Rozrywka

Zasadniczo istnieją dwie możliwości, gdy chcemy się nauczyć grać na jakimkolwiek instrumencie. Pierwsza to skorzystanie z usług profesjonalistów w tej dziedzinie: szkoła muzyczna, odpowiedni kurs lub prywatne lekcje u kogoś biegłego. Oczywistą zaletą tego rozwiązania jest gwarancja, że będziemy kształceni w sposób kompetentny. Wadą są wysokie koszta. Druga metoda to samodzielne próby opanowania techniki gry, ale ryzykujemy wówczas błędne przyswojenie aspektów technicznych.

O tangu napisano wiele, nakręcono wiele (czy ktoś liczył, w ilu filmach się pojawia?) i wiele się jeszcze uczyni dla jego popularyzacji, bo jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i najbardziej elektryzujących stylów tanecznych. Ma również bogatą historię. Plusem tych wszystkich faktów jest, że znalezienie odpowiedniej muzyki do tańczenia tanga nie będzie nastręczało jakichkolwiek trudności. Jedynym problemem może być nadmiar bogactwa, czyli – pospolita klęska urodzaju.

To, jaką muzykę wybierzesz do walca, zależy od tego, na który z dwóch istniejących typów tego tańca się zdecydujesz: walc angielski czy walc wiedeński. Wprawdzie oba tańce są tańczone na trzy czwarte, różnią się jednak tempem. W przypadku walca angielskiego wynosi ono dwadzieścia dziewięć lub trzydzieści taktów na minutę. Walc wiedeński jest dwukrotnie szybszy – tempo wynosi w jego przypadku sześćdziesiąt taktów na minutę. Standardowo to właśnie wiedeński ma się na myśli, gdy mówi się o walcu, bowiem jest popularniejszy.

Gorące rytmy pociągają prawie każdego, jeśli więc nadejdzie taki dzień, kiedy razem ze swoim partnerem lub partnerką postanowisz sprawdzić się w sambie i rozpocząć żmudne, aczkolwiek dające wiele satysfakcji ćwiczenia, koniecznie musisz zaopatrzyć się w odpowiednią muzykę!

Do salsy potrzeba tancerza równie naładowanego energią co sama muzyka, przy której będzie tańczył. Zanim jednak dane nam będzie wyładować się przy pięknych dźwiękach, trzeba poświęcić chwilę, by znaleźć muzykę, która będzie stanowiła tło dla naszych zmagań z własnym ciałem i umiejętnościami wywijania nim.

W klubach bywam dość rzadko, jednak wiem, że muzyka klubowa – wbrew powszechnemu mniemaniu – należy do dość zróżnicowanych i to, jaką puszcza się w danym miejscu, zależy od charakteru lokalu. Stąd trudno mówić o jednej – wspólnej, najlepszej – muzyce klubowej, jako że oceniając należy wziąć pod uwagę, który z podgatunków tego typu muzyki jest faworytem danej części uczestników zabawy.

Tym, którzy nie wiedzą, czym jest dancehall, pokrótce wyjaśniam: gatunek ten wywodzi się z Jamajki i jest pochodną reggae, tyle że bardziej energiczną, szybszą. Rytm jest zdecydowanie przyspieszony w porównaniu z dość stabilnym i spokojnym, kojarzonym z tradycyjnym reggae.

„Czy lubi Pani cza-czę, czy cza-czę Pani zna?” – być może nie wszyscy z Was znają tę piosenkę, ale skoro wychodzimy od pytania, czy lubimy cza-czę, znaczy to, że sam taniec nie jest nam obcy i pragniemy dowiedzieć się o nim czegoś więcej. To świetnie – taniec to wspaniałe ćwiczenie, zwłaszcza energiczny, a takim cza-cza bez wątpienia jest.