Charakterystycznie symptomy, jakie występują nagle u chorego, utrzymują się zawsze krócej niż 24 godziny. Doba czasu jest pewną granicą umowną. Kiedy objawy utrzymują się dłużej niż dobę, mówi się już o udarze niedokrwiennym mózgu. W przebiegu przejściowych ataków ischemicznych objawy trwają najczęściej od kilku minut do kilku godzin. Bardzo ważna informacja wiąże się z faktem, iż objawy ustępują całkowicie i nie pozostawiają u pacjentów żadnych deficytów.
Czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia przemijającego niedokrwienia mózgu, wydają się być zbliżone do tych, które predysponują do udaru niedokrwiennego mózgu. Niewątpliwie są to współistniejące u danej osoby choroby układu krążenia takie jak nadciśnienie tętnicze, migotanie przedsionków. Choroba cywilizacyjna, jaką jest cukrzyca, również nie wpływa korzystnie. Ponadto wymienić należy tu osoby, które nie podejmują aktywności fizycznej, mają zaburzenia gospodarki lipidowej, często związane z niewłaściwą, zbyt tłustą dietą, palaczy tytoniu i osoby nadużywające alkoholu jako te, u których ryzyko pojawienia się symptomów przemijającego niedokrwienia mózgu jest większe.
Przejściowe ataki ischemiczne mogą być następstwem nagłego spadku ciśnienia tętniczego. Wywoływać je mogą drobne zatory zlokalizowane w naczyniach mózgowych. Oczywiście ich pojawienie się w wielu przypadkach związane jest z współistniejącą miażdżycą. Warto sprawdzić, czy u pacjenta nie ma zwężenia zastawki dwudzielnej serca.
Objawy przemijającego niedokrwienia mózgu związane są z tym, w obrębie jakiego obszaru doszło do niedokrwienia. Chyba najbardziej typowo dochodzi do zmian niedokrwiennych w obszarze unaczynionym przez tętnicę szyjną wewnętrzną. Wówczas chorzy nagle, niespodziewanie tracą wzrok w jednym oku, co po kilku minutach samoistnie ustępuje. Czasem może dojść do pojawienia się niedowładu po przeciwnej stronie ciała lub zaburzeń czucia. Pacjenci mogą mieć w trakcie ataku nieco przymgloną świadomość.
Gdy przejściowe niedokrwienie obejmie obszar unaczynienia układu kręgowo-podstawnego, chorzy zwykle doznają zawrotów głowy. Dołączać mogą się również zaburzenia widzenia, które ustępują. Zdarza się, że pacjenci mają zaburzone czucie na twarzy, problemy z artykulacją, nagle opada im powieka. Sporadycznie spotyka się przypadki, gdy niedokrwienie obejmuje część pnia mózgu, wtedy chorzy po prostu nagle upadają na ziemię.
Czy macie jakieś doświadczenia z tą chorobą? Czekamy na Wasze opinie
