Na szczęście medycyna stwarza możliwości, które są w stanie pomóc chorym. Ważna jest także rosnąca świadomość pacjentów, którzy nie wstydzą się przyjść i opowiedzieć lekarzowi o swoich dolegliwościach oraz poprosić o pomoc. W przypadku obturacyjnego bezdechu sennego wdrożenie leczenia jest bardzo istotne, gdyż zmniejsza ono ryzyko rozwinięcia się powikłań krążeniowych.
W jaki sposób pacjent powinien być diagnozowany?
Bazę dla dalszego postępowania stanowią oczywiście charakterystyczne objawy zgłaszane przez chorego oraz informacje zebrane od niego w trakcie wywiadu lekarskiego. Często poleca się pacjentom, aby wypełnili formularz, kwestionariusz, na podstawie którego ocenia się stopień senności chorego w ciągu dnia. Pacjenci powinni zostać również zbadani przez lekarza, aby wykluczyć lub potwierdzić występowanie niektórych nieprawidłowości anatomicznych, które mogą stanowić przyczynę bezdechów.
Najbardziej przydatne wydaje się być badanie polisomnograficzne. Przeprowadza się je, gdy pacjent śpi. Monitorowanych jest wiele parametrów, które mają na celu ocenić przepływ powietrza przez drogi oddechowe, chrapanie, ruchy pacjenta, a także kontrolowana jest saturacja, czynność serca oraz praca mózgu.
Jeśli stwierdzi się, że u pacjenta występuje łagodna postać choroby, to leczenie rozpoczyna się od nakłonienia chorego do zmiany trybu życia. Osoby cierpiące na bezdechy senne często są otyłe. Odpowiednia dieta połączona z aktywnością fizyczną niewątpliwie przyczynią się do znormalizowania masy ciała, a co za tym – często dochodzi do złagodzenia objawów. Pacjenci powinni zostać poinformowani, że picie alkoholu i palenie papierosów przed snem pogarszają ich stan i nasilają symptomy. Należy uświadomić chorych, aby starali się unikać spania na plecach.
Gdy pomimo stosowania się do zaleceń lekarza, objawy nie zmniejszają się lub w przypadkach cięższych postaci choroby – należy dołączyć inne metody leczenia. Najpopularniejsze i przynoszące dobre rezultaty terapeutyczne są urządzenia zwane CPAP, które mają za zadanie utrzymywać stałe dodatnie ciśnienie w obrębie dróg oddechowych. Powoduje to, że gardło nie zapada się. Niewątpliwie musi minąć trochę czasu, aby pacjenci przyzwyczaili się do używania i spania w takiej masce. Polepszenie samopoczucia, przesypianie całej nocy, powrót prawidłowego funkcjonowania w ciągu dnia sprawiają, że pacjenci przekonują się do aparatów i chętnie ich używają.
W niektórych przypadkach stosuje się takie aparaty wewnątrzustne, których rola polega na utrzymywaniu odpowiednich stosunków anatomicznych, a zatem korygują je, np. wysuwają żuchwę, wyciągają język, podtrzymują podniebienie miękkie.
Czy znacie kogoś, kto cierpiał na bezdech? Jakie leczenie zastosował, czy było skuteczne? Dajcie znać w komentarzu.
