Ogólnie rzecz biorąc PAL to standard dotyczący nadawania koloru w sygnale telewizyjnym, który obowiązuje w Europie (a więc również w Polsce), południowej Azji (m.in Indie i Chiny), Ameryce Południowej (Brazylia i Argentyna), w większości krajów Afryki z wyjątkiem zachodniej części oraz Australii i Oceanii (m.in. Australia, Nowa Zelandia). System PAL funkcjonuje na świecie od 1967 roku i stosowany jest w przypadku obrazów w formacie złożonym z 625 linii na klatkę z częstotliwością odświeżania 50Hz przy prędkości 25 klatek na sekundę.

NTSC to standard, który obowiązuje w Ameryce Północnej (Kanada, USA, Meksyk), Ameryce Środkowej oraz zachodniej części Ameryki Południowej (m.in Chile), Azji Wschodniej i w krajach Pacyfiku. Stosowany jest w przypadku obrazów w formacie złożonym z 525 linii na klatkę z częstotliwością odświeżania 60Hz przy prędkości ok. 30 klatek na sekundę (dokładnie 29,97).

Co to oznacza w praktyce? PAL charakteryzuje się przynajmniej teoretycznie lepszą jakością wyświetlania obrazu, jednak przy niższej prędkości. O ile w przypadku oglądania filmów nie widać większej różnicy, tak w przypadku gier już tak. Kolejną istotną kwestią dotyczącą różnic są blokady regionalne stosowane w różnego rodzaju sprzęcie RTV jak np. telewizory, kamery, a także konsole. Oznacza to, że np. kamera zakupiona w USA może być niekompatybilna z telewizorem zakupionym w Europie ze względu na różnice regionalne. W przypadku konsol gry na Microsoft X360 posiadają również taką blokadę, przez co nie warto sprowadzać gier z regiony NTSC. Wyjątek stanowi tutaj Playstation 3, który pozbawiony jest blokady regionalnej. Inną widoczną różnicą są czarne pasy na górze i dole ekranu, które nie występują w systemie NTSC (dotyczy zarówno filmów jak i gier).

W przypadku filmów nadawanych w systemie NTSC jest możliwe ich oglądnięcie, jednak obraz będzie czarno-biały. Aby tego uniknąć warto zaopatrzyć się w stosowny kabel. Najlepszą opcją będzie kabel RGB, Converter NTSC-PAL lub kabel TV-OUT HTC AC T110 (PAL/NTSC). Większość produkowanych obecnie telewizorów posiada stosowne wejścia, więc nie powinno być z tym problemu.

Należy pamiętać, że wciąż jest to stosunkowo nowy sposób przeglądania zasobów Internetu, a więc wszelkiego rodzaju starsze odbiorniki (nadające obraz w jakości SD) są całkowicie pozbawione tej funkcji. Obecnie coraz więcej telewizorów nowej generacji posiada jednak tę funkcję. Telewizory LCD lub plazmy takich marek jak Sony, Samsung, Phillips czy Panasonic, mogą pochwalić się możliwością przeglądania zasobów Internetu. Problem polega jednak na tym, że pomimo stałych udoskonaleń, wciąż nie powstała optymalna przeglądarka, pozwalająca na bezproblemowe przeglądanie zarówno mało skomplikowanych stron internetowych, jak i zaawansowanych w stylu Adobe Flash. Nie mówiąc już o oglądaniu bezpośrednio filmów w Internecie przy użyciu telewizora.

Z pomocą przychodzą jednak specjalne widżety, tworzone w oparciu o indywidualne umowy producentów z firmami odpowiedzialnymi za dane oprogramowanie. Co to oznacza w praktyce? W zależności od marki telewizora, mamy albo z góry przypisane strony lub aplikacje, które możemy przeglądać, lub też możemy z czasem poszerzać sami ofertę sieciową po instalacji aktualizacji oprogramowania (które można już pobierać również za pośrednictwem niektórych telewizorów).

Najczęściej korzystanie z zasobów internetowych może być zajęciem mało wygodnym ze względu na konieczność używania pilota od telewizora. W tym aspekcie dominuje zdecydowanie Sony, które ma szeroki wybór kompatybilnych kontrolerów i pilotów.

Istnieje kilka sposobów na oglądanie telewizji internetowej za pośrednictwem PS3. Wszystko zależy w dużej mierze od wersji oprogramowania oraz regionu, w jakim mamy utworzone nasze konto. onsola Playstation 3 umożliwia nie tylko granie, oglądanie filmów na Blu-ray czy słuchanie muzyki, lecz także oglądanie telewizji internetowej i to za darmo. Poniżej opisujemy jak to zrobić.

Na początek w menu głównym konsoli należy przejść do zakładki Ustawienia, a następnie Aktualizuj System. Oczywiście musimy mieć podłączoną konsolę do Internetu (jeśli mamy ją w innym pokoju niż komputer to pomocny będzie router).

Kiedy już dokonamy aktualizacji, należy założyć konto w odpowiednim regionie świata, jeśli zależy nam na zagranicznej telewizji. Z menu głównego konsoli przechodzimy do zakładki Playstation Network, następnie Załóż Konto, a potem Use a new account. Warto pamiętać, że na jednej konsoli możemy zrobić maksymalnie 16 kont, dlatego jeśli mamy ich za dużo, należy deaktywować nieużywane. W tym celu przechodzimy do zakładki Zarządzanie Kontami, następnie Aktywacja Kont -> Game -> PS3 -> Deactivate.

W trakcie zakładania konta istotne jest podanie kraju, z którego pochodzimy. Nie musi to być koniecznie Polska nawet wtedy, gdy mamy stałe IP. Ważne jest jednak podanie odpowiednich danych z naciskiem na kod pocztowy i miasto danego państwa. Jeśli nie znamy jakiegoś to z pomocą przyjdzie nam Google po wpisaniu Postal Codes i wybór danego kraju. Dlaczego jest to takie istotne? Po pierwsze dlatego, że system weryfikuje dane (muszą być istniejące, a nie wymyślone). Po drugie i najistotniejsze – wybór odpowiedniego regionu jest związany z różnorodną ofertą telewizji internetowych.

Poniżej prezentujemy najciekawsze dostępne kanały oraz region w którym można je odbierać:

Ipla – aplikacja praktycznie nie różni się ofertą od tej, która dostępna jest przy użyciu komputera. Mamy tu wybór rozmaitych seriali nadawanych w telewizji Polsat, programów rozrywkowych czy sportu. Niewątpliwym plusem jest to, że spora część programów jest już dostępna w jakości HD (720p).

AXN – do niedawna kanał ten dostępny był z poziomu polskiego konta, jednak go usunięto. Jakość niestety nie jest zadowalająca, ale warto zwrócić na niego uwagę ze względu na ciekawe seriale. Obecnie dostepny jest na amerykańskim koncie PSN.

Youtube – kanał, którego nie trzeba przedstawiać. Za pośrednictwem PS3 można oglądać zarówno krótkie filmiki (również w 720p), jak i wybrane filmy pełnometrażowe. Nawigacja pozostawia niestety sporo do życzenia, jednak jest to ciekawa alternatywa, którą warto sprawdzić, jeśli nie mamy pod ręką dostępu do komputera.

PlayTV – specjalny tuner zewnętrzny, umożliwiający odbiór oglądanie i nagrywanie programów telewizyjnych i radiowych zarówno w jakości SD, jak i HD. Ze względu jednak na małą popularność w naszym kraju nie jest obsługiwany.

VidZone – kanał poświęcony zagranicznym teledyskom. Dostępny z poziomu angielskiego PSN.

RTE Player – również dostępny z poziomu angielskiego PSN. Jest to irlandzka telewizja publiczna, jednak zasługuje na uwagę ze względu na sporą ofertę tematyczną. Ponadto można tu także znaleźć sporą bibliotekę filmową.

Qriocity – dostępna póki co tylko w Stanach, jednak pod względem oferty przewyższa większość wymienionych stacji. Główny nacisk położony jest na nowości kinowe, które ponadto nadawane są w jakości HD.

Kabel HDMI posiada specjalną, małą końcówkę przypominającą nieco kształtem trapez. W starych odbiornikach emitujących analogową jakość obrazu trudno szukać odpowiedniego wejścia na kabel. Jednak najnowsze telewizory wyposażone w funkcję HD praktycznie bez wyjątku posiadają przynajmniej kilka takich wejść. Za pomocą kabla HDMI możemy cieszyć się cyfrową jakością dźwięku i maksymalną rozdzielczością 1080p, czyli Full HD (o ile nasz telewizor posiada taką funkcję).

Jak zatem wybrać właściwy kabel HDMI? Wiele jest opini na ten temat. Raz można usłyszeć, że im droższy kabel, tym lepsza jakość obrazu. Inni mówią, że kable HDMI powinny posiadać pozłacaną końcówkę, aby w pełni cieszyć się najlepszą jakością. Prawda jest jednak taka, że większej różnicy (przynajmniej gołym okiem) i tak nie dostrzeżemy. Przetestowaliśmy kilka kabli HDMI w granicach cen między 20 a 200 zł i znacznych różnic nie znaleźliśmy.

W przypadku odtwarzania filmów w formacie Blu-ray, gier w jakości Full HD na konsolach Playstation 3 i Xbox 360 różnic praktycznie nie ma. W przypadku dekoderów telewizji naziemnych takich jak N, Cyfrowy Polsat czy Cyfra + również trudno doszukać się różnicy. Dekoder N ma czasem problemy z odpowiednim kablem (a przynajmniej takie słyszy się opinie), ale są to sytuacje sporadyczne i często chodzi tu bardziej o niekompatybilność sprzętową lub niewłaściwą aktualizację dekodera niż o sam kabel.

Dlatego najważniejszą rzeczą, która nie zawsze może być oczywista, jest wybór odpowiedniej długości kabla. Warto wziąć na zapas przynajmniej 1,5-2 m długości, gdyż zawsze istnieje prawdopodobieństwo podpięcia innego sprzętu pod nasz stolik w salonie. Jeśli faktycznie nie chcemy przepłacać, ale też mamy wątpliwości czy najtańszy kabel będzie działał prawidłowo, to warto wybrać jakikolwiek w okolicach 50 zł (jest dużo tańszych). Do użytku domowego powinien w zupełności wystarczyć.

Definicja reklamy ATL nie jest ani trudna ani ciężko przyswajalna. Mimo to sama definicja pojęcia, to nie wszystko aby wiedzieć wszystko o reklamie ATL. Zagłębienie się w procesy, narzędzia, techniki i chwyty reklamowe, wymagałoby stworzenia składającego się z kilku tysięcy stron kompendium wiedzy o reklamie, de-facto od samego jej początku. Ponieważ początek reklamy, to właśnie ATL.

Podstawowy rodzaj reklamy o jakim uczą każdego przyszłego marketingowca. Nadal ponad 60% światowego budżetu na reklamę, przeznacza się na kampanie ATL, dlatego że pomimo dużego znużenia konsumenta reklamą, i tak ATL odnosi najlepsze rezultaty. Z cała pewnością ewoluuje, przybierając coraz to nowsze formy. Jak na przykład poza zwykłą reklama telewizyjna, pojawia się product placement, czyli reklamowanie marki w produkcjach filmowych czy serialowych. Działania ATL dobierane są w bardzo rożnych konfiguracjach w zależności od potrzeb klienta, czyli zlecającej reklamę firmy. Zadaniem specjalistów jest takie przygotowanie kampanii reklamowych, które przez ocenę możliwości rynkowych, analizę odbiorców, przygotowanie strategii i planu za pomocą krótkiego spotu zwiększy naszą sprzedaż.

Nawet najlepsza reklama, która nie została zauważona przez klienta, jest zła. Skuteczna reklama to taka, która została przez potencjalnego klienta „skonsumowana”. Tak, tak. Nawet samo zauważenie to mało. Reklama ma przynieść firmie zysk. Wiele jest takich reklam, które pamiętamy, ale jak przychodzi nam przypomnieć sobie markę, albo produkt, jaki reklamują to mamy w mózgu czarną dziurę. Zero. Jak więc dobre reklamy manipulują nami, byśmy zapamiętali to, co dla producenta jest ważne? Mamy zaledwie ułamki sekund, by zainteresować odbiorcę w tym zalewie reklam, z którym mamy dziś do czynienia. A więc najważniejsza dla nas jest uwaga.

Uwaga jest procesem. Jedną z automatycznych funkcji uwagi jest selektywność. Jest to skupienie na jednym, ważnym bodźcu, pomijając inne. Mówiąc prościej – jadąc samochodem nie wsłuchujemy się w szum ulicy wokół nas, nie słyszymy go wręcz, ale usłyszymy dźwięk karetki i zwrócimy na niego swoją uwagę, bo wyróżnia się i świadczy o konieczności podjęcia jakiegoś działania. Jak więc przykuć uwagę w sytuacji bloku reklamowego w radiu, w którym mamy ciąg reklam, jedna za drugą? Sygnałem, który zmusza nas do reakcji. Dla kierowcy na przykład będzie to klakson, a dla ucznia – dzwonek szkolny. Coś musi nas zaskoczyć, abyśmy skupili uwagę na przekazie reklamowym. Dokładnie tak samo wygląda to w przypadku reklamy drukowanej. Przeglądamy czasopismo, kartkując je często bezmyślnie, sami nie wiemy czego szukamy. Abyśmy zatrzymali się, coś musi nas zainteresować, przykuć naszą uwagę. W czarno-białej gazecie może to być po prostu kolorowe ogłoszenie, w kolorowej – strona z przyciętym w łuk rogiem, gdy wszystkie pozostałe są standardowo kanciaste. Gdy już postanowimy zwrócić uwagę na tę kartkę, uwaga przechodzi w proces aktywny: przeszukiwanie.

Strona czasopisma jest przeglądana przez nas w pewien specyficzny sposób: omiatamy ją wzrokiem niejako „rysując” na kartce coś zbliżonego do litery Z. Podczas tego procesu możemy próbować pochwycić reklamą wzrok oglądającego. Do takich elementów „chwytających” należą na przykład oczy jakiejś postaci, strzałka, czy inny rodzaj wskazania mówiący „tu patrzeć”, nagość oczywiście lub zwykła pusta przestrzeń, która zmusza do poszukiwania czegoś, na czym można by zatrzymać wzrok. To co ma zatrzymać odbiorcę reklamy musi odbiegać od reszty, zaskakiwać.

Ciekawostką jest, że optyczny środek reklamy wcale nie jest na środku kartki, a na jednej trzeciej jej wysokości patrząc od góry. Tam pada nasz wzrok, gdy chcemy ogarnąć reklamę jako całość. Kolejną naszą właściwością jest lepsza ocena tych elementów reklamy, które znajdują się w jej prawym górnym rogu. Tam więc powinno umieszczać istotne informacje, czy logo firmy.

Te kilka przykładów to tylko ułamek manipulacji uwagą, jakim jesteśmy poddawani przez twórców reklam. Tworzenie reklam to w dzisiejszych czasach nie tylko sztuka i kreacja, ale interdyscyplinarna wiedza, bez której reklama nie będzie mogła osiągnąć celu, jakim jest przecież sukces produktu na rynku i zysk firmy.