Definicja reklamy ATL nie jest ani trudna ani ciężko przyswajalna. Mimo to sama definicja pojęcia, to nie wszystko aby wiedzieć wszystko o reklamie ATL. Zagłębienie się w procesy, narzędzia, techniki i chwyty reklamowe, wymagałoby stworzenia składającego się z kilku tysięcy stron kompendium wiedzy o reklamie, de-facto od samego jej początku. Ponieważ początek reklamy, to właśnie ATL.

Podstawowy rodzaj reklamy o jakim uczą każdego przyszłego marketingowca. Nadal ponad 60% światowego budżetu na reklamę, przeznacza się na kampanie ATL, dlatego że pomimo dużego znużenia konsumenta reklamą, i tak ATL odnosi najlepsze rezultaty. Z cała pewnością ewoluuje, przybierając coraz to nowsze formy. Jak na przykład poza zwykłą reklama telewizyjna, pojawia się product placement, czyli reklamowanie marki w produkcjach filmowych czy serialowych. Działania ATL dobierane są w bardzo rożnych konfiguracjach w zależności od potrzeb klienta, czyli zlecającej reklamę firmy. Zadaniem specjalistów jest takie przygotowanie kampanii reklamowych, które przez ocenę możliwości rynkowych, analizę odbiorców, przygotowanie strategii i planu za pomocą krótkiego spotu zwiększy naszą sprzedaż.

Dziadek z gromadzenia złomu, ma jedynie bałagan w piwnicy, my mamy nagrody W portfelu mamy kartę klienta z kuponem. Za każde wydane dwadzieścia złotych dostajemy naklejkę. To nic że po zebraniu trzydziestu naklejek (czyli wydaniu sześciuset złotych na zakupy) do wyboru mamy nagrody w postaci dwóch filiżanek o wartości trzydziestu złotych, albo osłonki na tylną szybę samochodu. Zbieramy! I to jest magia programów lojalnościowych.

Na całe szczęście nowoczesny marketing stawia na rozwiązania mówiące o jakości klienta, a nie ilości. Jak pisałam już w niejednym artykule na temat marketingu, obecnie poza sztywnym monologiem reklamowym, liczy się dialog z klientem. Takim dialogiem jest marketing rekomendacji, ale również programy lojalnościowe. Z ich pomocą możemy monitować i poddawać analizie zadowolenie klienta. Wychodzenie naprzeciw jego potrzebom jest bezcenne. Jak wiemy ostatecznie to on decyduje o sukcesie naszej firmy. Jeśli konsument z jakiegoś powodu uzna nasza firmę za lepszą od innych, będzie dla nas wartościowym. Programy lojalnościowe pozwalają w prosty sposób przekonać klienta, że dajemy mu więcej niż konkurencja.

Najprostsza definicja programów lojalnościowych, mówi o zdobyciu klienta za pomocą oferowania mu dodatkowej korzyści, z powodu regularnego korzystania z oferty firmy. Jest sposobem na przywiązanie klienta do nas. Form programów lojalnościowych jest bardzo wiele. Istnieją jednak trzy podstawowe ich rodzaje. POLP w którym oferowana korzyścią są punkty wymienne na nagrody, PRMLY mające na celu głównie budowanie więzi. Korzyścią dla klienta jest bycie w tak zwanej elicie konsumentów (np. Złota karta klienta), oraz PARP łączący dwa poprzednie. Może to być rabat ogólny, zniżka na wybrane produkty, wymiana punktów na nagrody, lub darmowe usługi po zebraniu odpowiedniej ilości punktów. Co dziesiąte strzyżenie gratis, wymień punkty za paliwo na nagrody, 10% zniżki przy zakupach powyżej 50 złotych z kartą stałego klienta itd. Budowanie relacji z klientem zajmie dużo czasu, ale przyniesie korzyści.

W przygotowaniu programu lojalnościowego musimy pokusić się o staranne planowanie. Nie może on być drogi dla nas, ale też mało atrakcyjny dla klienta. Ostatecznie każdy umie liczyć i nie skusi się na wydawanie niebotycznych sum w naszym sklepie, w zamian za obietnicę otrzymania podkładek pod szklanki.

Działające z ogromnym powodzeniem od niemal pięćdziesięciu lat, na przykład w Stanów Zjednoczonych, z angielskiego umieszczenie produktu (lokowanie produktu) służy oczywiście jego promocji. Rożnica jest taka, że nie mamy do czynienia z oczywistą reklamą, ale przekazem działającym na podświadomość odbiorcy. Zachęcającym do zakupu bez frustracji, jaką jest przerwanie ulubionego filmu pasmem reklam.

Technika używana jest też w przekazach telewizyjnych, książkach, przedstawieniach teatralnych, grach komputerowych.

Najczęściej sprowadza się do pokazywania znaków towarowych w wybranych scenach filmu czy przedstawienia. Używania produktów przez bohaterów filmu, rozmów postaci serialowych o produkcie. Czasem aktorzy używają produktów konkretnych marek, pokazują się odpłatnie w mediach w danym samochodzie, sukience, butach, biżuterii itp. Technika ta ma ponad osiemdziesiąt lat. Pierwsze umiejscowienie produktu miało miejsce w amerykańskim radiu. Product placement jest formą manipulacji, co najlepiej pokazywały na przykład doniesienia z frontu II wojny światowej, w których zapewniano, ze amerykańscy żołnierze pala papierosy marki Camel. Jednak największy rozwój product placement zawdzięcza ustawie o zakazie reklamy wyrobów tytoniowych. Śmiało można stwierdzić, że budżety hollywoodzkich filmów z lat osiemdziesiątych były mocno dofinansowywane przez tytoniowych potentatów.

Szybki rozwój i duża skuteczność lokowania produktu przyniosły tę formę reklamy również do Polski. Do 2011 nie było u nas jednoznacznych uregulowań prawnych dotyczących lokowania produktu, dopiero nowelizacja ustawy o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 85, poz. 459) wraz z wprowadzeniem pojęcia „lokowanie produktu” nałożyła na nadawcę obowiązek oznaczania audycji, w której stosowany jest product placement.

Chodzi o to aby tak planować pojawienie się produktu na rynku, aby uchronić firmę przed kosztami finansowania produktów, które nie znajda akceptacji rynkowej. Ważne jest więc analizowanie, czy dany produkt ma prawo bytu rynkowego. Jeśli tak, należny wybrać miejsce, czas i sposób wprowadzenia na rynek. Dla przykładu popularny producent majonezu, swój nowy produkt wzbogacony o zdrowe kwasy tłuszczowe zaprezentował na tydzień przed świętami Wielkanocnymi. Kiedy sprzedaż majonezu wzrasta. Poza wymienionymi wyżej czynnikami, konieczna jest dobrze przygotowana akcja promocyjna. Intensywna i przeprowadzona na możliwie jak największą skalę.

Kolejna faza życia produktu wymagająca zarządzania, to faza wzrostu. Aby aby przyspieszyć tempo wzrostu sprzedaży produktu, obok reklamy, degustacji i akwizycji, powinniśmy włączyć promocję sprzedaży handlową i konsumencką. W tej fazie, firma powinna także brać udział w targach, wystawach handlowych, w celu popularyzacji produktu. Koniecznym jest także stworzenie strategii dystrybucji. Dążenie do umieszczenia produktów w coraz to większej liczbie placówek handlowych. Ważny punkt to strategia cen. W fazie wzrostu zainteresowania podtrzymujemy strategię cen Market+, wraz z dalsza intensywna promocją, tak aby jak najszybciej produkt przeszedł do fazy dojrzałości. W niej możemy spodziewać się przyrostu konkurencji. Powstania substytutów oferowanych przez inne firmy. W związku z tym czeka nas ulepszanie produktu, aby zapewnić sobie stały najlepiej nadal rosnący poziom sprzedaży. Możemy zmieniać opakowanie, estetykę, poprawiać jakość, itp.

Główne cele net PR-u to przede wszystkim budowa wizerunku i zainteresowania społeczności internetowej wokół firmy i jej projektów. Także zwiększenie rozpoznawalności marki wśród internautów. Nie jest niczym dziwnym dynamiczny rozwój internetu. Kiedyś nieliczni posiadali telefon stacjonarny, dziś będący przeżytkiem. Później nieliczni mieli telefony komórkowe, dziś będące normą. Jeszcze pięć lat temu nieliczni posiadali dostęp do internetu. Niedługo będą go mieli wszyscy. E-PR musiał się narodzić siła rzeczy, będąc odpowiedzią na zainteresowanie masową komunikacją w internecie. Głównym zadaniem net PR-u jest komunikacja. Jak wiadomo internet zyskał sławę medium, w którym anonimowość i swoista wolność pozwala na wypowiadanie przeróżnych opinii. Specjaliści od PR-u, powinni dążyć do komunikacji opartej na interakcji, przy czym granica miedzy sukcesem a samobójstwem medialnym, jest w tym wypadku bardzo cienka. Anonimowość jaka można uzyskać w internecie kusi. Poza klasycznymi jawnymi akcjami pod szyldem firmy, specjaliści często maja ochotę zwyczajnie nabijać internautów w butelkę. Masowe wysyłanie informacji prasowych na każdy temat, który można powiązać z marką firmy, to nie najlepszy pomysł.

Tak jak i anonimowe kopanie dołków pod konkurencją. Jedno i drugie działanie może zostać zdemaskowane i doprowadzić do tak szybkiego zniechęcenia firmą, jak szybkie było zainteresowanie nią. Kolejne nieeleganckie zachowanie specjalisty od e-PR-u to zakładanie wątków na forach i rozmowa z samym sobą. Albo rozdawanie drobnych upominków, czy pieniędzy forumowiczom. Efekt początkowo jest dobry. Nagły wybuch zainteresowania marką, a potem nagła klęska. Osoby działające pod przykrywką, robiące szum w sieci wokół konkretnej rzeczy nazywane są przez internautów „łomiarzami”. Pracując nad pozytywnym net PR-em, starajmy się nie pozwolić sobie na pojawienie się nazwy naszej firmy w parze z wyżej wymienionym słowem.

Ani marketingowcom, ani firmom działającym w branży e-PR nie zależy na posiadaniu łatki łomiarza. Jest to wypaczanie sensu ich ciężkiej pracy. Podstawowy postulat działań public relations to jawność. Mądrze prowadzona komunikacja to dobra inwestycja dająca konkretne wyniki. Pozwalająca na stworzenie firmie nowych pól do działania. Nowych możliwości kontaktów, sprzedaży, ekspansji rynku, budowy marki. Budowa wizerunku w internecie powinna być konstruktywna i mieć solidne podstawy. Nie powinniśmy również mieć uprzedzeń co do samego narzędzia jakim jest e-PR. Poruszając ten temat w rozmowie ze znanymi mi przedsiębiorcami, usłyszałam informacje, że jest to kolejny wymysł agencji reklamowych na zarobienie pieniędzy. Ważniejsze były terminy płatności, ceny paliwa. Każdy jeden na swoją obronę twierdził, że on już ma swój dział marketingu i to mu wystarcza. Takie zamykanie się przed jakby nie było nieuniknionym, może być za jakiś czas strzałem w kolano.

Potrąceniu podlegają sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych, zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi, kary pieniężne przewidziane za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy, a także sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne.

Myśląc o biznesie w tych kategoriach, musimy uświadomić sobie, że jedna potrzeba konsumenta może zostać zaspokojona rożnymi produktami. Ale jeden produkt, może zaspokajać różne potrzeby. Takie rozumowanie, rodzi istotne konsekwencje dla sposobu kształtowania działalności gospodarczej na rynku. Działanie na rzecz kogoś, zamiast działanie na rzecz wszystkich, stwarza firmie bardzo duże szanse i możliwości. Nie tylko lepszego dostosowania się do klienta, ale także ułatwienia, w opracowaniu programu działania na rynku. Aby prowadzenie działalności gospodarczej było efektywne, produkcja powinna być dostosowana do potrzeb ściśle określonego segmentu. Skierowana do konkretnego nabywcy. Lepiej więc stworzyć kilka produktów dla kilku segmentów, niż jeden dla wszystkich. Dlaczego sieci telefonii komórkowej mają kilkanaście różnych taryf? Ponieważ dostosowują się do rożnych grup nabywców. Dlaczego producenci nabiału produkują jogurty truskawkowe i agrestowe z limonką? Niewiele osób lubi agrest i limonkę, ale dostosowanie się do tej nielicznej grupy, która lubi niesie pozytywne efekty nie tylko sprzedażowe.

Istotą orientacji marketingowej, jest zadanie sobie pytania jak zdobyć i utrzymać rynek zbytu, który zapewni mi przychody i możliwości rozwoju. Podstawową zasada jest stawianie rynku w centrum zainteresowania. Jest to ściśle związane z określeniem klienta docelowego. Koncentracja na kliencie, polegająca na stałym zabieganiu o jego względy. Podnoszenie satysfakcji klienta z produktu czy usługi. Odbywać się może za pomocą ciągłego monitowania rynku. Musimy również koordynować zadania marketingowe, nie tylko zewnętrzne. Zatrudniać odpowiednich pracowników, szkolić, motywować tak, aby oni również działali z przekonaniem i korzyścią dla klienta. Wpojenie pracownikowi zasady, że to dzięki klientowi firma żyje, a co za tym idzie on ma pracę, to podstawa. Ostatnia zasada to oczywiście rentowność. Wprowadzane przez nas rozwiązania powinny zaspokajać potrzeby klientów w taki sposób, aby przynosiły firmie realne korzyści, a nie straty.

Orientacja marketingowa, jest pojęciem stosowanym obok produkcyjnej i sprzedażowej. Produkcyjna nastawiona jest na wszystkich, ukierunkowana na proces wytwarzania i produkt. Jest skuteczna, w przypadku nadwyżki popytu nad podażą. Rentowność generowana jest poprzez produkcję masową, obniżenie kosztów i cen. W orientacji marketingowej poza skupianiem się na kimś a nie na wszystkich, zyskowność generowana jest poprzez zaspokajanie potrzeb. Orientacja sprzedażowa zbliża się do marketingowej. Odpowiada na pytanie jak sprzedać to, co firma wytwarza. Skupia się na reklamie promocji, dodatkowych usługach. Rożni się od marketingowej tym, że sprzedaż koncentruje się na potrzebach sprzedającego a nie nabywcy. Obiera perspektywę od wewnątrz do zewnątrz czyli z linii produkcyjnej do klienta. Orientacja marketingowa odwraca ten system. Punktem wyjścia jest najpierw szczegółowe zbadanie rynku, dopiero potem tworzenie czy modyfikowanie produktu.

O wszystkie informacje od nazwiska przez wiek adres zamieszkania po pesel i numer konta. Większość przedsiębiorców nawet nie zdaje sobie sprawy z faktu, że każdego dnia ma do czynienia z danymi osobowymi. Pracowników, kontrahentów, klientów, inwestorów. Dokumenty związane z danymi osobowymi muszą zgodnie z treścią ustawy być zabezpieczane. Nieprzestrzeganie przepisów może skutkować konsekwencjami karnymi.

Zgodnie z treścią ustawy każda informacja, która może umożliwić określenie tożsamości osoby podlega ochronie. Pozostawienie na biurku karteczki z nazwiskiem i numerem telefonu klienta podlega karze. Samoprzylepna karteczka z samym nazwiskiem- już nie. Z punktu widzenia prowadzenia działalności gospodarczej gromadzenie danych wszystkich współpracowników jest niezbędne. Musimy jednak wiedzieć jak umiejętnie te dane chronić. Samo zbieranie danych i przetwarzanie ich czyli zbieranie, utrwalanie, przechowywanie, opracowywanie, zmienianie, udostępnianie i usuwanie wymaga spełnienia obowiązków nałożonych przez ustawę. Przetwarzając dane stajemy się niejako ich administratorem. Podstawą do ich zatrzymywania jest udzielenie zgody osoby, której dane dotyczą. Musi ona być udzielona zgodnie z odpowiednią treścią. Nie może być domniemana.

Administrator danych ma obowiązek zastosowania środków technicznych i organizacyjnych, które zapewnią ochronę i odpowiednie przetwarzanie danych. Najważniejszym jest zabezpieczenie ich przed udostępnieniem osobom nieupoważnionym. Administrator musi prowadzić dokumentacje. Wprowadzać instrukcja zarządzania systemem informatycznym oraz politykę bezpieczeństwa. Pracujący w korporacjach znają doskonale oba zwroty. Musieli bowiem przejść szkolenia, traktujące o ochronie danych osobowych. Pracownicy szeregowi mający do czynienia z danymi osobowymi są źródłem największych przecieków danych. Nawet nie zdajemy sobie sprawy, z procederów takich jak przekazywanie danych pomiędzy firmami. Doradca kredytowy wiedząc że jego klient rozgląda się za polisą, przekaże namiary koledze z firmy ubezpieczeniowej, wiedząc że ten mając „klienta na kredyt” odwdzięczy mu się tym samym. Jest to nielegalne, podlega karze, niestety rozpowszechnione i „normalne. Często odbierając telefon z ofertą sprzedażową zastanawiamy się skąd ta osoba ma nasz numer. Jeśli zapytany rozmówca udzieli nam odpowiedzi, oznacza to że sami pisemnie wyraziliśmy zgodę na przetwarzanie i udostępnianie danych jakiejś firmie i jej partnerom. Jeśli usłyszymy „z polecenia” a rozmówca dodatkowo będzie zasłaniał się właśnie ustawą o ochronie danych osobowych i nie będzie chciał podać nam nazwiska polecającego, najpewniej zdobył nasze dane nielegalnie.

W naszej firmie zbiór danych podlega rejestracji w Generalnym Inspektoracie Ochrony Danych osobowych (GIODO). Zgłoszenia można dokonać za pośrednictwem internetu. Na podstawie art. 25 kodeksu cywilnego ten, kto dokonał naruszenia może zostać zobowiązany do dokonania czynności potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia, zapłaty zadośćuczynienia pieniężnego albo odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny. Należy podkreślić, że w praktyce zdarza się, że sądy wydają wyroki opiewające na bardzo wysokie kwoty, dochodzące nawet do kilkudziesięciu tysięcy złotych. Możemy zostać pociągnięci do odpowiedzialności, jeśli podczas kontroli urzędników GIODO zostaną wykryte nieprawidłowości dotyczące przestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych. Najcięższe naruszenia mogą być podstawą do orzeczenia kar pozbawienia wolności nawet do 3 lat.

Neuromarketing znacznie zwiększa trafność decyzji podejmowanych w procesie kształtowania komunikacji z rynkiem. Podczas przeprowadzania klasycznych badan rynkowych dotyczących czy to reklam czy samego produktu, będziemy mieli do czynienia z mniejszym lub większym marginesem błędu. Badane osoby nie zawsze odpowiadają na pytania zgodnie z prawdą i swoimi przekonaniami. Co ważniejsze w chwili kiedy klient staje przed prawdziwa decyzją zakupową, do głosu dochodzi podświadomość. Tak więc tradycyjne metody badawcze jak zogniskowane wywiady grupowe, choć pozwalają przewidzieć zachowania konsumentów, nie dają dokładnych danych. W przypadku neuromarketingu, do czynienia mamy z badaniem reakcji psychofizycznych konsumenta. Granica błędu zostaje zmniejszona do zera. Badany nie ma możliwości świadomej ingerencji w wynik swojego badania. Bo czy zapanuje nad ślinotokiem, nad poceniem się dłoni, nad rozszerzonymi źrenicami?

Badań dokonuje się na grupach wyselekcjonowanych ochotników, lub opłaconych testerów. Wykorzystywanymi metodami badawczymi są na przykład elektroencefalografia, będąca nieinwazyjnym badaniem bioelektrycznej czynności mózgu, czy elektromiografia czyli diagnostyka czynności elektrycznej mięśni i nerwów obwodowych. Pomaga również badanie GSR, czyli reakcja skórno- galwaniczna, innymi słowy wykrywacz kłamstw. Okulografia, czyli śledzenie ruchów gałek ocznych, chronomertia kognitywna- szybkie odpowiedzi na pary pytań. Wolna odpowiedź równa kłamstwu szybka prawdzie. Analiza napięcia głosu, analiza mikro-ekspresji mięśni twarzy. Oraz setki innych testów. Sama dziedzina jest niezwykle fascynująca. Ludzki mózg jest nieustannie symulowany i poddawany napięciu. Neuromarketing jest rodzajem perswazji. Może być wykorzystywany z zagrożeniem dla osobistej wolności człowieka. Podświadomość można stymulować w taki sposób, aby odbierała pozornie niezauważalne komunikaty i wytwarzała w myślach poczucie potrzeby zakupu jakiegoś towaru. Sojusz biznesu z nauką zapoczątkował szereg badań nad wykorzystaniem znajomości funkcjonowania umysłu w celach biznesowych. Badania w tej materii są prowadzone nieustannie, a techniki udoskonalane. Dla biznesu najważniejszym może być nie tyle manipulowanie klientem, co odkrycie za pomocą technik neuromarketingu czego naprawdę klient potrzebuje. Jakie są jego oczekiwania w stosunku do produktu czy usługi. Pierwszymi firmami które z pozytywnym skutkiem wykorzystały w swoich kampaniach neuromarketing były Coca-cola, Nestle, Kodak czy General Motors giganty, które maja środki na wprowadzanie innowacji w swoich działaniach marketingowych.

Cele pośrednie merchandisingu określa AIDA. Działa on poprzez informowanie w sposób zrozumiały, przekonujący, atrakcyjny zarówno o istnieniu punktu sprzedaży, jak i o asortymencie. Dla przykładu, aby wystawa nie stała się dla potencjalnego klienta częścią tła, często zmienia się jej wystrój. Wnętrze sklepu odznacza się nie tylko szeregiem marketingowych pułapek, o których istnieniu nie mamy pojęcia. Na pierwszy rzut oka przyciąga nas aranżacja, oświetlenie kolorystyka, tło dźwiękowe, personel. Do tego dochodzą akcje lojalnościowe, rabaty, upominki, loterie, gratisy itp. Mocno upraszczając temat merchandising można nazwać siecią sklepowych pułapek stosowanych nie tylko przez duże sieciowe markety, ale i przez drobne wyedukowanych w marketingu punkty.