W polskim orzecznictwie nie ma pełnej zgodności, jeśli chodzi o zastosowanie wieku emerytalnego jako samodzielnego uzasadnienia wypowiedzenia umowy. Wielu prawników uważa, że osobie, która osiągnęła wiek umożliwiający przejście na emeryturę nie można wręczyć wypowiedzenia z takim uzasadnieniem. Pracodawca przestrzegający zasad Kodeksu Pracy powinien ją poinformować o przysługującym jej uprawnieniu. Informacje zawarte w piśmie powinny jedynie ułatwić podjęcie właściwej decyzji przez pracownika. Z kolei zwolennicy posługiwania się tym argumentem jako przyczyny wypowiedzenia umowy podkreślają prawa pracodawcy do realizowania własnej polityki zatrudnienia czy decydowania o przydatności pracownika.
Należy jednak pamiętać, że w przypadku tworzenia listy pracowników w ramach zwolnień grupowych osoba, która osiągnęła wiek emerytalny, może otrzymać wypowiedzenie. Zgodnie w wyrokiem Sądu Najwyższego jest to społecznie usprawiedliwiona przesłanka wyboru takiej osoby do zwolnienia z pracy w ramach racjonalizacji zatrudnienia. Podstawą do wypowiedzenia umowy może także stać opinia zatrudniającego. Chodzi tu o jego prawo do oceny sposoby wywiązywania się pracownika ze swoich obowiązków.
Wiek emerytalny jako uzasadniona przyczyna wypowiedzenia umowy należy do drażliwych kwestii. Wymaga od pracodawcy wyczucia taktu, zaś z drugiej strony obiektywnego spojrzenia na możliwość pracy starszej osoby na dotychczasowym stanowisku. Z kolei potencjalny emeryt podejmując decyzję w tej sprawie powinien dostrzec swoje możliwości oraz ograniczenia, wynikające z wieku.
Czy informacje zawarte w tekście okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.
