Udzielana jest najczęściej przez organy jednostek samorządu terytorialnego. Pomoc de minimis, mimo iż jest formą pomocy publicznej, to nie jest tak traktowana przez Komisję Europejską (w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej [TFUE]), dopóki spełnia pewne kryteria. Kwestia ta jest regulowana przez rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis.

Pomoc de minimis:

– Może być udzielona tylko do wysokości 200 000 EURO pobranych w ciągu 3 lat podatkowych (jest to łączna kwota którą może otrzymać w ramach tej pomocy jeden beneficjent, choćby pochodziła z różnych źródeł i była przeznaczona na różne cele). Ograniczenie dla podmiotów działających w sektorze transportu drogowego wynosi 100 000 EURO na trzy lata. Wysokość tego ograniczenia ma zagwarantować, że pomoc taka nie wpłynie na wymianę handlową pomiędzy Państwami Unii Europejskiej i nie stanie się przeszkodą w rozwoju konkurencji. W przypadku przekroczenia tej kwoty, beneficjent zmuszony będzie zwrócić różnicę, wraz z odsetkami.

– Nie może być udzielona (po spełnieniu określonych w prawie warunków):

a) podmiotom działającym w sektorze rybołówstwa, akwakultury, węglowym, produkcji podstawowej produktów rolnych, przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych;

b) na wydatki związane z prowadzeniem działalności eksportowej;

c) na wydatki związane z zakupem pojazdu transportowego, przez firmy prowadzące działalność zarobkową w zakresie transportu drogowego towarowego;

d) podmiotom będącym w trudnej sytuacji – nie mogą więc dostać jej podmioty, które musiałyby zakończyć działalność gdyby nie pomoc;

e) w ramach pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania  z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy.

– Może być udzielana jedynie w sytuacji, gdy możliwe jest wyliczenie ekwiwalentu pomocy brutto.

– W latach 2008-2010 pomoce de minimis były udzielane najczęściej jako: (wg raportów UOKiK)

a) dotacje i ulgi podatkowe, dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych, zwolnienia i odliczenia od podatku, umorzenie odsetek od zaległości, albo samej zaległości podatkowej, umorzenie kar i opłat, oddanie do użytkowania mienia państwowego, bądź samorządowego na warunkach korzystniejszych od rynkowych;

b) dofinansowania;

c) pożyczki, kredyty preferencyjne, dopłaty do oprocentowania kredytu, umorzenie pożyczek, gwarancje i poręczenia kredytowe.

Pomoc de minimis jest formą wsparcia uznawaną za nieprzeszkadzająca konkurencji pomiędzy podmiotami działającymi na wolnym rynku. Jako taka jest dopuszczana przez Unię Europejską. Dzięki niej przedsiębiorstwa otrzymują pomoc mającą wspierać ich rozwój, ale nie ratować je przed upadłością.

Czy staraliście się kiedyś o pomoc de minimis? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here