Jedną z najbardziej rozpoznawalnych atrakcji turystycznych Mediolanu jest Katedra Narodzin św. Marii – Duomo. To potężny (trzeci co do wielkości w Europie) kościół, którego kompletne wzniesienie i wykończenie zajęło prawie sześć wieków. Gotycka świątynia ozdobiona jest z zewnątrz przez 2200 figur. Turystom udostępniane jest nie tylko wnętrze katedry, ale również jej dach, z którego roztacza się piękny widok na miasto. Innym kościołem, który warto zobaczyć, jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO Santa Maria delle Grazie. W przyległym do niego klasztorze znajduje się słynny fresk Leonarda da Vinci – „Ostatnia wieczerza”.

Duomo jest najważniejszym obiektem przy Piazza del Duomo, czyli centralnym placu Mediolanu. Naprzeciwko kościoła wznosi się pomnik króla Wiktora Emanuela II. Jego imię nosi również położona obok Galleria Vittorio Emanuele II. To piękna galeria handlowa bazująca na konstrukcji krzyżowej, z położoną pośrodku konstrukcją ze stali i szkła.

Jedna z najsłynniejszych ulic miasta, Via Dante, prowadzi do kolejnego obiektu, który warto odwiedzić. Zamek Sforzów (Castello Sforzesco) to XV-wieczny ceglany kompleks budynków, który stanowił niegdyś siedzibę książęcą. Zamek otoczony jest murem, suchą fosą i narożnymi basztami. Dziś mieści się w nim szereg muzeów, z których najciekawsza jest Pinakoteka, prezentująca cenne obrazy twórców włoskich, francuskich i holenderskich. W pozostałych muzeach znaleźć można między innymi zabytki starożytnego Egiptu, instrumenty muzyczne oraz dzieła sztuki użytkowej.

W Mediolanie warto zobaczyć również gmach Teatru La Scala. To najsłynniejsza we Włoszech, i doskonale rozpoznawalna na świecie, scena operowa, w której wystawiano wiele cenionych spektakli. Budynek o klasycystycznej fasadzie może mieścić w swoich wnętrzach ponad 3,5 tysiąca osób. Interesujący jest również budynek głównego dworca kolejowego (Milano Centrale), który według zamysłu Mussoliniego miał ukazywać potęgę faszystowskiego reżimu.

Miłośnicy mody i zakupów pominąć nie mogą Dzielnicy Mody z ulicami takimi jak: Via Montenapoleone, Via Manzoni, Via Sant’Andrea. Znajdują się tam sklepy ekskluzywnych marek: Prada, Gucci, Armani, Versace i wiele innych. Fani futbolu zobaczyć mogą największy włoski stadion – Stadio Giuseppe Meazza San Siro, w którego budynku mieszczą się muzea dwóch wspaniałych drużyn piłkarskich: A.C. Milanu i Inter Mediolanu.

Palermo to stolica regionu i centrum gospodarki, kultury i turystyki na wyspie. Jednym z najokazalszych i najczęściej odwiedzanych zabytków miasta jest tutejsza katedra. Wielokrotnie przebudowywany, zwieńczony kopułami budynek mieści w swoich wnętrzach groby królewskie i bogaty w eksponaty skarbiec.

Palazzo dei Normanni to dawna siedziba królów i obecne miejsce zgromadzeń sycylijskiego parlamentu. Budowę pałacu, który w okresie panowania Normanów należał do najważniejszych dworów Europy, rozpoczęto już w IX wieku. Wewnątrz budynku warto zwrócić uwagę przed wszystkim na kaplicę królewską i bizantyjskie mozaiki. Dwa inne pałace znajdują się w dawnym parku królewskim, który nie przetrwał do dzisiaj, choć w okresie swojej świetności nazywany był „rajem na ziemi”. Zarówno pałac Zisa, jak i Cuba zachowały elementy oryginalnej sztuki islamu.

Za jeden z najwspanialszych pomników architektury uchodzi również XII-wieczny Kościół San Giovanni z charakterystycznymi czerwonymi kopułami. Koniecznie trzeba udać się też na któryś z tutejszych zatłoczonych bazarów.

Dawną potęgą wyspy były Syrakuzy – ważna kolonia grecka, centrum kultury i ojczyzna Archimedesa. W mieście o niezwykłej historii zachowały się ruiny trzech greckich świątyń, starożytnego teatru greckiego i rzymskiego amfiteatru z II wieku oraz potężnego Ołtarza Hierona, na którym niegdyś składano ofiary. Nie brakuje tu zabytków średniowiecznych, jak kościoły, arystokratyczne pałace czy zamek Maniace. Potężna grota skalna nazywana Uchem Dionizosa wykorzystywana była przez starożytnych jako więzienie.

Na Sycylii zachwycić potrafi Taormina. Miasteczko położone jest malowniczo na stromych zboczach wzgórz, z widokiem na przepiękną zatokę wysepki Isola Bella. Znaleźć tu można grecki amfiteatr, średniowieczną katedrę oraz Palazzo Corvaja – pałac, którego początki szacuje się na X wiek.

Na południowym wybrzeżu wyspy znajduje się 60-tysięczne Agrigento z zespołem budynków sakralnych z V wieku p.n.e. Miasto założone zostało przez greckich kolonistów, ale zdobywane było przez Kartagińczyków, Rzymian, Arabów i Normanów. Jego burzliwą historię śledzić można oglądając – poświęcone bóstwom takim jak Zeus czy Herkules – świątynie, a także ruiny domów, grobowce i średniowieczne kościoły.

Rio de Janeiro to prawdopodobnie najbardziej znane na świecie miasto Brazylii. Trudno się temu dziwić – położone malowniczo wśród granitowych skał, należy do najpiękniejszych metropolii na globie. Słynie między innymi jako centrum rozrywki, z dzielnic pełnych klubów, takich jak Copacabana i Ipanema oraz – oczywiście – z najsłynniejszej karnawałowej fety.

Rio jest wspaniałym miejscem wypoczynku, które dysponuje ciągnącymi się kilometrami szerokimi plażami. Głównym placem miasta jest Praca Floriano, ale zobaczyć trzeba też Praca Tridentes z gmachami teatrów i Praca Quinze z fontanną w kształcie piramidy. Wśród zabytków pominąć nie można pałacu cesarskiego, akwedukt Arcos da Carioca, klasztoru św. Antoniego i klasztoru Sao Beno, a spośród budowli współczesnych – stadionu Maracana i gmachów ministerstw. Wyjątkowo ciekawie prezentuje się Galeria Sztuki Brazylijskiej i Muzeum Folkloru.

Manaus to miejsce niezwykłe, prawdziwa brama dżungli. Położone nad Amazonką miasto, jest doskonałym miejscem na rozpoczęcie wyprawy w głąb lasu. By zobaczyć jego najbardziej dziewicze rejony, potrzeba tygodniowego spływu łodzią. Mieści się tu potężny port, dzielnica handlowa i rozrywkowa, a najciekawsze zabytki oglądać można w centralnym Praca da Policia.

W Salvador da Bahia poznać można bardziej autentyczną, mniej skomercjalizowaną kulturę niż w Rio de Janeiro. Smaku tutejszym atrakcjom dodają tradycje afrykańskie, pod których wpływami kształtowało się miasto. Pełne uroczych kamieniczek jest Górne Miasto, z którego w niższe rejony metropolii winda przewozi dziennie 50 tysięcy osób. Zobaczyć trzeba Pelourinho – piękny rynek, na którym niegdyś handlowano niewolnikami, pałac Rio Branco i kościół Igreja de Sao Francisco. Zdecydowanie najciekawszym muzeum jest Muzeum Afrobrazylijskie.

Sao Paulo jest największym i najszybciej rozwijającym się miastem Brazylii. To przede wszystkim nowoczesna, ale i niepozbawiona zabytków, metropolia. Pominąć nie można katedry, której historia sięga XVI wieku, a która w swoich wnętrzach może pomieścić osiem tysięcy wiernych. Warto przespacerować się uliczkami starówki, gdzie zabytki mieszają się ze współczesną architekturą. Teatro Municipal, klasztor Sao Bento i kościół Nossa Senhora da Luz to obiekty warte największej uwagi.

Podczas podróży po południowych rejonach Brazylii pominąć nie można zapierających dech w piersiach wodospadów Iguacu, które uchodzą za największe i najpiękniejsze na świecie.

Największym miastem Szwajcarii jest Zurych, który stanowi przemysłowe i finansowe centrum kraju. Wyraźnych rysów panoramie miasta nadają wieże trzech świątyń: potężnej katedry, wyposażonego w największą tarczę zegarową w Europie Kościoła św. Piotra oraz słynącego z pięknych witraży Kościoła Fraumünster. W mieście warto zobaczyć domy mieszczańskie oraz liczne muzea.

Szwajcaria nie ma stolicy, ale osoby nieprzyzwyczajone do takiego stanu rzeczy określają mianem stołecznego miasta Berno, w którym mieści się siedziba rządu. Pięknie prezentuje się tutejszy zespół starego miasta z późnogotycką Bazyliką Św. Wincentego. Także tutaj ze smakiem wykończone są budynki mieszczańskie, a nawet bogato zdobione studnie. Na rolniczych terenach Wyżyny Berneńskiej produkuje się najlepsze sery Emmentaler oraz wydobywa wodę mineralną.

Sporo zabytków znajduje się w Bazylei, która w XV wieku stała się jednym z czołowych ośrodków humanizmu, a do dzisiaj pełni rolę szwajcarskiego centrum sztuki i muzyki. Warto zobaczyć tu przede wszystkim gotycko-romańską katedrę, najlepiej zachowaną bramę miejską – Spelentor oraz ratusz miejski, który wyróżnia się ciemnoczerwonymi ścianami i fantazyjnymi balkonikami.

Kolejne spore, jak na warunki szwajcarskie, miasto to Lozanna – położony nad Jeziorem Genewskim dawny ośrodek reformacji. Wśród zabytków wymienić trzeba wczesnogotycką katedrę. Wędrując starówką, oglądać można również budynek ratusza i XIII-wieczny Kościół św. Franciszka z pięknymi freskami. We wzniesionym w stylu włoskiego renesansu budynku Palais de Rumine mieszczą się dzisiaj interesujące muzea.

Genewa to przede wszystkim ważny ośrodek światowej polityki i współpracy międzynarodowej. Działają tutaj między innymi: Światowa Organizacja Zdrowia, Międzynarodowa Organizacja Pracy i Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża. Siedziby dwóch ostatnich instytucji mieszczą się w pięknych klasycystycznych budynkach. Lista najcenniejszych zabytków miasta obejmuje miedzy innymi katedrę, gotyckie kościoły, pałace i ratusz. Na długość ponad 100 metrów rozciąga się pomnik krzewicieli reformacji z licznymi posągami.

Warto pamiętać, że niewielka Szwajcaria to kraj nie tylko wielu interesujących miast i zabytków, ale również niezwykłej przyrody. Za największą atrakcję uchodzą Alpy z rejonami takimi jak Jungfrau. Niezwykłym szczytem jest Matterhorn, który wygląda jak stroma piramida z lodu. U stóp gór, nad rozległym jeziorem, położona jest malownicza Lucerna. Okolice Jeziora Czterech Kantonów oferują z kolei przepiękne widoki alpejskich łąk.

Panorama Manhattanu należy do najlepiej rozpoznawalnych na świecie krajobrazów. To właśnie ta część Nowego Jorku przyciąga największe rzesze turystów. Ikoną Manhattanu jest Times Square, rozświetlony przez tysiące neonów plac stanowiący światowe centrum handlu. Podobny charakter pełni Piąta Aleja, która jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych, a jednocześnie jedną z najdroższych ulic świata. Transakcje finansowe o ogromnym znaczeniu dla finansów dokonywane są w siedzibie Giełdy Nowojorskiej na słynnej Wall Street. Na trzecim piętrze neoklasycystycznego budynku odwiedzającym udostępniana jest galeria, z której obserwować można pracę giełdy.

Niedaleko stąd znajduje się Kościół Świętej Trójcy. Zdominowana dzisiaj przez wieżowce świątynia była niegdyś – i to przez blisko pół wieku – najwyższym budynkiem Nowego Jorku. Kościół mieści się na Broadwayu, jednej z najdłuższych ulic na świecie, która słynie również z teatrów rozrywkowych i musicalowych. Udział w spektaklu, choć kosztowny, może okazać się dla turysty wspomnieniem na długie lata.

Zwiedzane Nowym Jorku nie może odbyć się bez wizyty przy Statui Wolności, która jest symbolem nie tylko miasta, ale również Stanów Zjednoczonych oraz samej idei wolności. Ogromny posąg podarowany został Amerykanom przez Francuzów w stulecie uchwalenia Deklaracji Niepodległości. Turyści dostać mogą się do korony, która wieńczy głowę monumentalnej postaci, i podziwiać stamtąd panoramę Dolnego Manhattanu. Na innej wyspie portu nowojorskiego, niewielkiej Ellis Island, znajduje się Muzeum Imigracji. Odtwarza ono dawny klimat miejsca, które stało się domem dla 12 milionów imigrantów.

Obowiązkowo zobaczyć trzeba Brooklyn Bridge, który został otwarty w 1883 roku jako szczyt możliwości inżynieryjnych. Najwyższym budynkiem miasta jest Empire State Building, który – zdetronizowany przez World Trade Center – odzyskał zaszczytny tytuł po zamachach terrorystycznych z 11 września 2001 roku. Jak nietrudno się domyślić, z budynku rozciąga się niesamowity widok. Najważniejszym parkiem Nowego Jorku jest Central Park. To prawdziwie zielona wyspa w zurbanizowanej przestrzeni miasta, miejsce wypoczynku i sztuki ulicznej.

Wśród atrakcji turystycznych zlokalizowanych poza Manhattanem wyróżnia się szczególnie brooklyński półwysep Coney Island. To świetne miejsce dla rodzin, które mogą wypocząć na piaszczystej plaży lub odwiedzić, prezentujące wiele gatunków niezwykłych zwierząt, oceanarium.

Symbolem miasta jest Kreml. To nie tylko siedziba prezydenta Rosji oraz administracji państwowej, ale również najważniejszy zabytek o wielkiej wartości historycznej. Warowny, otoczony murami i basztami obronnymi gród składa się z wielu pałaców, cerkwi i soborów. Niektóre obiekty, jak na przykład Zbrojownia, udostępniane są turystom jako muzea. Inne – jak kremlowski Arsenał – do dziś pozostają w służbie wojska lub administracji.

Warto zobaczyć Wielki Pałac Kremlowski i Pałac Teremnoj. Najważniejszymi zabytkami sakralnymi są nakryte złoconymi kopułami sobory: Zwiastowania, Uspieński, Archangielski. Nad wszystkim trzema góruje przeszło 80-metrowa Dzwonnica Iwana Wielkiego.

Nieopodal Kremla położony jest najważniejszy plac Moskwy – Plac Czerwony. Stanowiący przed wiekami wielkie targowisko teren stał się następnie miejscem najważniejszych uroczystości państwowych i taką funkcję pełni on do dzisiaj. To prawdziwe serce miasta, z którego promieniście rozchodzą się główne arterie komunikacyjne. Przy samym placu lub w jego pobliżu mieście się wiele zabytków. Tuż obok Kremla wznosi się Cerkiew Wasyla Błogosławionego. Jej bajkowy wygląd to jeden z najbardziej charakterystycznych obrazów Moskwy. Naprzeciwko znajduje się budynek GUM – Gławnyj Uniwersalnyj Magazin. To centralny dom handlowy zajmowany przez luksusowe sklepy.

W położonym przy placu Mauzoleum Lenina znajduje się zabalsamowane ciało przywódcy rewolucji październikowej. Grobowiec udostępniany jest tylko trzy razy w tygodniu przez trzy godziny i nie wolno w nim robić zdjęć.

Jedną z najpopularniejszych wśród turystów ulic jest Arbat. Niestety większość jej zabytkowych zabudowań spłonęła dwieście lat temu w wielkim pożarze miasta. Do dzisiaj jednak, zamiast monumentalnych gmachów jak przy większości moskiewskich ulic, znaleźć tu można ciekawe przykłady architektury secesyjnej i konstruktywistycznej. Komercjalizujący się nieco w ostatnich latach deptak stanowił artystyczny zakątek miasta, w którym zamieszkiwał między innymi Aleksander Puszkin i Bułat Okudżawa.

Pozostałe warte odwiedzenia miejsca to między innymi: klasztor i cmentarz Nowodziewiczy, w którym spoczywają zasłużeni Rosjanie, Galeria Trietiakowska z potężną kolekcją dzieł rosyjskiego malarstwa oraz Patriarsze Prudy, znany z powieści „Mistrz i Małgorzata” – skwer z dużym stawem pośrodku.

Moskwa jest stolicą Rosji i jednym z najczęściej odwiedzanych przez turystów miejsc. Symbolem miasta jest Kreml – warowny gród, który skupia siedziby administracji państwowej i prezydenta oraz liczne zabytki – pałace, sobory i cerkwie. Wyróżniają się tutaj nakryte złoconymi kopułami świątynie: Sobór Uspieński, Sobór Zwiastowania i Sobór Archangielski.

Nieopodal Kremla położony jest Plac Czerwony, który stanowi prawdziwe serce miasta. Bajkowa Cerkiew Wasyla Błogosławionego to jeden z najbardziej charakterystycznych obrazów Moskwy. Przy placu znajduje się również Mauzoleum Lenina z zabalsamowanym ciałem przywódcy rewolucji październikowej.

Artystycznym centrum miasta jest deptak Arbat z ciekawymi przykładami secesyjnej architektury.

Petersburg to miasto położone na ponad czterdziestu wyspach połączonych blisko czterystoma mostami. Niezwykły zespół urbanistyczny przyciąga każdego roku kilka milionów turystów, którzy podziwiają klasycystyczne zabudowania i układ kanałów.

Do najcenniejszych zabytków zalicza się Twierdzę Pietropawłowską, która miała bronić miasta przed Szwedami. Pełniła ona też rolę więzienia politycznego, w którym osadzono miedzy innymi Tadeusza Kościuszkę, Juliana Ursyna Niemcewicza i Fiodora Dostojewskiego. W Soborze św. Piotra i Pawła pochowanych jest większość carów rosyjskich. Za życia zajmowali oni petersburski Pałac Zimowy i Pałac Letni oraz liczne piękne rezydencje, które znajdują się poza miastem.

Zanim opuści się jednak centrum Petersburga, zajrzeć trzeba jeszcze do XVIII-wiecznego Soboru Smolnego, który miał być częścią niewybudowanego nigdy monastyru. Potężnymi zbiorami sztuki pochwalić może się Muzeum Ermitażu, które zajmuje wnętrza pięciu pałaców.

Podróż rosyjską Koleją Transsyberyjską to przygoda, o której marzą podróżnicy z wielu rejonów świata. Kolej Transsyberyjska jest najdłuższym traktem kolejowym na świecie. Liczące sobie prawie 10 tysięcy kilometrów długości tory łączą europejską część kraju z Syberią i rejonami w pobliżu krajów Dalekiego Wschodu.

Linie prowadzą z Moskwy przez Niżny Nowogród, Omsk, Krasnojarsk i Irkuck do Władywostoku, a w swoich alternatywnych trasach – do Pekinu. Co ciekawe, w czasie podróży Koleją Transsyberyjską aż ośmiokrotnie trzeba przestawiać zegarek, trasa przebiega bowiem przez tyle właśnie stref czasowych.

Przygodę ze stolicą Portugalii rozpocząć można od podróży żółtym tramwajem nr 28. Wagon sunie w górę stromych uliczek miasta, które miejscami są tak wąskie, że mijane budynki znajdują się na wyciągnięcie ręki. Trasa kończy się w najstarszej części miasta, dzielnicy Alfama, w której wciąż pełno jest starodawnych tawern, straganów i warsztatów rzemieślniczych.

Nad wszystkim tym góruje Zamek św. Jerzego (Castelo de Sao Jorge) wybudowany przez Maurów w XII wieku. Ciekawa jest historia zamku, który wniesiono na fundamentach o kilkaset lat starszej budowli. Miejsce to doświadczyło trzęsienia ziemi, pełniło rolę więzienia, twierdzy i rezydencji królewskiej, a w 1499 roku gościło Vasco da Gamę po jego powrocie z podróży do Indii. Z tutejszego wzgórza roztacza się przepiękny widok na Lizbonę.

Centralnym placem miasta jest Plac Rossio z budynkiem Teatru Narodowego i efektownie oświetlanej po zmierzchu fasadzie. Wznoszące się na zachód Górne Miasto (Bairro Alto) to centrum życia nocnego nie tylko dla turystów.

Najsłynniejsze pomniki znajdują się nad brzegiem Tagu – to przede wszystkim Cristo Rei, czyli ponad 100-metrowa postać Jezusa Chrystusa, mniejsza kopia słynnego posągu z Rio de Janeiro. W stolicy Portugalii nie może zabraknąć także obiektu wzniesionego ku pamięci wszystkich, którzy przyczynili się do wielkich odkryć geograficznych. Betonowy Pomnik Odkrywców (Padrao dos Descobrimentos) przedstawia sylwetki zasłużonych żeglarzy i naukowców.

Jedną z najważniejszych lizbońskich świątyń jest Katedra św. Antoniego (Se de Lisboa). Powstała ona w połowie XII wieku na miejscu dawnego meczetu i upamiętnia wyzwolenie miasta spod władzy Maurów. To wybudowany w stylu romańskim kościół, którego wnętrza kryją relikwie św. Wincentego i wysadzaną kamieniami szlachetnymi monstrancję.

W dzielnicy Belem znajduje się Klasztor Hieronimitów (Mosteiro dos Jerónimos). Właśnie w tym, figurującym od blisko 30 lat na liście światowego dziedzictwa UNESCO, obiekcie podpisano w 2007 roku tzw. Traktat Lizboński, reformujący Unię Europejską. W pobliżu klasztoru, w miejscu, w którym rzeka Tag uchodzi do oceanu, wznosi się wieża Torre de Belem. W czasach wielkich odkryć geograficznych pełniła ona rolę strażnicy tutejszego portu.

Lizbona była jeszcze niedawno jednym z najbardziej niedocenianych miast Europy. Na szczęście dzisiaj turystyka w portugalskiej stolicy rozkwita na nowo. Przygodę z miastem rozpocząć można od podróży zabytkowym tramwajem i zapoznania się ze stromymi uliczkami Starego Miasta. Nad dzielnicą Alfama góruje wybudowany przez Maurów w XII wieku Zamek św. Jerzego (Castelo de Sao Jorze). Centralnym placem jest Rossio z budynkiem Teatru Narodowego, a głównym ośrodkiem życia nocnego – Górne Miasto (Bairro Alto).

Nad brzegiem Tagu znajdują się najsłynniejsze pomniki: 100-metrowy posąg Jezusa Cristo Rei oraz wzniesiony ku pamięci zasłużonych dla wielkich odkryć geograficznych Pomnik Odkrywców (Padrao dos Descobrimentos). Jedną z najważniejszych świątyń jest Katedra św. Antoniego (Se de Lisboa). W dzielnicy Belem znajduje się z kolei Klasztor Hieronimitów (Mosteiro dos Jerónimos) z dawną strażnicą portu, wieżą Torre de Belem.

W Porto zobaczyć trzeba historyczny rynek z monumentalną fontanną, czyli Plac Ribeira. To dobre miejsce na rozpoczęcie wycieczki po całej okolicy wpisanej na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Dzielnica Ribeira rozciąga się wzdłuż rzeki Duero, oddzielającej Porto od miasta Vila Nova de Gaia. Na drugi brzeg, gdzie w udostępnianych winnicach wypróbować warto doskonałego wina, dostać się można słynnym mostem Ponte Dom Luis I – ważącym ponad 3 tysiące ton stalowym kolosem. Atrakcją turystyczną jest dworzec Sao Bento z przedstawiającymi historię kraju malowidłami na kafelkach ściennych. Zobaczyć warto romańską świątynię przebudowaną w stylu barokowym czyli Se Cathedra oraz słynący z bogatego wnętrza Kościół św. Klary.

Na liście światowego dziedzictwa UNESCO figuruje Stare Miasto w Evorze. Dawna kolonia rzymska, opanowana później przez Maurów, pochwalić może się nie tylko ciekawą historią, ale i piękną architekturą. Zachowały się tutaj wzniesione przez Portugalczyków budynki renesansowe, pałace, uniwersytet jezuicki, romańska Katedra i Kościół św. Franciszka. Za najważniejszy zabytek uznać trzeba jednak nadzwyczaj dobrze zachowaną starożytną świątynię o do dzisiaj nie do końca znanym przeznaczeniu.

Na podróżniczym szlaku nie można pominąć portugalskich klasztorów i opactw. Mosteiro de Cristo w Tomar słynie jako wzorcowy przykład sztuki manuelińskiej. W cysterskim opactwie Mosteiro de Santa Maria w Alcobaca znajdują się grobowce króla Pedro i potajemnie poślubionej Ines de Castro. Mosteiro de Santa Maria da Vitoria w Batalha to z kolei barokowe budynki ze wspaniałymi witrażami.

Najstarsza część miasta znajduje się w obrębie dawnych fortyfikacji. Do dzisiaj zachowały się fragmenty średniowiecznego systemu obronnego z trzeba bramami: wschodnią Isartor, południową Sendlinger Tor i zachodnią Karlstor. Ciekawym zabytkiem jest Rezydencja (Residenz), czyli dawna rezydencja królów Bawarii. Dzisiaj to pełniący dzisiaj przede wszystkim funkcje muzealne potężny kompleks, który składa się z dziesięciu dziedzińców i otaczających je budynków. Muzeum Rezydencji oferuje szereg osobnych ekspozycji, między innymi: skarbiec, bogato wykończone komnaty, kaplice, a także malowidła ścienne, włoskie pejzaże i zabytki starożytnego Egiptu.

Zbiory o zupełnie innym charakterze gromadzi Muzeum Zabawek, które mieści się w budynku Starego Ratusza (Altes Rathaus). Dawna siedziba zarządu miasta położona jest przy centralnym placu miasta, Placu Mariackim. W pobliżu stojącej tutaj kolumny maryjnej znajduje się również piękny, wykończony w neogotyckim stylu, Nowy Ratusz (Neues Rathaus). Budynek wyróżnia się zdobioną elewacją oraz wieżą, w której umieszczono 43 dzwony.

Najbardziej rozpoznawalnym obiektem sakralnym w Monachium jest Katedra Najświętszej Maryi Panny (Frauenkirche). Wzniesiony w miejscu dawnej XIII-wiecznej kaplicy, wielokrotnie przebudowywany, kościół mieści w swoim wnętrzu cenne historyczne wyposażenie, między innymi: stalle, dzieła malarskie i rzeźby. Z wież świątyni, wysokich na 99 metrów, rozpościera się piękna panorama miasta. Najstarszym monachijskim kościołem jest gotycki Kościół św. Piotra (Peterskirche) z nazywaną „starym Piotrem” wieżą, która również udostępniana jest turystom. Wśród świątyń w stylu barokowym wyróżnia się natomiast Kościół Teatynów (Theatinerkirche) z kopułą, śnieżnobiałym wnętrzem i grobową kryptą w podziemiach.

Coraz więcej turystów odwiedzających stolicę Bawarii przyciąga stadion piłkarski Allianz Arena, który należy do najnowocześniejszych tego typu obiektów na świecie. Słynące z obszernych terenów zielonych Monachium pochwalić może się również jednym z największych parków na globie – Ogrodem Angielskim (Englischer Garten). Pięknie prezentuje się też zespół pałacowo-parkowy Nymphenburg, który stanowił niegdyś letnią rezydencję władców Bawarii.