inaczej sytuacja wygląda, gdy ściągamy z Internetu muzykę lub filmy. Samo pobranie na użytek własny plików z muzyką, filmami, e-booków czy zdjęć nie jest czynem niedozwolonym (nawet jeżeli zostały one umieszone w sieci bez zgody autora), natomiast ich udostępnienie już tak. Należy jednak pamiętać, że bardzo często programy poprzez które możemy ściągnąć muzykę (np. torrenty, czyli sieć „peer-to-peer”) równocześnie udostępniają ją z naszego komputera i wówczas już stajemy się piratami. Warto pamiętać, że pobranie filmu lub muzyki, które nie miały jeszcze premiery w Polsce, również jest nielegalne.

Firmy a piractwo komputerowe

Wbrew pozorom nie tylko osoby prywatne mogą zostać posądzone o piractwo komputerowe, ale również i firmy. Najczęstszym przykładem piractwa w firmach jest sytuacja, kiedy legalnie zakupione oprogramowanie zostanie zainstalowane na większej ilości komputerów niż zezwala na to licencja. Ma to miejsce, gdy przestaje się panować nad wiedzą o ilości zainstalowanych kopii lub też w wyniku oszczędności.

Drugim przykładem jest sytuacja kiedy pracownik pobiera z Internetu nielegalny program i instaluje go na służbowym komputerze, bez wiedzy pracodawcy. W przypadku kontroli firmie mogą grozić poważne konsekwencje – od zatrzymania komputerów po wysokie kary finansowe. Najbardziej skutecznym sposobem na kontrolę oprogramowania w firmach jest kontrola sieci przez informatyków oraz stała inwentaryzacja oprogramowania.

Piractwo komputerowe a polskie prawo

Z punktu widzenia prawa piractwo komputerowe (w tym pobieranie programów i gier oraz udostępnianie muzyki czy filmów) jest naruszeniem ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 1994 r. nr 24 poz. 83). Pokrzywdzony twórca, może na drodze cywilnej domagać się dwukrotności wynagrodzenia lub nawet jego trzykrotności, w sytuacji kiedy naruszenie jest zawinione – a w przypadku piractwa komputerowego ciężko mówić o braku winy, w związku z czym bardziej prawdopodobna wydaje się wyższa kara (art. 79 pkt. 3). Ponadto za udostępnianie i rozpowszechnianie programów komputerowych, a także muzyki czy filmów grozi grzywna, kara ograniczenia lub pozbawienia wolności do lat 2 (art. 116 pkt. 1).

Natomiast w myśl przepisów Kodeksu karnego piractwo komputerowe uznawane jest jako kradzież. Powołując się na art. 278 pkt. 2 kk, ten kto bez zgody osoby uprawnionej uzyskuje cudzy program komputerowy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Taka sama kara grozi za nabycie poprzez czyn niedozwolony (pobranie z Internetu) programu komputerowego. Natomiast za nabycie albo przyjęcie programu, o którym wiadomo, że pochodzi z nielegalnego źródła, grozi kara grzywny albo kara ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2 (art. 293 kk).

A czy Wy spotkaliście się kiedykolwiek z piractwem komputerowym? A może sami mieliście nieprzyjemności zwiane np. z zainstalowaniem większej ilości kopii programu?

1 KOMENTARZ

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here