W postępowaniu przed sądem możemy występować w charakterze oskarżyciela posiłkowego i dodatkowo wnosić o naprawienie poniesionej przez nas szkody.
Przestępstwo określone w art. 288 § 1 i § 2 Kodeksu karnego polega na niszczeniu, uszkadzaniu lub czynieniu cudzej rzeczy niezdatną do użytku. Wskazuje to na celowość sprawcy, który działa z zamiarem dokonania szkody w mieniu. Nieumyślne uszkodzenie mienia nie będzie traktowane jako przestępstwo – trudno winić kogoś, kto na skutek upadku rozbił naszą donicę na tarasie o celowe jej zniszczenie. Należy o tym pamiętać, zanim posądzimy kogoś o celowe działanie i złożymy wniosek o ściganie. Składając na policji zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa należy sprecyzować, czego dotyczy popełniony naszym zdaniem występek i zgłosić wyraźnie nasze żądanie ścigania sprawcy. [1]
Możemy w tym celu sporządzić na piśmie zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa lub złożyć wniosek ustnie na najbliższej komendzie policji. W obu przypadkach należy wskazać, kogo podejrzewamy o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia zniszczenia mienia. Jak należy rozumieć poszczególne terminy kodeksu karnego i jak je wykorzystać składając wniosek o ściganie?
– wartość poniesionej szkody – uszkodzenie rzeczy może polegać nie tylko na zniszczeniu lub uszkodzeniu mienia, ale również na uczynieniu go niezdatnym do użytku, dlatego wartość mienia może być niższa od szkody wyrządzonej tym przestępstwem. Warto o tym pamiętać, gdyż od wartości zniszczonego mienia zależy odpowiedzialność karna sprawcy. Zniszczenie specjalnego sterownika do np. maszyny nie oznacza, że nasza szkoda ogranicza się do samej wartości rynkowej sterownika, lecz do całej wartości maszyny, która bez tego elementu nie jest w stenie funkcjonować.
Podobnie namalowanie przez chuliganów napisów na ścianie budynku – gdy w wyniku tego działania nastąpiło pomniejszenie wartości materialnej lub użytkowej budynku, obiektu lub innej rzeczy w takim stopniu, że do usunięcia tego uszkodzenia konieczne jest naruszenie ich substancji szkoda okaże się całkiem poważna;
– zniszczenie czy też uszkodzenie mienia – oznacza także częściowe zniszczenie rzeczy, istota przestępstwa polega zaś na zmianie (obniżeniu) wartości mienia, częściowej zmianie jego formy materialnej lub wartości użytkowej w takim stopniu, że do usunięcia tego uszkodzenia (zniszczenia) konieczne będzie zaangażowanie znacznych środków finansowych;
– sprawca czynu – na Policji warto wskazać, czy znamy osobę sprawcy lub podejrzewamy kogoś o dokonanie tego czynu (np. złośliwego sąsiada), ułatwi to pracę policji, która niechętnie zajmuje się sprawami gdzie nie wiadomo zupełnie nic na temat osoby sprawcy;
– okoliczności sprawy – warto wskazać na motywy, jakie naszym zdaniem skłoniły sprawcę do popełnienia przestępstwa – zawiść, złość, zemsta, wandalizm itp. Wbrew pozorom motywy działania sprawcy przestępstwa są bardzo ważne dla sporządzenia aktu oskarżenia. Można powołać się na okoliczności związane z tym, że prawdopodobny sprawca wygrażał się wcześniej, że mienie zniszczy;
– środki dowodowe – zgłaszając ustnie popełnienie przestępstwa na policji zostaniemy od razu przesłuchani w charakterze pokrzywdzonego, dlatego warto przygotować się do takiego przesłuchania – unikniemy rozczarowania, gdy policja z braku dowodów umorzy dochodzenie. Należy postarać się o zebranie dokumentacji fotograficznej, czy rozpytaniu sąsiadów na temat posiadanych przez nich informacji o okolicznościach zniszczenia naszego mienia – może akurat ktoś coś widział i zgodzi się zeznawać na policji. Nawet jeżeli się nie zgodzi, możemy wskazać go jako świadka – policja wówczas wezwie go na przesłuchanie. Dowodem w sprawie może być również dowód zakupu zniszczonej rzeczy – jako wskazówka dotycząca jej wartości. Jeżeli wartość zniszczonego mienia nie przekracza 250 zł sprawca odpowie za popełnienie wykroczenia.[2]
Źródła:
[1] Art. 288 § 4 Kodeksu karnego
[2] Art. 124 Kodeksu wykroczeń
Dlaczego szukacie takich informacji? Czy okazały się pomocne?
