Wszystkie te elementy w warunkach fizjologicznych zajmują stałą, ściśle określoną objętość. Sytuacje, które doprowadzają do zwiększenia objętości chociażby jednego z tych powyżej wymienionych elementów lub pojawienie się np. guza, sprawiają, że ciśnienie śródczaszkowe wzrasta, a pacjent – wraz z jego narastaniem – odczuwa dolegliwości.
Pierwsza grupa przyczyn, która może spowodować podwyższenie ciśnienia śródczaszkowego, to wszelkie nieprawidłowe struktury, które mogą wystąpić w mózgu. Wiemy już, że należą do nich guzy mózgu. Niektóre stany zapalne mogą niestety skończyć się utworzeniem w obrębie mózgu ropnia. Wymieniając nieprawidłowe struktury, które podnoszą ciśnienie wewnątrz czaszki, nie można pominąć krwiaków, zarówno podtwardówkowych, jak i nadtwardówkowych, które powstają najczęściej w konsekwencji różnego rodzaju urazów głowy.
Choć najłatwiej jest wyobrazić sobie osobną nieprawidłową strukturę w mózgu, która podnosi ciśnienie śródczaszkowe, nie zawsze tak jest. Czasami dochodzi do tzw. obrzęku mózgu, w wyniku którego mózg zwiększa swoją objętość. Podobnie dziać się może w przebiegu zapalenia mózgu.
Druga grupa powodów związanych ze wzrostem ciśnienia śródczaszkowego skupia się wokół zwiększonego ciśnienia żylnego, które pojawia się w naczyniach żylnych opony miękkiej oraz w zatokach żylnych. W grę wchodzą tu patologie związane z układem krążenia. Najczęstszą nieprawidłowością jest zakrzepica zatoki strzałkowej. Możliwe jest również wystąpienie niedrożności żyły głównej górnej.
Wreszcie ostatnia grupa przyczyn podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego wiąże się z zaburzeniami przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego bądź też z zachwianiem równowagi pomiędzy wytwarzaniem płynu a jego wchłanianiem.
W jaki sposób objawiać się może wzmożone ciśnienie śródczaszkowe?
Najczęściej chorym zaczyna doskwierać ból głowy. Określają oni taki ból, jakby „coś rozsadzało im głowę”. Typowo najbardziej intensywny i nasilony jest w godzinach porannych. Również rano nagle, bez innych objawów dyspeptycznych, bez poprzedzających nudności pojawiają się wymioty. Mają one charakter wymiotów chlustających. U niektórych pacjentów dochodzi do zaburzeń widzenia, widzą jakby przez mgłę. Możliwa jest także napadowa, przemijająca utrata widzenia w jednym oku. Jeśli tacy pacjenci zgłoszą się do lekarza, konieczne jest wykonanie badania dna oka, które zwykle wnosi wiele informacji i jest bardzo przydatne w rozpoznawaniu zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Dość charakterystycznie – chorzy z podwyższonym ciśnieniem śródczaszkowym mają zwolnioną akcję serca. Rzadziej spotyka się u nich jako pierwsze objawy napady padaczkowe, niedowłady np. nerwu odwodzącego czy zaburzenia świadomości.
Po stwierdzeniu przyczyny zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego i znalezieniu jego przyczyny konieczne jest szybkie, skuteczne i specjalistyczne leczenie, które ma nie dopuścić do zagrażających życiu wgłębień mózgu.
Czy zauważyliście u siebie objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego? Jak przebiega Wasze leczenie? Podzielcie się spostrzeżeniami!