Niedopuszczalna jest sytuacja nie wypłacenia podstawy wynagrodzenia, kiedy pracownik nie osiągnie wyników uprawniających go do otrzymania prowizji.

Składniki podstawy wynagrodzenia

Dla pracowników otrzymujących wynagrodzenie prowizyjne prawidłowe ustalenie ekwiwalentu za urlop niewykorzystany wymaga zastosowania postanowień rozporządzenia urlopowego (Dz.U. Nr 2 poz.14). Zapisy § 15 do 19 precyzują następujące kwestie:

1. Składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do tego ekwiwalentu. Takimi składnikami oprócz podstawy wynagrodzenia są też m.in. premie oraz dodatki wynikające z regulaminu pracy, przysługujące pracownikowi w stałej wysokości również w czasie urlopu.

2. Składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc, z wyjątkiem określonych w § 7 rozporządzenia, uzyskane przez pracownika w 3 miesiącach poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu. Ich wysokość stanowi średnią z okresu 3 miesięcy. Do tej grupy zalicza się m.in. dodatek za pracę w godzinach nocnych czy wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych. Jeżeli pracownik nie przepracował pełnego okresu, wymaganego do obliczenia średniej w sposób opisany powyżej (np. z powodu choroby, czy innej usprawiedliwionej nieobecności), wówczas faktycznie uzyskane w tym okresie wynagrodzenie dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie. Wynik mnoży się przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego rozkładu czasu pracy.

3. Składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy dłuższe niż 1 miesiąc, wypłacone w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym pracownik nabywa prawo do ekwiwalentu, uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu.

Prowizja zaliczana do podstawy ekwiwalentu

Pieniężny ekwiwalent dotyczący stałej stawki miesięcznej oblicza się zgodnie z regułą uwzględniania stawki z ostatniego dnia pracy. W przypadku, kiedy elementem wynagrodzenia miesięcznego pracownika jest prowizja, jest ona również wliczana do podstawy ekwiwalentu, jako wynagrodzenie zmienne. W tej sytuacji należy wyliczyć przeciętną wysokość prowizji z trzech ostatnich miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu.

Jeśli jednak w tym okresie lub przez okres krótszy, który obejmuje pełny miesiąc kalendarzowy lub pełne miesiące kalendarzowe, pracownik otrzymał wynagrodzenie prowizyjne np. tylko w jednym miesiącu, przy ustalaniu podstawy wymiaru uwzględnia się najbliższe miesiące, za które pracownikowi przysługiwało takie wynagrodzenie (zgodnie z § 11 ust. 1 w zw. z § 16 ust. 3 rozporządzenia urlopowego).

Jeśli i taka sytuacja jest niemożliwa, np. ze względu na to, że pracownik otrzymywał wynagrodzenie przez okres krótszy niż przyjmowany do kalkulacji podstawy wymiaru, wtedy zastosowanie znajdują przepisy § 11 ust. 1 w zw. z § 16 ust. 2 rozporządzenia urlopowego. Mówią one, że jeśli pracownik przed dniem rozpoczęcia urlopu wypoczynkowego otrzymał wynagrodzenie za okres krótszy niż okres wymagany do ustalenia podstawy wymiaru, wtedy za podstawę wymiaru należy przyjąć wynagrodzenie wypłacone za okres rzeczywiście przepracowany. Regulacje te stosuje się tez odnośnie ekwiwalentu za urlop.

Współczynniki ekwiwalentu

Współczynnik stosowany przy ustalaniu ekwiwalentu oblicza się odejmując od liczby dni w danym roku liczbę niedziel, świąt oraz pozostałych dni wolnych od pracy wymienionych w art. 1291 § 1 i 1292 kodeksu pracy. Otrzymany wynik należy podzielić przez 12. W przypadku, kiedy pracownik jest zatrudniony na część etatu, wtedy współczynnik zostaje obniżony proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Współczynnik za jeden dzień urlopu, do którego pracownik nabył prawo w danym roku ustala się odrębnie w każdym roku kalendarzowym.

Aby ustalić wysokość ekwiwalentu za jeden dzień niewykorzystanego urlopu należy podzielić sumę miesięcznych wynagrodzeń ustalonych w oparciu o wymienione wyżej składniki wynagrodzenia przez stosowny współczynnik. Ekwiwalent za całość urlopu oblicza się mnożąc ustaloną wcześniej stawkę za jeden dzień przez całkowitą liczbę dni tego urlopu.

Źródła:

– art. 80, art. 171 § 1 Kodeks pracy
– Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. Nr 2 poz.14).

Czy informacje zawarte w tekście okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here