Do standardowych przypraw, jakie zawsze użyjemy do fasolki, należą: pieprz, sól, majeranek, ziele angielskie, liście laurowe. Poza tymi bazowymi przyprawami, każdy właściwie inaczej doprawi fasolkę. Dla jednych fasolka musi być w kolorze czerwona, dodadzą więc kilka łyżek przecieru pomidorowego. Czerwona w kolorze często oznacza pikantną w smaku, a zatem – wszelkie papryki, słodka, ostra, chilli, pieprz kajeński są na miejscu. Można do fasolki dodać cukier. Popularnością cieszy się dodawanie kminku, zwłaszcza w Małopolsce, gdzie kminek jest szczególnie lubiany.

Dobrym pomysłem jest dodanie do fasolki ziół, które komponują się z każdą przyprawą. A zatem możemy dodać oregano, rozmarynu, jałowca, lubczyku, estragonu, mieszanki ziół prowansalskich, tymianku. Doskonale pasuje czosnek. I to w zasadzie wystarczy.

Z fasolką jest tak jak z wieloma tradycyjnymi potrawami naszej typowej polskiej kuchni – nie ma sensu ich przeprawiać, przedobrzać. Fasolkę lubimy wszyscy w jej tradycyjnej, zwyczajnej formie, a jeśli ktoś jej nie lubi, to dosypanie większej ilości bardziej oryginalnych przypraw na nic się nie zda.

Czasami tradycja wygrywa z nowinkami, z chęcią eksperymentowania. Tak jest w przypadku tradycyjnych potraw. W końcu żadne nowe przyprawy nie zastąpią tych, które dodawała nasza mama, a żadna nowa wersja fasolki nie pobije tej sentymentalnej, smakującej jak w domu.

Podstawowymi przyprawami do każdej ryby są sól, pieprz i cytryna. Do karpia również się nadają. Poza tym można przygotować do ryby sos, a jako jego bazy użyć ziela angielskiego i liści laurowych. Dopiero dobór kolejnych przypraw staje się trudny.

Do karpia nadają się: białe wytrawne wino, chrzan, ocet winny, masło, natka pietruszki, lubczyk, estragon, suszone grzyby, piwo, migdały, powidła śliwkowe, majeranek, imbir, skórka cytrynowa, goździki, chilli, papryka (ostra i łagodna), cykoria. Jako towarzystwo można podać do karpia rodzynki, śmietanę, jajka, pieczarki, jabłka i seler.

Karp jest rybą, a zatem pasują do niego podobne przyprawy jak do innych ryb. Można nieco orientalnie doprawić karpia curry, kurkumą, anyżkiem, cząbrem, kolendrą, szałwią, dodać czosnek, gorczycę, miętę. Te przyprawy wchodzą w skład typowych mieszanek typu „Przyprawa do ryby” czy przedświątecznych mieszanek „Przyprawa do karpia”.

Najprostszym sposobem jest podanie panierowanego karpia. Wtedy wystarczy sól i pieprz, można potem już przy podaniu skropić go cytryną. Można panierować karpia bułką tartą zrobioną z krakersów, a mniej go wtedy posolić. Smak jest delikatny i nieco inny niż typowy.

Jeśli bardzo nie lubimy smaku karpia, lepiej na Wigilię przygotować inną rybę. Przyprawy mogą smak nieco zmienić, ale to karpia ma być czuć przede wszystkim. Czasami lepiej nie szukać sposobów, a po prostu zmienić formę. W końcu nigdzie nie jest powiedziane, że musi to być karp.

Pigwa jest pyszna – pachnie późnym latem, wczesną jesienią. Zapach, który potem można odtworzyć, odkręcając w środku zimy słoik przyniesiony z piwnicy. Lub butelkę z sokiem czy nalewką.

Najpierw musimy zdobyć czarny bez, czasami w pewnym regionach zwany „hyćką”. Czarny bez nie jest tym powszechnie znanym, który kwitnie na kilka kolorów, m.in. na ciemny fiolet. Czarny bez to zupełnie inny krzew, kwitnący na biało i to jego kwiatów potrzebujemy. Kwiaty musimy zebrać w suchy, słoneczny dzień. Należy zebrać takie kwiaty, które są w fazie początkowej kwitnienia. Zrywamy je bardzo delikatnie i układamy w misce lub w worku, którego nie zamykamy.

Jeśli idzie o wersję dla nieletnich, będą potrzebne:

– ćwiartka arbuza,
– limonka,
– cukier, najlepiej brązowy,
– mięta.

Arbuza pozbawiamy pestek. Następnie kroimy go na nieduże kawałki, wkładamy do blendera, dodajemy cukru do smaku, nie trzeba go wiele, i miksujemy. Do uzyskanego napoju wlewamy sok wyciśnięty z limonki i listki mięty. Gotowe. Koktajl trzymamy w lodówce. Podajemy go w wysokich szklankach wypełnionych lodem.

Można zrobić koktajl arbuzowy z jogurtem. Najlepszy będzie jogurt waniliowy i do tego waniliowy cukier. Arbuza z jogurtem i cukrem miksujemy, najlepiej w blenderze. Gotowe. Przechowujemy w lodówce, jednak wersja jogurtowa nie powinna stać dłużej niż kilka godzin. Taką wersję możemy podać z lodami, zalewając koktajlem lody śmietankowe lub waniliowe.

Do przygotowania mocniejszej wersji dla dorosłych, idealnej na garden party, będą potrzebne:

– ćwiartka arbuza (również bez pestek),
– ogórek obrany ze skórki,
– 3 cm kawałek imbiru,
– 250 ml Ginu,
– 50 ml syropu z arbuza lub syropu cukrowego.

Arbuza, tak jak poprzednio, kroimy i wkładamy do blendera razem z kawałkami obranego ze skóry ogórka i korzonkiem imbiru. Miksujemy, następnie powstały koktajl przelewamy przez sitko do dzbanka. Po przelaniu soku do dzbanka dolewamy ginu, syropu z arbuza i.. możemy podawać. Serwujemy drinka w szklaneczkach typu long, wypełnionych lodem. Koktajl arbuzowy można ozdobić plasterkiem ogórka, kawałkiem arbuza lub miętą.

Pyszny, słodki koktajl zrobimy z soku z pomarańczy i brzoskwini.

Składniki:

– 2 brzoskwinie,
– 150 ml soku świeżo wyciśniętego z pomarańczy,
– serek waniliowy.

Aby przygotować koktajl, najpierw kroimy brzoskwinie na kawałki, wkładamy je do blendera, następnie dodajemy sok pomarańczowy i serek i miksujemy na gładką masę. Gotowe. Koktajl najlepiej schłodzić w lodówce przed podaniem.

Inną wersją pomarańczowego koktajlu jest mleczny koktajl z czekoladą. Tak, pomarańcze i czekolada to idealnie dobrana para.

Pomarańcze musimy umyć i obrać dokładnie, usuwając skórki i błonki, a następnie wkładamy je do miksera. Zalewamy mlekiem lub jogurtem oraz dodajemy bardzo drobno posiekaną czekoladę. Można dodać nawet czekoladę tartą. Innym sposobem jest dodanie czekolady nie do blendera, ale do szklanki – wtedy jednak tylko tarta czekolada wchodzi w grę. Owoce z mlekiem miksujemy, gotowy koktajl przelewamy do dzbanka i wstawiamy do lodówki do schłodzenia.

Kolejną wersję jest koktajl z miodem. Bardzo słodki i pyszny.

Popularna wersja to 40 lub 50 ml ginu dopełnionego tonikiem w szklance typu long. Wersje zatwierdzone mówią o proporcjach 1:2, 1:3, 1:1, 2:3 lub nawet 2:5, gdzie gin jest oczywiście pierwszą wartością. Drink zawsze podawany jest z limonką, ilość zależna jest również od barmana i od nas samych.

Drink ten jest tak znany, że czasami jego nazwa jest skracana do G&T. Według legendy, dzięki G&T Wielka Brytania zdobyła Indie. Drinka wymyślili podobno żołnierze armii brytyjskiej i, jeśli wierzyć opowieści, uratował ich on przez malarią w Indiach. Żołnierze zawdzięczali to tonikowi, a raczej chininie, którą tonik zawiera. Historia od początku, a nie od środka wyglądała rzekomo tak: żołnierze mieli brać chininę – lek zabezpieczający przez malarią. Ponieważ nie była najlepsza, dodawali do niej gin, a do tego wszystkiego gazowaną wodę mineralną.

Po tych wydarzeniach gin, w zestawieniu z tonikiem, zyskał popularność i sympatię. Wcześniej był uważany za tani alkohol dla najniższych sfer. Z tamtego okresu pochodzi dziwne przekonanie, a raczej podobno pochodzi, iżby dla osób inteligentnych przeznaczona była brandy lub koniak, zaś gin dla – jak można się domyślać – tych inteligentnych mniej. Przeczy temu cała list sław, które uwielbiają gin z tonikiem. Jest to bardzo filmowy drink, często pojawiający się na ekranie.

Podawany jest w różnych szklankach. Najczęściej jest to szkło typu long. Zależnie od proporcji, dobrze jest jednak dobrać adekwatne szklanki. Mogą to być old fashioned, kieliszki koktajlowe, collinsy. Nie polecałabym koniakówek.

Koktajle poprawiają nasze zdrowie, ponieważ są bombą witaminową, poprawiają koloryt skóry, włosy, paznokcie. Przede wszystkim zaś polepszają nasze samopoczucie. Stanowią coś pomiędzy deserem a jogurtem. Jeśli do koktajlu dodamy musli, to z powodzeniem mogą zastąpić śniadanie.

Z każdych owoców możemy zrobić koktajl. Najbardziej „koktajlowym” owocem są banany – owoce sycące, kremowe, które pozornie nie są soczyste, jednak po zmiksowaniu powstaje z nich fantastyczny krem, który rozrzedzimy mlekiem – i koktajl gotowy.

Do każdego koktajlu możemy dodać rześkiej cytryny, a prawie do każdego równie rześkich listków mięty.

Koktajle robimy na bazie mleka, jogurtu naturalnego, kefiru, maślanki, czasem śmietanki. Przeważnie nie dodajemy do nich cukru, jedynie czasami – przede wszystkim, gdy są to koktajle dla dzieci, ponieważ nie wszystkie dzieci lubią świeży i lekko kwaśny posmak owoców.

Wśród koktajli dla dzieci furorę od kilku lat robi Shrek. Potrzeba do niego niewiele.

Faktem jest, że Baileys jest pysznym dodatkiem. Ja wprawdzie nie podam Wam siedmiuset przepisów, ale może zainspiruję kogoś do wypróbowania tego pysznego kremowego likieru, proponując nieco mniej znane drinki.

Na początek banalne, idealne na domowe spotkania połączenie. Drink 100% ekstazy:

– 40 ml Baileysa,
– 40 ml wódki.

Składniki należy zmieszać w shakerze i wlać do szklanki typu old fashioned na jedną kostkę lodu.

Drinka możemy rozbudować. Zmieniamy wtedy proporcje:

– 40 ml wódki,
– 20 ml Baileysa,
– 40 ml Coca coli.

Tę wersję podajemy w szklance typu long, na trzech kostkach lodu. Nazywana jest A DeMink.

Baileys jest świetny również w shotach. Z poniższych składników możemy zrobić shot lub drinka.

Potrzebujemy:

– Baileysa,
– Kahluy,
– likieru miętowego.

Zawsze w proporcji 1:1:1, czy będzie to shot, czy long drink – zależy od naszych preferencji.

Jeśli zamienimy likier miętowy na Blue Curacao, powstanie drink Afrodyzjak.

Drinkiem o zabawnej nazwie jest BMW. Nazwa wzięła się od składników drinka. Potrzebujemy:

– Bailyesa
– Malibu,
– whisky.

Składniki łączymy w proporcji 1:1:1, podajemy w szkle typu old fashioned, bez lodu lub na jednej kostce.

Baileys, który powstał na bazie whisky, świetnie się z whisky komponuje. Ciekawym drinkiem jest Carbomb, składający się z:

– 20 ml Bailyesa,
– 10 ml Kahluy,
– 10 ml whisky Jameson (taka jest oryginalna receptura tego drinka),
– połowy pinty Guinessa.

Drink jest typowo irlandzki. Oczywiście likiery oraz whisky należy wlać do piwa. Nie jest to jednak takie łatwe. Należy bowiem zrobić z nich shot i – jak w znanym U-bocie – zatopić go w piwie. Idealnie zatopiony shot wygląda jak… Guiness w Guinessie.

Ciekawy koktajlem jest również Brudny Bękart. Składa się z:

– 40 ml tequilli,
– 20 ml Kahluy,
– 20 ml Baileysa
– 20 ml Amaretto,
– mleka czekoladowego.

Składniki można wymieszać w shakerze i wlać do szklanki typu long, jednak tradycyjnie miesza się tylko alkohole, zaś mlekiem dopełnia szklankę. Dlatego nie ma konkretnej gramatury dla mleka. Drinka podajemy na lodzie, powinien być dobrze schłodzony.

O Baileysie można by długo pisać. Mam nadzieję, że zachęciłam przynajmniej kilka osób do skosztowania go. Jest idealny. Nawet, a może przede wszystkim, zwyczajnie dodany do kawy.