Artykuł Mydło kastylijskie – jak zrobić? Przepis pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Mydło kastylijskie to mydło, w którym 60% wszystkich składników stanowi oliwa z oliwek. Poza oliwą z oliwek (750 g), zawiera ono 91-97 g wodorotlenku sodu (NaOH) oraz 250 g wody destylowanej. Ewentualnie zamiast wody destylowanej możemy użyć naparu ziołowego, jaki nam odpowiada. Inne składniki to substancje zwane corrigens, które nadają zapach oraz odpowiedni wygląd końcowemu produktowi. Składniki te dobieramy według własnego gustu, mogą to być np. olejki eteryczne, rozdrobniona skórka pomarańczowa, kawa, rozdrobniona laska wanilii itp.
Mydło wykonujemy według stałego schematu: przygotowujemy wszystkie urządzenia, akcesoria i substancje chemiczne, których potrzebujemy do wykonania naszego produktu. Niezbędny jest garnek, w którym będziemy rozpuszczać składniki fazy olejowej, naczynia szklane, blender lub mikser, dwa termometry kuchenne, by móc skontrolować temperaturę stapianych składników. Ponadto przydadzą rękawice, okulary ochronne oraz forma, w której mydło będzie zastygać.
Wykorzystując wagę kuchenną odważmy potrzebne składniki: tłuszcze, wodę destylowaną, wodorotlenek sodu (sodę kaustyczną). Zacznijmy pracę nad naszym mydłem od zrobienia fazy wodnej. Do szklanego naczynia wlewamy odmierzoną wcześniej ilość wody destylowanej, natomiast w drugim umieszczamy odważoną ilość wodorotlenku sodu. NaOH jest silnie żrąca, dlatego czynności te należy przeprowadzać w gumowych rękawiczkach, okularach ochronnych oraz fartuchu, najlepiej z długim rękawem. Na pierwszym etapie rozpuszczamy substancję w wodzie. Należy pamiętać o tym, że sodę kaustyczną wsypujemy do wody, nigdy na odwrót. Ważne jest również, iż proces rozpuszczania NaOH w wodzie jest procesem egzogennym, co oznacza, że NaOH rozpuszczamy w wodzie na zimno, a mimo to temperatura mieszaniny wzrośnie nam do około 70 stopni Celsjusza.
Tak przyrządzony roztwór pozostawiamy do ostygnięcia. W tym czasie przenieśmy do garnka odważoną ilość oliwy z oliwek i podgrzewamy ją do 45 stopni Celsjusza. Nigdy nie oceniamy tego „na oko”, ale temperatury dokładnie mierzymy za pomocą termometrów kuchennych. Na kolejnym etapie fazę olejową wlewamy do fazy wodnej. Całość energicznie mieszamy najpierw przy pomocy łyżki, a później blendera. Gdy minie już ok. 10 minut, zacznie ona gęstnieć. Będzie to sygnał, że rozpoczął się proces zmydlania. Obserwujmy konsystencję tej mieszaniny. Gdy będzie zbliżona do budyniu, możemy dodać pozostałe składniki, np. środki zapachowe.
Otrzymaną w ten sposób masę przelewamy do formy, przykrywamy ją ręcznikiem i pozostawiamy na jedną dobę blisko kaloryfera. Po upływie tej doby zobaczmy, czy nasze mydło zdążyło stwardnieć. Jeśli nie, zostawmy je jeszcze na ok. 24 godziny, tym razem nie przykrywając niczym. Rozkręcamy formy, aby wyciągnąć mydła. Możemy je dodatkowo pokroić, aby uzyskać mydła o pożądanym kształcie. Kostki mydeł układamy na tacy i zostawiamy na 3 do 5 tygodni. W tym czasie zachodzi proces leżakowania. Zasada jest taka, że im trwa on dłużej, tym lepsze mydło otrzymamy.
Jakich produktów kosmetycznych najczęściej używacie: eco, samodzielnie przygotowywanych, aptecznych czy drogeryjnych? Dajcie znać!
Artykuł Mydło kastylijskie – jak zrobić? Przepis pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Artykuł Nawilżający body lotion (balsam do ciała) – jak zrobić? Krok po kroku pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Obecnie na półkach sklepowych znajdziemy bardzo dużo różnych rodzajów balsamów do ciała. Każdy z nich ma dodatkowe, poza nawilżającym, działanie – istnieją np. balsamy ujędrniające, wyszczuplające, balsamy do skóry wrażliwej, suchej itd.
Wykonanie body lotionu jest możliwe także w domu.
– 15 g oleju migdałowego lub słonecznikowego
– 2 g wosku pszczelego
– 120 g wody destylowanej
– kilka kropel melisowego olejku eterycznego
– 6 gramów spirytusu
Musimy się także zaopatrzyć w urządzenia i akcesoria, które będą niezbędne do wykonania tego kosmetyku oraz przygotować opakowanie nasz balsam.
Przygotowanie body lotionu rozpoczynamy od odważenia do zlewki lub innego przezroczystego i raczej wysokiego naczynia składników fazy tłuszczowej – tegomulsu, olej migdałowego lub słonecznikowego oraz wosku pszczelego. Odważone składniki stapiamy na łaźni wodnej – zlewkę ze składnikami fazy tłuszczowej umieszczamy w garnku z gorącą wodą, dodatkowo garnek kładziemy na małym ogniu. W ten sposób tłuszcze zaczynają się topić. Nasze składniki mieszamy co jakiś czas. Na łaźni wodnej ogrzewamy je do całkowitego stopienia – aż powstanie przezroczysty płyn.
W drugiej zlewce czy garnku podgrzewamy 120 ml wody destylowanej do ok. 120 stopni Celsjusza. Wodę tą dodajemy do stopionej już fazy tłuszczowej, cały czas mieszając. Zanim jednak zaczniemy to robić, warto uzupełnić wodę do 120 ml, gdyż w czasie ogrzewania na pewno część z niej wyparuje. Po połączeniu fazy wodnej z tłuszczową i dokładnym wymieszaniu, powstaje nam emulsja, którą pozostawiamy, by ostygła do około 30- 40 stopni Celsjusza. Po tym czasie dodajemy do niej odważoną ilość spirytusu oraz kilka kropel melisowego olejku eterycznego. Po dodaniu wszystkich składników emulsję należy dokładnie wymieszać. Tak przygotowany balsam przenosimy do przygotowanego opakowania.
Jak często nawilżacie skórę? Jakie produkty są dla Was najskuteczniejsze? Podzielcie się opiniami.
Artykuł Nawilżający body lotion (balsam do ciała) – jak zrobić? Krok po kroku pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Artykuł Jak zrobić krem na trądzik? pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Niestety są osoby, które mają ogromne problemy z cerą. Zanim trafią na krem odpowiedni dla siebie, mija często sporo czasu. Wtedy nie myślą już one o jakiejkolwiek zmianie. Gorzej, gdy z rynku krem ten zostanie wycofany – wtedy stres i gorączkowe poszukiwania rozpoczynają się właściwie od początku.
Z tego też powodu lepiej znaleźć właściwy przepis i spróbować wykonać samemu krem z podstawowych produktów, które zawsze są dostępne. Poniżej podajemy przykładowy przepis na krem dla osób ze skórą problematyczną.
– 2 g tegomulsu
– 1 g syntetycznego olbrotu
– 30 ml wody destylowanej
– 10 kropli panthenolu
– 10 kropli gliceryny
– 10 kropli pichtowego olejku eterycznego
– 1 g witaminy B3
– 2 g spirytusu
Poza wymienionymi składnikami potrzebujemy oczywiście zlewek, garnka, bagietki, termometru i docelowego opakowania na krem.
Na pierwszym etapie sporządzania tego kremu stapiamy fazę tłuszczową na łaźni wodnej. W jej skład wchodzą olej krokoszowy, tegomuls i olbrot syntetyczny. Wymienione składniki umieszczamy w zlewce, którą wkładamy do garnka z ciepłą wodą (możemy go ewentualnie postawić jeszcze na małym ogniu). Fazę tłuszczową mieszamy. W międzyczasie około 25 ml wody destylowanej podgrzewamy do temperatury około 60 stopni Celsjusza.
Do płynnej już fazy tłuszczowej powoli dodajemy podgrzaną wodę, cały czas mieszając fazę tłuszczową. W 5 ml wody, które nam pozostały, rozpuszczamy niacynamid (witaminę B3). Otrzymany w ten sposób roztwór dodajemy do emulsji, która już ostygła. Następnie uzupełniamy ją o panthenol, glicerynę, pichtowy olejek eteryczny oraz spirytus. Po dodaniu do emulsji wszystkich składników, należy ją dokładnie wymieszać.
Tak przygotowany kosmetyk przenosimy do przygotowanego wcześniej – czystego i suchego – opakowania.
Macie problemy z trądzikiem? Jak sobie z nimi radzicie? Jak pielęgnujecie skórę? Podzielcie się swoimi dośiadczeniami.
Artykuł Jak zrobić krem na trądzik? pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Artykuł Krem pomarańczowy do twarzy – jak zrobić? Przepis pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Wszystkie gatunki Citrus pochodzą z obszaru południowej i południowo-wschodniej Azji. Pomarańcza gorzka, o której tu mowa, występuje głównie w rejonie basenu Morza Śródziemnego. Surowcami wykorzystywanymi w lecznictwie, kosmetyce i przemyśle spożywczym są zielone owoce, skórka z dojrzałych owoców, owocnie, kwiaty oraz olejek eteryczny.
Przed wykorzystaniem skórki pomarańczy należy oddzielić albedo – jej białą część – od flavedo – części żółtej. Flavedo stanowi zewnętrzną część skórki owocu i posiada zbiorniki olejkowe.
Owocnia pomarańczy stosowana jest w celu pobudzenia apetytu i w leczeniu zaburzeń trawiennych. Poza tym owocnie pomarańczy gorzkiej stosuje się w leczeniu bezsenności.
W składzie olejku eterycznego znajdziemy takie związki jak: limonen, linalol, terpineol oraz glikozydy flawonoidowe i gorzkie triterpeny. Olejek z pomarańczy pobudza także trawienie, zwiększając wydzielanie soku żołądkowego. Właściwość tę zawdzięcza on związkom gorzkim. Natomiast flawonoidy oddziałują tonizująco na naczynia żylne.
– 10 g lanoliny
– 15 g wosku pszczelego
– 35 g oleju migdałowego
– 15 g oliwy z oliwek.
Do fazy wodnej:
– 50 ml wody z kwiatu pomarańczy lub wody destylowanej
– 3-4 krople pomarańczowego olejku eterycznego
Po zaopatrzeniu się we wszystkie niezbędne do przygotowania kremu naczynia, urządzenia oraz substancje, odważamy składniki. Zacznijmy od elementów, które tworzą fazę tłuszczową kosmetyku, a więc emulgatorów, do których należą oleje, woski, tłuszcze. Umieszczamy je w szklanym żaroodpornym naczyniu, a to wkładamy do garnka z gorącą wodą i stawiamy na małym ogniu. W ten sposób tworzy się łaźnia wodna, na której ogrzewana jest faza tłuszczowa. Pilnujmy temperaturę tej fazy – nie może ona przekroczyć 70 stopni Celsjusza.
Po całkowitym rozpuszczeniu wszystkich jej składników, przystępujemy do przygotowania fazy wodnej. Na drugiej łaźni wodnej umieszczamy więc np. słoik z odważonymi wcześniej składnikami tej fazy. Całość gotujemy przez chwilę, po czym odstawiamy i chłodzimy – np. w misce z lodem – do temperatury 65 stopni Celsjusza.
Tak przygotowane obie fazy łączymy ze sobą w ten sposób, że fazę wodną wlewamy do fazy tłuszczowej, przez cały czas mieszając. Uzyskujemy emulsję, którą należy pozostawić do wystygnięcia, po czym dodajemy do niej środki zapachowe – w tym wypadku olejek z pomarańczy gorzkiej. W końcu przenosimy produkt do opakowania przeznaczonego na krem.
Co powiecie o takim kremiku? Lubicie naturalne kosmetyki? Macie swoich ulubieńców? Podzielcie się opiniami!
Artykuł Krem pomarańczowy do twarzy – jak zrobić? Przepis pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Artykuł Jak samemu zrobić podkład do twarzy? pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Samo wykonanie fluidu w domu nie jest zbyt skomplikowane.
Najpierw przygotujmy sobie moździerz, zlewkę przezroczystą lub szklankę z jasnego szkła oraz opakowanie na fluid. Następnie odważmy wszystkie składniki i odmierzmy na łyżeczkę pigmenty czerwonobrązowy i ciemnobrązowy w proporcjach 1:2, a także niecałą łyżeczkę ochry i 1,5-2 łyżeczek dwutlenku tytanu. Wszystkie pigmenty dokładnie wymieszajmy, np. w słoiku. Następie przenosimy do moździerza po 1 gramie mieszanki pigmentowej i ucieramy do momentu, aż powstanie jednolity proszek.
Do zlewki lub przezroczystej szklanki przenosimy składniki fazy tłuszczowej: 2 gramy tegomulsu i 8 gramów oleju jojoba lub innego oleju roślinnego. Podłoża topimy na łaźni wodnej – zlewkę/szklankę umieszczamy w garnku z gorącą wodą, ewentualnie garnek stawiamy jeszcze na małym ogniu. Mieszamy je aż do całkowitego roztopienia się. Następnie około 20% stopionej fazy tłuszczowej przenosimy do mieszanki pigmentowej, znajdującej się w moździerzu, i całość ucieramy. Tak przygotowaną masę przenosimy do zlewki z pozostałą ilością tłuszczu i dokładnie mieszamy.
W osobnej zlewce lub szklance podgrzewamy fazę wodną (20 ml wody destylowanej) do około 60 stopni Celsjusza. Wodę wlewamy następnie do mieszaniny tłuszczu i pigmentów, cały czas mieszając. Zanim zaczniemy ją przelewać, sprawdźmy, ile faktycznie zostało wody, a ile wyparowało. Uzupełnijmy wodę do 20 ml i dopiero wtedy zacznijmy ją przelewać.
Następnie pozostawmy fluid do wystygnięcia, dodajmy niewielką ilość – niecałą łyżeczkę – spirytusu, zamieszajmy i przełóżmy do docelowego opakowania kosmetyku.
Bardzo ważne jest dobranie odpowiedniego koloru tego kosmetyku. Nieodpowiedni kolor może przyczynić się do powstania efektu tzw. maski na twarzy. Aby mieć pewność, że nie będziemy wyglądać nienaturalnie, warto rozprowadzić ten kosmetyk także na szyi i dekolcie.
Testowałyście kiedyś taki domowej roboty fluid? Jak się sprawdził? Czym różni się od tych drogeryjnych? Podzielcie się koniecznie opiniami!
Artykuł Jak samemu zrobić podkład do twarzy? pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Artykuł Krem z tymiankiem do twarzy – jak zrobić? Przepis pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Tymianek pochodzi z południowej i południowo-wschodniej Europy: Hiszpanii, Portugalii oraz zachodniej i północno-zachodniej Europy. Uprawy tej rośliny znajdziemy także w Polsce w prywatnych ogródkach. W celach przemysłowych tymianek uprawiany jest właściwie na całym świecie.
Wykorzystywaną częścią tej rośliny są suszone liście, łącznie z kwiatami oraz olejek eteryczny. Używa się ich w medycynie, zielarstwie, a także w przemyśle kosmetycznym czy spożywczym. W lecznictwie tymianek stosowany jest jako środek wykrztuśny, zalecany przy kaszlu, przeziębieniu, także w zapaleniu górnych dróg oddechowych. Ponadto, wykazuje on działanie antybiotyczne, przeciwzapalne. Zalecany jest także w stanach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej, gardła oraz w leczeniu niezbyt rozległych ran.
Z kolei olejek eteryczny wykorzystywany jest w przemyśle kosmetycznym do kąpieli, również jako dodatek do kremów i balsamów. W składzie tego olejku znajdziemy duże ilości tymolu, karwakrolu, cymenu czy tujonu. Zawiera on także: garbniki, pochodne flawonu, triepenny i polisacharydy.
Krem tymiankowy wykonuje się według znanego schematu, który wykorzystujemy do wykonania prawie każdego kremu.
– 15 g lanoliny
– 5 g wosku pszczelego
– 40 g oleju z pestek winogron
Do fazy wodnej:
– 40 ml naparu z tymianku lub wody destylowanej
– 3-4 kropli tymiankowego olejku eterycznego
Ze względu na dużą zawartość tłuszczu (około 60%) nie dodaje się do kremu tymiankowego środków konserwujących.
Gdy przygotowaliśmy już naczynia typu zlewki, bagietki, opakowanie na kosmetyk oraz wagę kuchenną i kuchenkę gazową, możemy przystąpić do wykonania kremu. Na wadze kuchennej odważamy poszczególne składniki, najpierw te wchodzące w skład fazy tłuszczowej – oleje, woski, tłuszcze. Przenieśmy je do szklanego naczynia, np. rzeczonej zlewki, którą umieścimy w garnku z gorącą wodą. Postawmy go na małym ogniu. W ten sposób stworzymy w domowych warunkach tzw. łaźnię wodną, na której będziemy ogrzewać fazę tłuszczową aż do momentu, kiedy wszystkie jej składniki całkowicie się rozpuszczą i powstanie przezroczysta ciecz.
W drugim naczyniu, które także ustawiamy na łaźni wodnej, ogrzewamy składniki, które tworzą z kolei fazę wodną naszego kremu, a więc: wodę destylowaną, wszelkiego rodzaju napary, odwary. Mieszamy te składniki ze sobą i przesz chwilę gotujemy. Następnie zdejmujemy fazę wodną z łaźni i schładzamy do temperatury 65-70 stopni Celsjusza. Obie fazy mieszamy ze sobą np. przy pomocy miksera, blendera, a gdy nie mamy takich możliwości – ręcznie. Należy pamiętać, aby fazę wodną powoli wlewać do fazy tłuszczowej, nigdy na odwrót. Gdy krem już całkiem ostygnie, dodajemy tymiankowy olejek eteryczny, mieszamy i całość przekładamy do opakowania na kosmetyk.
Co powiecie o takim kremiku? Lubicie naturalne kosmetyki? Macie swoich ulubieńców? Podzielcie się opiniami!
Artykuł Krem z tymiankiem do twarzy – jak zrobić? Przepis pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Artykuł Krem, balsam miętowy – jak zrobić? Przepis pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Surowcem, z którego otrzymujemy wspomniany olejek, są świeże lub wysuszone liście. Liście mięty pieprzowej wykazują działanie żółciotwórcze, wiatropędne, natomiast olejek dodatkowo posiada właściwości przeciwbakteryjne, chłodzące, rozkurczowe. Ze względu na takie działanie roślina ta zalecana jest w chorobach przewodu pokarmowego: leczeniu zaburzeń trawienia, w zespole jelita drażliwego (IBS), chorobach woreczka żółciowego, dróg żółciowych oraz w schorzeniach dróg oddechowych.
Olejek natomiast stosowany może być miejscowo jako środek o działaniu przeciwbólowym, przeciwmigrenowym. Dodatkowo może być stosowany w stanach zapalnych błon śluzowych jamy ustnej.
Krem miętowy można wykonać samemu, jednak należy pamiętać, by nie stosować go w okolicy twarzy ani nosa, szczególnie u małych dzieci. Istnieje ryzyko skurczu i zatrzymania oddechu ze względu na duszący, bardzo intensywny zapach.
Wykonanie tego kremu niewiele różni się od wykonywania innych rodzajów kremów. Podobnie jak one, składa się on z fazy wodnej i olejowej. W fazie wodnej zawarte są substancje rozpuszczalne w wodzie, a w fazie olejowej – rozpuszczalne w olejach.
– 10 g lanoliny
– 4 g wosku pszczelego
– 5 g masła kakaowego
– 40 g oleju z pestek winogron lub oliwy z oliwek
Do fazy wodnej:
– 40 ml mocnej miętowej herbaty
– 3-4 kropli miętowego olejku eterycznego
Najpierw przygotujmy potrzebne akcesoria: wagę kuchenną, kuchenkę gazową oraz naczynia – zlewki, garnek z gorącą wodą, bagietkę i opakowania na kosmetyk. Przed przystąpieniem do przyrządzania kremu, upewnijmy się, że wszystkie akcesoria i naczynia, które będziemy używać, są dokładnie umyte i wysuszone.
Na pierwszym etapie odważamy wszystkie składniki, które znajdą się w naszym końcowym produkcie, a będą tworzyć fazę tłuszczową kosmetyku, a więc: emulgatory, oleje, woski, tłuszcze. Po zważeniu każdego ze składników, możemy przenieść je do szklanki, słoika lub innego naczynia – ważne, by było to naczynie żaroodporne. Naczynie to wraz z zawartością umieszczamy w garnku z gorącą wodą i ogrzewamy na małym ogniu. W trakcie ogrzewania sprawdzajmy temperaturę mieszaniny, gdyż nie może ona przekroczyć 65-70 stopni Celsjusza. Wszystkie składniki muszą ulec całkowitemu rozpuszczeniu, zwróćmy więc uwagę, czy w cieczy nie pozostały jakieś grudki. Jeśli tego nie dopilnujemy, pojawią się one również w kremie, który otrzymamy i będą drażnić skórę.
Równolegle, w drugim słoiku możemy przygotować fazę wodną. Należy odmierzyć składniki tej fazy, tj. wodę destylowaną, napar, odwar. Gotujemy je w jednym naczyniu, przez co zabijamy drobnoustroje, które mogą zanieczyszczać tę fazę. Po zagotowaniu, pozostawiamy ciecz jeszcze przez chwilkę na ogniu, po czym ją schłódźmy ją do temperatury 65-70 stopni Celsjusza. Jak łatwo zauważyć, jest to ta sama temperatura, jaką powinna osiągnąć nasza faza tłuszczowa.
Przygotowawszy obie fazy, miksujemy je ze sobą w ten sposób, że fazę wodną powoli wlewajmy do fazy tłuszczowej, cały czas mieszając tę drugą. Jest także druga metoda, mianowicie – do słoika z fazą tłuszczową powoli wlejmy całą fazę wodną, zakręćmy słoik i energicznie mieszajmy przez około 2 minuty. Po tym czasie przygotowaną mieszaninę odstawmy w ciemne, chłodne miejsce do czasu, aż ostygnie.
Warto zauważyć, że w składzie przygotowanego produktu nie znajdziemy żadnego środka konserwującego. Krem ten w 60% zawiera tłuszcz, który nie jest tak dobrą pożywką dla drobnoustrojów jak woda.
Gdy produkt całkowicie ostygnie, dodajemy do niego środki zapachowe (miętowy olejek eteryczny). Całość należy jeszcze raz zamieszać i przenieść do docelowego opakowania na krem.
Wierzycie w lecznicze właściwości roślin? Wybieracie je częściej od preparatów aptecznych? Dlaczego? Podzielcie się swoimi opiniami.
Artykuł Krem, balsam miętowy – jak zrobić? Przepis pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Artykuł Krem do demakijażu domowej roboty – przepis pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>W przypadku dostępnych w sklepie cold cremów ilość środków konserwujących jest przerażająco duża. Jak wiemy, nie są one obojętne dla naszej skóry. Wykonując samemu tego rodzaju kosmetyk, możemy zminimalizować ilość substancji chemicznych przedłużających przydatność produktu poprzez przygotowywanie kremu w małych ilościach, a częściej.
Cold creme spełnia bardzo określoną funkcją – wykorzystywany jest do usuwania makijażu. Ponadto, nadaje skórze delikatność i gładkość. Jego nazwa mogłaby sugerować, że przeznaczony jest na zimne dni, jednak z pogodą za oknem nie ma on nic wspólnego. Charakterystyczna nazwa pochodzi od uczucia chłodu, jakie cold creme wywołuje w zetknięciu ze skórą. Za takie uczucie odpowiada olej migdałowy, który wchodzi w skład tego specyfiku.
Cold creme to produkt, który z łatwością możemy wykonać samemu, po zaopatrzeniu się w odpowiednie składniki. Wystarczy troszkę wolnego czasu i chęci
– 3 g wosku pszczelego
– 3 g masła karite lub shea butter
– 24 g oleju migdałowego
Do fazy wodnej:
– 24 g wody destylowaneh lub wody różanej
– 2 krople olejku lawendowego lub geranium
– nalewka z propolisu lub 40%-wódka (środek konserwujący)
Osobom bardzo podatnym na różnego rodzaju alergie nie zaleca się stosowania wody różanej. Wykonując dla nich krem, można pominąć też substancje zapachowe.
Użycie środka konserwującego jest konieczne, ze względu na bardzo dużą ilość wody w kosmetyku, która jest doskonałym podłożem dla rozwoju bardzo wielu drobnoustrojów.
Na pierwszym etapie należy stopić wszystkie składniki fazy tłuszczowej na łaźni wodnej – do zlewki lub słoika odważamy wosk pszczeli, shea butter lub masło karite oraz olej migdałowy i umieszczamy w garnku z gorącą wodą. Garnek możemy jeszcze ustawić na małym ogniu. W drugim naczyniu podgrzewamy wodę destylowaną lub różaną do około 70 stopni Celsjusza. W momencie, gdy faza tłuszczowa będzie już płynna, bez grudek, wlewamy do niej ogrzaną wodę. Pamiętajmy, że w czasie podgrzewania wody część z niej wyparuje, więc jej masa zmniejszy się. Warto przed wlaniem do fazy tłuszczowej zważyć wodę i – ewentualnie – uzupełnić niewielką ilością zimnej lub letniej wody, aby miała pożądaną masę.
Następnie obie fazy dokładnie mieszamy aż do wystygnięcia, najlepiej użyć do tego miksera. Nie możemy wcześniej zakończyć mieszania, bo fazy – wodna i tłuszczowa – mogłyby rozdzielić się w czasie przechowywania. Dochodzi wtedy do tzw. złamania emulsji. Do wystygłej emulsji dodajemy środek konserwujący i ewentualnie olejki zapachowe.
Krem ten polecany jest również na zimę ze względu na dużą zawartość tłuszczu.
Testowałyście kiedyś krem do demakijażu? Jak się sprawdził? Podzielcie się koniecznie opiniami!
Artykuł Krem do demakijażu domowej roboty – przepis pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Artykuł Naturalne ochrona przed słońcem – naturalne filtry UV pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Nie każdy jednak wie, że filtry UV często wchodzą także w skład zwykłych kremów, głównie do twarzy czy balsamów do ciała stosowanych na co dzień, niekoniecznie zaś przed wyjściem na plażę.
Filtry te są różnego rodzaju. Mamy wśród nich substancje naturalne, których obecność w kosmetyku jest bardzo wskazana. Działanie tych filtrów polega na pochłanianiu promieni słonecznych zarówno w zakresie UVA, jak i UVB. Z kolei filtry chemiczne czy syntetyczne mają całkiem inny mechanizm działania, mianowicie – odbijają one promienie słoneczne, jednocześnie wzrasta temperatura ciała, nagrzewa się się ono. Nie dzieje się tak w przypadku filtrów naturalnych.
Na tej podstawie można by stwierdzić, że należy kupować kosmetyki zawierające tylko naturalne filtry ochronne. Jest z tym jednak kłopot. Kremy czy inne postaci kosmetyków do opalania, zawierające tylko naturalne filtry ochronne, odpowiadają kosmetykom z faktorem 2-4. Jest to zdecydowanie za mała ochrona w wypadku, gdy wychodzimy na ostre słońce. Obecność substancji syntetycznych jest więc niezbędna. Wybierając krem czy balsam do opalania, należy wybierać jednak taki, który obok substancji syntetycznych zawiera też substancje naturalne. Istnieją bowiem na rynku kosmetyki, które można kupić za niską cenę, lecz zawierają one wyłącznie filtry chemiczne.
Przykładem filtrów naturalnych są: masło shea, które dodatkowo ma właściwości kojące i odmładzające, melanina, juglon, wyciąg z arniki górskiej czy wyciąg z korzenia tarczycy bajkalskiej. Inne to: kwas ferulowy, witamina C, witamina E, genisteina – są to substancje, które doskonale znamy, a jednak nie przyszłoby nam do głowy, że chronią nas one przed szkodliwymi promieniami słonecznymi. Ostatnie z wymienionych substancji dodatkowo mają właściwości antyoksydacyjne, a więc pełnią funkcję wymiataczy wolnych rodników, chroniąc nasz organizm przed ich szkodliwym działaniem.
Wybierając krem do opalania, sprawdzajmy jego skład, a najlepiej poprośmy o pomoc specjalistę. Oczywiście najlepiej poprosić o poradę specjalistów – farmaceutę czy kosmetologa. Wyeksponowanie ciała na słońce bez odpowiedniej ochrony może mieć fatalne skutki nie tylko dla naszej urody, ale także zdrowia.
Używacie kremów z filtrami? Jak wysokie filtry stosujecie na co dzień latem, zimą? Próbowałyście naturalnych? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.
Artykuł Naturalne ochrona przed słońcem – naturalne filtry UV pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Artykuł Emulgatory – co to jest? Rodzaje, przykłady pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>Właściwe zemulgowanie emulsji zapobiega jej rozwarstwianiu – złamaniu emulsji. Gdy dochodzi bowiem do rozwarstwienia, kosmetyk przestaje nadawać się do użycia. Emulgatory gromadzą się na granicy dwóch niemieszających się ze sobą faz (olej-woda) i przyczyniają się do powstawania tzw. miceli. Micele to kuleczki, które w środku zawierają fazę tłuszczową, a na zewnątrz wodną lub na odwrót.
Wyróżniamy kilka rodzajów emulatorów, np. jonowe – związek chemiczny, który dysocjuje na jony dodatnie (kationy) i ujemne (aniony). Jeśli właściwości emulgujące wykazuje kation, to cały związek zaliczany jest do emulgatorów kationowo czynnych. Jeżeli natomiast za te właściwości odpowiadają aniony, to mamy do czynienia z emulgatorami anionowo czynnymi. Kolejną grupę emulgatorów są związki niejonowe. W tej grupie znajdziemy związki, które nie ulegają dysocjacji na jony i cały związek odpowiada za właściwości emulgujące. Ostatnią grupę stanowią emulgatory stałe. Wyróżniamy także tzw. emulgatory naturalne, są to m.in.: lecytyna, wosk pszczeli, tłuszcz z wełny owczej, steroidy. Są one wykorzystywane do produkcji różnego rodzaju kremów. Tworzą emulsje typu woda/olej.
Związki te wykorzystywane są zarówno w przemyśle spożywczym do produkcji żywności, ale także w górnictwie, przemyśle chemicznym – do produkcji farb, klejów, materiałów budowlanych czy tworzyw sztucznych. Emulgatory to bardzo ważne substancje, bez których nie można byłoby otrzymać wielu wartościowych leków czy kosmetyków.
Sprawdzacie składy kosmetyków, zanim je kupicie? Dajcie znać!
Artykuł Emulgatory – co to jest? Rodzaje, przykłady pochodzi z serwisu Teczka.pl.
]]>