Typowym, a można nawet powiedzieć filmowym (bo często pojawiającym się w filmach dla młodzieży) przyjęciem niespodzianką jest zebranie ekipy przyjaciół, którzy w ukryciu i przyczajeniu będą czekać na właściwą osobę. Aby plan nie spalił na panewce, jedna z osób powinna wyciągnąć solenizanta do pubu. Podczas ich nieobecności, reszta gromadzi się w mieszkaniu solenizanta, organizując urodzinowe party. Najlepsza przyjaciółka właścicieli mieszkania powinna mieć do niego klucze, na wypadek wyjazdu tamtej (ktoś musi podlać kwiaty i przewietrzyć pokoje). W innym wypadku można się zdecydować na imprezę właśnie w mieszkaniu przyjaciółki. Każdy znajomy przynosi wcześniej przygotowane przez siebie danie, wszyscy wspólnymi siłami i odrębną wyobraźnią stroją salon – dopinając kolorowe balony i wstążki. Solenizant przekracza próg mieszkania. Nagle robi się jasno, a wszyscy przyjaciele odśpiewują głośne „Sto lat!”.

niespodziankaFot. sxc.hu

Przyjęcie niespodzianka może być także idealnym pomysłem na oświadczyny. Para, według zapowiedzi chłopaka jedzie do „swojego miejsca” (każda para ma, zazwyczaj dość intymne miejsce swoich miłosnych schadzek). Przed opuszczeniem samochodu, chłopak zawiązuje partnerce oczy, prowadząc ją do celu. Kiedy ściąga jej opaskę, jej oczom ukazuje się „ich” polana, na środku której stoi piękne przystrojony stół dla dwojga. Kelner serwuje kolację z szampanem, a skrzypek wyrywa romantyczne dźwięki. W tak niespodziewanej aurze chłopak pada na kolana i wszystko jasne.

Ciekawą formą przyjęcia niespodzianki jest zabawienie się w podchody. Wystarczy zaplanować trasę, dopracować wskazówki, narysować mapki, ustalić strategiczne miejsca, w których umieścisz drogowskazy i co najważniejsze wybrać cel zabawy – przyjęcia. Można zacząć od powitania jubilata pierwszą wskazówką „przyniesioną” przez ustawionego pod jej oknem ogrodowego krasnala. Potem można wykorzystać elementy przyrody jak kopczyk kamieni, czy opuszczona dziupla oraz poprosić o przekazanie drogowskazu przez panią z kiosku. Grunt, żeby trasa była urozmaicona, niezbyt długa, a wskazówki zabawne, a przy tym na tyle dokładne, żeby jubilatowi udało się dotrzeć do celu.

Czy braliście kiedyś udział w takiej imprezie? Jak ją zorganizowano i z jakiej okazji? Dajcie znać w komentarzu!

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułChemioterapia – skutki uboczne
Następny artykułFotoKod – co to jest, do czego służy?

Joanna Nieć – kulturoznawca i menager kultury. Dziennikarskie kroki stawiała w kilku redakcjach. Zaczynała w miesięczniku studenckim, potem weszła z piórem do krakowskiej prasy. Współpracowała także z lokalną telewizją internetową. Opisywała, relacjonowała, komentowała. Zawsze stawia na rzetelność komunikatu i jednoczesne przekazanie go z polotem. Laszka sądecka od kilku lat związana z Krakowem.

Nasz specjalista pisze o sobie:

Dotychczasowa edukacyjna i zawodowa ścieżka pokazała mi, że pisanie sprawia mi największą frajdę. Pisałam o krakowskich wydarzeniach codziennych, mam na swoim koncie kilka felietonów i wywiadów. Najbardziej cieszyło mnie pisanie o kulturalnych imprezach w Krakowie.

Podpatrywanie studenckiego życia i uczestniczenie w nim pozwoliło mi wychwycić kilka smaczków z imprezowego życia studenta. Każdą obserwację pointowałam w głowie odpowiednimi wnioskami i rozwiązaniami, czego wyrazem są moje porady na Spec.pl. Okazało się, że imprezowanie ma swoje zagwozdki, na które trzeba znaleźć patent.

W swoich poradach staram się podpowiedzieć, jak w danej sytuacji należy się zachować – żeby zabłysnąć, lub się nie zachowywać – żeby nie zbłaźnić się. Podaję na tacy propozycje imprezowego menu oraz sposoby zorganizowania domówki czy parapetówki. Sprawy z pozoru proste. Z pozoru, bo zazwyczaj okazuje się, że rzeczy proste są najbardziej skomplikowane.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here