Wynagrodzenie za czas gotowości do pracy oraz za czas postoju

Zgodnie z art. 81§1 pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – 60% wynagrodzenia. W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów. Powyższe wynagrodzenie przysługuje pracownikowi także za czas niezawinionego przez niego przestoju.

Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika – wynagrodzenie nie przysługuje. Przestój taki spowodowany jest okolicznościami technicznymi np. awarią lub organizacyjnymi np. przeprowadzka. Sąd Najwyższy tak scharakteryzował pojęcie przestoju: „W pojęciu przestoju kryje się pewien element zaskoczenia, nietypowości oraz wyjątkowości zdarzeń, które uniemożliwiają w miarę ścisłe przewidzenie i zaplanowanie przerw następujących w pracy. Przestojem będzie więc np. unieruchomienie zakładu w związku z awarią lub przerwą w dostawie prądu. Natomiast ograniczenie produkcji wywołane zmniejszeniem popytu na wyroby nie stanowi przestoju w rozumieniu art. 81§1”.

Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy

Niektóre, ściśle określone przepisami prawa pracy, okoliczności powodują konieczność wypłaty wynagrodzenia nawet w sytuacjach niezdolności do pracy, wówczas wynagrodzenie wyliczane jest według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek:

1) choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia – trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego – pracownik zachowuje prawo do 80 % wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu;

2) wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży – w okresie wskazanym w pkt 1 – pracownik zachowuje prawo do 100 % wynagrodzenia;

3) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów – w okresie wskazanym w pkt 1 – pracownik zachowuje prawo do 100 % wynagrodzenia.

Znaleźliście się w sytuacji, gdy wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy nie zostało Wam wypłacone? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here