Przepisy Kodeksu pracy stanowią, iż zarówno śmierć pracownika, jak i pracodawcy prowadzi do wygaśnięcia stosunku pracy z mocy prawa tzn. automatycznie bez konieczności dokonywania żadnych dodatkowych czynności. Nieco inaczej sytuacja wygląda gdy zakład pracy zostanie przejęty przez nowego pracodawcę po śmierci poprzedniego – wówczas stosunek pracy zostaje utrzymany. Pracownikowi, którego umowa o pracę wygasła na skutek śmierci pracodawcy przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a w przypadku zawarcia umowy o pracę na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy – w wysokości wynagrodzenia za okres 2 tygodni. Obowiązek wypłaty odszkodowania obciąża spadkobierców pracodawcy.
Śmierć pracownika
Prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku, zalicza się do nich m.in. prawo do wynagrodzenia za pracę, czy prawo do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Po śmierci pracownika członkom jego rodziny przysługuje szereg uprawnień takich jak prawo do renty rodzinnej (oczywiście po spełnieniu określonych prawem warunków) oraz prawo do odprawy pośmiertnej.
Prawo do renty rodzinnej przysługuje m.in.: dzieciom własnym, dzieciom drugiego małżonka i dzieciom przysposobionym do ukończenia 16 lat do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia (jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do odprawy przedłuża się do zakończenia tego roku studiów), albo bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w powyższych okresach.
Prawo do odprawy pośmiertnej jest zależne od okresu jaki pracownik przepracował u pracodawcy i wynosi:
– jednomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 10 lat;
– trzymiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 10 lat;
– sześciomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był za trudniony co najmniej 15 lat.
Co myślicie o powyższych regulacjach? Dajcie znać.
