Cellulit jest zmorą wielu współczesnych kobiet. Pojawiające się na ciele – zwykle w obrębie ud oraz pośladków – zgrubienia i nierówności wyglądają zdecydowanie nieestetycznie. MoĹźna je jednak zlikwidować, a przynajmniej zmniejszyć ich widoczność, bez zbędnego wydawania pieniędzy w drogerii czy u kosmetologa. Wystarczy, Ĺźe:

1) Zaprzyjaźnisz się z peelingami

Najczęściej polecanym peelingiem jest peeling kawowy. Zawarta w kawie kofeina ma nie tylko właściwości ujędrniające, ale wspomaga takĹźe proces spalania tkanki tłuszczowej. Przepis na taki peeling jest bardzo prosty. Wystarczy zmieszać ze sobą zmieloną kawę (2 łyĹźki), odrobinę oliwy z oliwek (moĹźna ją zastąpić ulubionym Ĺźelem pod prysznic) oraz dodać łyĹźkę soli bądĹş łyĹźkę cukru. MoĹźna dodać równieĹź łyĹźeczkę cynamonu, który działa ujędrniająco. Tak powstały preparat wcieramy w miejsca, w których cellulit nam doskwiera.

Po wmasowaniu kosmetyku w skórę naleĹźy pamiętać zawsze o odpowiednim spłukaniu tj. stosowaniu kilkunastosekundowego, naprzemiennego zimnego i ciepłego prysznicu (6-7 razy), dzięki któremu naczynia krwionośne zyskają na elastyczności. Peelingi powinno się stosować regularnie, najlepiej 2 razy w tygodniu.

W walce z cellulitem zalecane są takĹźe kąpiele w soli morskiej (1 szklanka na wannę), która wygładza i oczyszcza skórę. Z połączenia soli morskiej i oliwy takĹźe moĹźna przygotować peeling.

2) Postawisz na masaĹźe

Jeśli masz problem z cellulitem zainwestuj w szorstką rekawicę bądĹş szczotkę do masaĹźu. Wykonuj go regularnie (najlepiej codziennie), kolistymi ruchami, w kierunku od stóp ku górnym partiom ciała. Zabieg ten poprawi ukrwienie skóry, a co za tym idzie jej jędrność i sprężystość. O masaĹźu pamiętaj takĹźe w czasie wcierania peelingu bądĹş balsamu do ciała.

Masaż Rosenberga nazywany także liftingiem twarzy, poprzez zastosowanie różnych zabiegów manualnych wpływa na tkankę łączną oraz powięzi w okolicy twarzy, szyi, karku i głowy, bez użycia skalpela.

Ma on na celu przywrócenia prawidłowej budowy tkanek, a także spowolnienie procesów starzenia się skóry. Nie tylko ten proces powoduje zmiany na skórze, ale również (przede wszystkim!) stres – z powodu przykrych dla nas sytuacji, których doświadczamy w życiu codziennym bądź też niemiłych wspomnień, które w następstwie „odbijają się” potem na naszej twarzy.

W zabiegu Rosenberga ruch prowadzimy zgodnie z przebiegiem mięśni. Stosowane są techniki masażu klasycznego, a także łącznotkankowego i akupresury. Z ich pomocą masowane są mięśnie szyi, twarzy i czaszki. Pobudzana jest tkanka łączna oraz zakończenia nerwowe. Powoduje to zmniejszenie napięcia w tkankach i głębokie wniknięcie w mięśnie, przez co skóra staje się luźniejsza. Pozwala to na poprawę ułożenia skóry.

Zabieg powoduje przekrwienie skóry, obniża lub całkowite likwiduje napięcie w tkankach i eliminuje różnego rodzaju asymetrie w okolicy mózgoczaszki i twarzoczaszki, zmniejsza też blizny. Poprawia oddychanie oraz owal twarzy, odżywia, niweluje obrzęki i zmarszczki. Usuwa przewlekłe nerwobóle, a także migreny. Oprócz tego działa relaksująco.

Osoba poddana zabiegowi Rosenberga jest spokojniejsza, bardziej zrelaksowana, przez co rysy jej twarzy są wygładzone i powstaje mniej zmarszczek.

Gdzie znajduje się kolagen, czyli miejsca panowania

Nasza skóra zbudowana jest z naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej. W skórze właściwej znajduje się tkanka łączna, która z kolei zbudowana jest z elastyny i kolagenu. Nie jest to jedyne miejsce w naszym organizmie, gdzie można go spotkać. Ze względu na to, że występują różne rodzaje kolagenu znajduje się on także w ścięgnach, kościach, chrząstkach stawowych, śródbłonku i na powierzchni naczyń krwionośnych.

Co to właściwie jest kolagen?

Kolagen jest białkiem, które zbudowane jest z 19 aminokwasów. Niektóre spośród nich bardzo rzadko występują w innych białkach, należą do nich hydroksyprolina i hydroksylizyna. Kolagen posiada dość oryginalną strukturę przestrzenną, ponieważ aminokwasy go tworzące układają się w łańcuchy peptydowe, a te z kolei skręcają się na kształt spirali. Powoduje to, że kolagen jest zaliczany do białek włóknistych.

Dobroczynny związek

Dzięki hojności natury, która obdarzyła nas kolagenem, nasza skóra może cieszyć się wieloma właściwościami, które powodują, że wygląda zdrowo i pięknie. Kolagen stanowi podporę dla naszej skóry, niejako łączy ze sobą, skleja i spaja elementy tkanki łącznej. W praktyce powoduje to, że nasza skóra jest jędrna i ma prawidłowe napięcie. Kolagen gwarantuje nam także elastyczność i sprężystość skóry, gdyż sam jest podatny na rozciąganie. Dzięki jego zdolności do wiązania wody dba o to, by skóra była odpowiednio nawilżona.

Starzenie się skóry, gdy brakuje kolagenu

Tak to w życiu bywa, że wszystko, co dobre, kiedyś się kończy. Podobnie jest i z właściwościami naszej skóry. Organizm syntetyzuje, wytwarza kolagen, ale od około 25 roku życia proces ten ulega osłabieniu, a zatem kolagenu jest mniej w skórze. Starzenie się skóry polega także na tym, że w trzeciej dekadzie życia powoli zanikają przydatki – gruczoły łojowe i potowe. Nie wolno zapomnieć o tym, że czynniki środowiskowe takie jak długotrwała ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, niewłaściwa dieta pozbawiona antyoksydantów i witamin, wolne rodniki tlenowe, przeróżne związki chemiczne dodatkowo uszkadzają kolagen. W efekcie skóra staje się sucha, źle nawilżona, traci swą jędrność i blask, a pojawiają się na niej pierwsze zmarszczki.

Nieodpowiednia ochrona przed promieniowaniem słonecznym oraz nadmierne wystawianie ciała na słońce, doprowadzić może do zmian nie tylko natury estetycznej (jak plamy po opalaniu). Dużo poważniejsze w skutkach jest przyspieszone starzenie się skóry, ryzyko oparzeń słonecznych i rozwoju stanów przednowotworowych w skórze. Najważniejsza jak zawsze jest profilaktyka, czyli stosowanie się do zasad bezpiecznego opalania. Takie postępowanie pozwoli uniknąć z dużym prawdopodobieństwem plam po opalaniu. Gdy chcesz się ładnie opalić, a planujesz urlop, miesiąc wcześniej wzbogać swoją dietę o marchewki, soki marchewkowe bądź suplementy zawierające beta-karoten. Dzięki niemu skóra uzyska ładny koloryt podczas opalania.

Zasada druga, opalaj się rozsądnie. Pamiętaj, aby przyzwyczajać skórę do słońca, stopniowo zwiększać czas przebywania na nim. Zawsze smaruj ciało kremem z filtrem przeciw UVA i UVB dopasowanym do rodzaju skóry. Unikaj opalania się, gdy słońce jest najmocniejsze, czyli między godziną 11 a 15.

Plamy i przebarwienia po opalaniu mogą być oznaką nadwrażliwości danej osoby na promieniowanie ultrafioletowe. Takie zmiany zaliczyć można do grupy chorób zwanych fotodermatozami. Należą do nich odczyny fitotoksyczne i fotoalergiczne. Takie zmiany wywoływać mogą substancje zawarte w roślinach, kosmetykach i lekach. Osoby, które stosują środki do użytku zewnętrznego zawierające dziegcie, barwniki lub przyjmują doustnie leki z grupy sulfonamidów, tetracyklin powinny unikać opalania się w trakcie terapii.

W organizmie dochodzi do kumulacji nie tylko substancji toksycznych z pokarmów, ale też z wielu leków. W społeczeństwie panuje przekonanie, że lekarstwo albo nam pomoże, albo po prostu nie będzie działać. Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że leki także mogą nam zaszkodzić. W przypadku, gdy nasz organizm zaśmiecany jest przez różnego rodzaju substancje toksyczne, warto wykorzystać terapię glinką, która posiada właściwości absorpcyjne – przyciąga i przyłącza na swojej powierzchni substancje szkodliwe. Tak powstałe kompleksy wydalane są z organizmu. Ponadto glinka neutralizuje substancje toksyczne, reguluje pH płynów ustrojowych. Posiada też właściwości antyseptyczne.

Glinka zapobiega kolonizacji i namnażaniu się drobnoustrojów chorobotwórczych. Mało kto zdaje sobie sprawę, że w glince zawarte są enzymy, których zadaniem jest oczyszczanie krwi, a tym samym – usprawnienie funkcjonowania układu krwionośnego. Patrząc na wymienione funkcje glinki, nie dziwi, że zastosowanie tej substancji jest bardzo szerokie, zarówno w lecznictwie, jak i kosmetyce.

Glinka zielona pochodzi ze skał krzemionkowo-aluminiowych. Jest ona bogata w związki mineralne takie jak: związki krzemu, magnezu, fosforu, glinu, potasu, sodu. Wykazuje ona bardzo dobre właściwości absorpcyjne, a tym samym – detoksykacyjne i antybakteryjne. Stosowana jest więc w przypadku zanieczyszczenia organizmu przez toksyny, które pochodzą z naszego środowiska czy też nieodpowiedniego pożywienia. Czasami może być stosowana w przypadku lekkiego zatrucia lekami. Jest to tzw. odtrutka nieswoista. Ponadto glinki zielonej używa się przy trudno gojących się ranach, gdyż przyspiesza ona zanikanie stanów zapalnych, które bardzo często towarzyszom różnego rodzaju ranom. Ma także działanie odżywcze, dostarcza skórze podstawowych substancji, które są niezbędne dla procesów życiowych komórek.

W kosmetyce i dermatologii glinka zielona zalecana jest do pielęgnacji skóry tłustej i łojotokowej. Jeśli wykonujemy kosmetyki samodzielnie w domu, warto wprowadzić glinkę w skład różnego rodzaju mleczek, toników przeznaczonych dla tego rodzaju skóry. Przygotowując kremy czy balsamy do skóry problematycznej, również możemy wykorzystać glinkę zieloną. Warto dodać ją do kremów, peelingów ujędrniających czy kuracji wyszczuplających. Natomiast leczniczo może być stosowana na złamania, zwichnięcia czy obrzęki.

Powstawanie blizny jest złożonym procesem, w którym bierze udział wiele różnych komórek. W pierwszym etapie uszkodzone przez jakiś bodziec tkanki są uporządkowywane „zjadane” przez makrofagi. To właśnie makrofagi wysyłają sygnał, aby do miejsca uszkodzonej skóry docierały czynniki biorące udział w wytwarzaniu naczyń i fibroblasty. Powoli zaczyna się tworzyć sieć naczyń krwionośnych, a między jej oczkami widocznych jest coraz więcej fibroblastów i miofibroblastów. Komórki te ulegają podziałom i co najważniejsze odkładają kolagen. Z biegiem czasu dochodzi do zanikania naczyń, a fibroblasty przekształcają się w komórki nieaktywne. To, co pozostaje, to zmagazynowany w tym miejscu kolagen. W taki sposób tworzy się blizna kolagenowa. Jest to zmiana trwała. Dla wielu z nas ważne jest, aby blizna była jak najmniej widoczna, bowiem kierujemy się względami estetycznymi. Bez względu na to, jaką broń do walki z bliznami wybierzemy, musimy pamiętać, że bój możemy stoczyć dopiero, gdy blizna ostatecznie uformuje się. Potrzeba na to średnio kilku tygodni.

Metody walki z bliznami

Najmniej inwazyjne są metody „usuwania” blizn przy pomocy leków w postaci maści i żelów. Na rynku farmaceutycznym znajdują się preparaty, które polecane są do blizn świeżych, ale pojawiły się już także specyfiki pomagające zmniejszyć widoczność blizn starszych. Maści i żele sprawiają, że skóra staje się bardziej miękka, gładsza i lepiej nawilżona. Zmniejszają również stan zapalny, który wytwarza się w skórze. Korzystnie wpływają na hamowanie nadmiernej produkcji kolagenu oraz dbają o równowagę naskórka. Te efekty zawdzięczamy zawartym w lekach substancjach takim jak: alantoina, wyciąg z aloesu, z cebuli, ekstrakty z różnych roślin, kwas hialuronowy, witamina E, heparyna, pochodne silikonu. Leczenie polega na wcieraniu preparatów w blizny, delikatnie je przy tym masując.

Popularne są także metody przy użyciu lasera. Zabiegi takie wykonywane są w gabinetach dermatologicznych i medycyny estetycznej. Rozpowszechnione są, ponieważ niejednokrotnie przynoszą bardzo dobre efekty końcowe. Używane są różne rodzaje laserów. Sam zabieg poprzedzony jest miejscowym znieczuleniem skóry, a trwa mniej więcej pół godziny. Po nim zaleca się stosowanie zimnych okładów na skórę. Czasami, aby osiągnąć lepszy efekt zabieg laserowy powtarza się.

Widoczne efekty daje także stosowanie mikrodermabrazji oraz różnych peelingów wykonywanych przez doświadczoną kosmetyczkę czy lekarza dermatologa. Korzystne działanie wynika z tego, że ścierają one warstwy naskórka i skóry właściwej.

Do innych metod walki z bliznami zaliczyć można krioterapię, obstrzykiwanie blizn środkami zawierającymi glikokortykosterydy.

Ospa wietrzna może przebiegać z powikłaniami. Do najczęstszych z nich należą nadkażenia bakteryjne skóry. Te zaś pozostawiają po sobie charakterystyczne blizny. Wyglądają one dość typowo i opisać je można jako widoczny ubytek w skórze. Blizny po ospie wietrznej zalicza się do grupy blizn zanikowych. Do tego samego typu blizn należą blizny po trądziku.

Co można zrobić z taką blizną? Blizny przeszkadzają nam głównie z powodów estetycznych. Istnieją różne metody, które pozwalają usunąć pozostałe po ospie przykre pamiątki. Pierwszy sposób polega na użyciu fraxel lasera. Do uzyskania pożądanego efektu potrzeba kilku zabiegów.

Jak działa taki laser? Laserem wykonywane są malutkie otworki, które sięgają wgłąb skóry. Takie „dziurkowanie” skóry sprawia, że wzmaga się produkcja kolagenu. To z kolei powoduje uniesienie i miejsce, gdzie znajduje się blizna powoli uwypukla się i zrównuje się z poziomem zdrowej skóry. Należy być przygotowanym, że usuwanie blizny przy pomocy lasera jest procedurą bolesną, dlatego skórę znieczula się zewnętrznie specjalnym kremem. Dolegliwości zmniejsza także aparat chłodzący skórę.

Bezpośrednio po zabiegu przy użyciu lasera może utrzymywać się zaczerwienienie skóry i jej obrzęk, dodatkowo miejsce takie może być obolałe. Normalnym zjawiskiem po zabiegu jest ciemniejsze zabarwienie skóry poddanej jemu. Efekty nie pojawiają się od razu. Aby ocenić pełny rezultat leczenia trzeba poczekać około miesiąca. Czasami, w zależności od indywidualnej sytuacji danego pacjenta zaleca się powtórzenie zabiegu nawet do kilku razy.

Blizny po ospie wietrznej nadają się także do leczenia za pomocą peelingu chemicznego. Wykorzystywane są do tego celu różne związki chemiczne sięgające do skóry. Ich zadaniem, podobnie jak w przypadku leczenia laserem, jest stymulowanie wytwarzania kolagenu i elastyny. Zwiększona ich ilość również unosi, wypiera zmiany i sprawia, że skóra staje się gładsza, a wgłębienie blizny unosi się.

Jeszcze inną metodą walki z bliznami po ospie jest stosowanie zabiegów mikrodermabrazji. Lekarz wykonujący ten zabieg dokonuje ścierania kolejnych warstw naskórka i skóry właściwej. Używa się do tego celu specjalnej głowicy diamentowej. Takie ścieranie sprawia, że pod kontrolą wzroku wykonujący zabieg może doprowadzić do zrównania poziomu skóry zdrowej i blizny, powodując, że blizna będzie coraz mniej widoczna. Pozytywne rezultaty są zwykle widoczne zaraz po zakończeniu wykonywania procedury.

Zaopatrzone jest ono w dwie głowice, które różnią się pomiędzy sobą wielkością. Zatem od wyboru miejsca na ciele, które chcemy poddać zabiegowi, a zwłaszcza jego powierzchni zależy, którą głowicą wykonywana będzie procedura. Producenci opisują, iż modelowaniu można poddać różne partie naszego ciała – brzuch, uda, pośladki, biodra, a także podbródek, okolice dekoltu, plecy, a nawet łydki i ramiona. Przewagą zabiegu Velashape jest brak inwazyjności, bezpieczeństwo stosowania, skuteczność i możliwość zastosowania go w wielu miejscach ciała. Ważna jest również bezbolesność zabiegu i brak narażenia na oparzenia po jego zastosowaniu.

Cała innowacyjność zabiegu polega na tym, że wykorzystywana jest w trakcie jego stosowania nowe technologie – elos i Vela. W tym przypadku oznacza to jednoczesne stosowanie czterech różnych źródeł energii, do których należy: podczerwień, podciśnienie, masaż mechaniczny i prąd RF. Jak one działają? Rolą podczerwieni i prądu RF jest podgrzewanie warstw skóry i tkanki tłuszczowej. Dzięki stosowaniu podczerwieni zwiększa się głębokość obejmowana podgrzewaniem. Zaś masaż mechaniczny sprawia, że poprawia się krążenie limfy i rozrywane są zwłóknienia.

Jaki efekt osiąga się dzięki takiemu działaniu? Za nadmierny obwód części ciała odpowiadają głownie komórki tkanki tłuszczowej, które przechowują lipidy. Udowodniono, że powiększenie tych komórek powoduje również ich niekorzystne działanie na krążenie krwi i limfy, włókna nerwowe poprzez to, że są uciskane gorzej przewodzą bodźce, a skóra ulega degeneracji. Zabieg Velashape, w czasie, którego wykorzystuje się działania czterech różnych źródeł energii sprawia, że zgromadzone lipidy w komórkach tłuszczowych ulegają rozpadowi, polepsza się przepływ krwi i limfy w naczyniach, a to sprzyja odbudowywaniu tkanki łącznej. Dzięki takiemu złożonemu działaniu skóra nabiera jędrności i odzyskuje prawidłowe napięcie, a dana część ciała zmniejsza swój obwód.

Jak wyglądają rezultaty? Badania kliniczne przeprowadzone przez specjalistów wykazały, że rzeczywiście zabieg Velashape przynosi rezultaty. Dzięki niemu można się pozbyć od 3-7 centymetrów w obwodzie jakiejś części ciała. Takie efekty widoczne są po wykonaniu średnio około 4 zabiegów. Po każdym z nich nie trzeba stosować się do specjalnych zaleceń, ale można bez żadnych ograniczeń normalnie funkcjonować. Nie ma też różnic w rezultatach, jeśli chodzi o typ skóry, jej fototyp czy okres, w którym wykonuje się zabieg.