Zacznijmy od zakupu odpowiednio dużej klatki, alternatywą jest urządzenie kojca lub przygotowanie spokojnego kącika dla królika z wolnym dostępem do reszty pokoju. Większość królików można nauczyć korzystania z kuwety, podsikiwanie przez samce często znika po zabiegu kastracji, który – jeśli nie planujemy rozmnażania zwierząt – warto rozważyć ze względu na korzyści zdrowotne.
Królik mieszkający na stałe w klatce, nawet bardzo dużej, potrzebuje możliwości swobodnego pobiegania również poza nią. Przed wypuszczeniem królika z klatki, dokładnie zabezpieczamy pomieszczenie, gdzie zwierzak ma hasać. Chowamy wszystkie kable, które króliki mogą poprzegryzać, co grozi im śmiercią. Usuwamy przedmioty stanowiące zagrożenie dla zwierzątka.
Możemy wydzielić na wybieg tylko część pomieszczenia używając płotków i innych zabezpieczeń stosowanych np. dla dzieci. Zostawiamy otwartą klatkę, gdzie królik może się zawsze schronić lub skorzystać z kuwety albo zapewniamy króliczkowi schronienie i kuwetę na wybiegu. W niezabezpieczonych pomieszczeniach i poza domem nigdy nie zostawiamy królika bez nadzoru. Wypuszczanie królika z klatki jest świetną okazją do zabawy, sprawdzają się tu piłeczki, tunele, huśtawki, kule napełniane smakołykami.
Podstawą opieki nad królikiem jest zapewnienie mu właściwej diety. W skład posiłków powinny wchodzić zawsze czysta i świeża woda, siano (w nieograniczonej ilości) i karma dla królików, którą można zakupić w sklepach zoologicznych. Możemy wprowadzać urozmaicenia w postaci świeżych owoców i warzyw. Podajemy królikowi wapno i gałązki, by mógł ścierać sobie zęby. Karmimy naszego pupila o stałych porach.
Króliki są zwierzętami bardzo dbającymi o swoją higienę, jednak zwłaszcza w przypadku królików długowłosych powinniśmy kontrolować stan sierści i pomagać w jej pielęgnacji. Nie kąpiemy królików! W przypadku zabrudzenia, możemy przetrzeć jego miejsce wilgotną gąbką lub gazą, a następnie dobrze wysuszyć, by zapobiec przeziębieniu zwierzątka. Regularnie wyczesujemy królika, dzięki temu zapobiegamy połykaniu przez niego wypadającej sierści. Jeśli sierść jest miejscami splątana i nie poddaje się grzebieniowi, delikatnie ją wycinamy. Sprawdzamy również długość pazurków, możemy obcinać je samodzielnie w domu, warto jednak poprosić weterynarza, by zaprezentował nam jak to robić w odpowiedni sposób.
Zwracajmy też uwagę czy nasz pupil nie jest chory, powinny nas zaniepokoić wszelkie zmiany w jego codziennych zwyczajach i wyglądzie, takie jak apatia, utrata apetytu, zmiany w wyglądzie sierści, wyłysienia, zmiany skórne, wypływy z oczu lub nosa, biegunki, wymioty, kaszel.
Dlaczego zdecydowaliście się na posiadanie królika? Co Was przekonało do tego zwierzaka?
