Aby wychować dziecko, zgodnie z oczekiwaniami, rodzice powinni poświęcać mu przede wszystkim jak najwięcej swojej uwagi i czasu. To bardzo istotne, gdyż dobre wychowanie nie zależy tylko od nakazów i zakazów, od wydawania poleceń dziecku, ale od więzi jaka łączy rodziców z dzieckiem. Więź emocjonalna oraz bliskość fizyczna jaka łączy rodzinę, jest sprawą najważniejszą, gdyż to dzięki temu zapewniamy dziecku spełnienie podstawowych potrzeb – miłości oraz bezpieczeństwa.

Gdy członkowie rodziny są sobie bliscy, szanują się oraz liczą ze sobą, wówczas nietrudno w odpowiedni sposób wpływać na dziecko. Nawet, gdy nie mamy czasu, aby pobawić się z dzieckiem w danej chwili, gdy wykonujemy jakąś czynność, powinniśmy zauważać, gdy dziecko jest grzeczne i stosunkowo często je za tą postawę chwalić. Pamiętajmy, iż dziecko które zaczyna sprawiać problemy, chce być po prostu zauważone, dlatego robi wszystko by zyskać nasza uwagę. Jednakże, gdy rodzice będą poświęcać dziecku odpowiednio dużo uwagi, wówczas nie będzie się ono czuło zaniedbane, dlatego nie będzie odczuwać potrzeby, aby zostać w centrum zainteresowania.

Uwaga!

Czasami zachowanie dziecka wynika ze zmęczenia, jest rozdrażnione lub sfrustrowane, każdy może mieć gorszy dzień, dlatego należy starać się rozumieć i nie reagować od razu złością, ale zainteresować się przyczyną pogorszenia nastroju. Każde dziecko rozrabia, czasami jest niegrzeczne, gdyż dopiero się uczy, nabywa nowych umiejętności i zachowań. Kształtuje się jego charakter, dlatego zarówno pozytywny, jak i negatywne zachowania są normą. Nikt nie jest przecież idealny, dlatego nie wymagajmy tego szczególnie od dziecka. Gdy maluch zrobi coś złego, zanim zastosujemy karę musimy dać mu ostrzeżenie, że nie podoba nam się jego zachowanie, należy wyjaśnić dziecku, co jest złego w tym co zrobił oraz że jeżeli jeszcze raz tak zrobi zostanie ukarany.

Bardzo ważne jest by karać dziecko od razu po przewinieniu, tłumacząc po raz kolejny przyczynę, jak również by stosować kary proporcjonalne do przewinienia. Przykładowo jeżeli dziecko zamiast malować kredką po papierze, rysuje po ścianie, za karę należy zabrać mu kredki na jakiś czas, przypominając dlaczego tak się stało. Nie należy np. zabraniać wówczas oglądania telewizji, gdyż dziecko nie skojarzy kary z przewinieniem. Czasami zdarzają się jednak sytuacje, które wymagają od nas natychmiastowej reakcji, bez ostrzeżenia. Mowa tutaj o mających miejsce niebezpiecznych atakach, np. bicie kolegów, zbliżanie się do gorącej kuchenki czy do garnka z wrzącą wodą. Wówczas musimy zareagować stanowczo i zdecydowanie, po czym wytłumaczyć dziecku zagrożenie.

zasady wychowaniamorguefile.com

Ważne, abyśmy pozwalali dziecku na to, aby mogło uczyć się na własnych błędach. Tak więc, gdy dziecko zniszczy zabawkę, nie zastępujemy ją nową, ale dajmy czas, aby przemyślało swój uczynek i wyciągnęło wnioski na przyszłość. Po odbyciu kary należy jeszcze raz przeanalizować z dzieckiem jego zachowanie i błędy jakie popełniło, przypomnieć za co zostało ukarane. Dziecko musi to rozumieć, by nie poczuło się skrzywdzone, szczególnie iż ma krótką pamięć i nie potrafi zbyt długo skupić uwagi, tak więc wyjaśniamy wszystko jasno i konkretnie, bez długich wywodów. Gdy dziecko przeprosi za swoje zachowanie, należy wybaczyć i zapomnieć. Sytuacja powinna wrócić do normalności, bez dodatkowych przywilejów i nadmiernych czułości, gdyż maluch może to odebrać jako nasze wyrzuty sumienia za ukaranie go.

Dbając o dobre wychowanie dziecka należy okazywać dziecku swoją miłość oraz akceptację, poświęcać mu jak najwięcej czasu i nie szczędzić pochwał za dobre zachowanie. Przed ukaraniem należy wydać przynajmniej jedno ostrzeżenie i być konsekwentnym w swoim postanowieniu. Ważne by dziecko czuło się szanowane i rozumiało zaistniałe sytuacje.

Jak radzicie sobie z wychowaniem dziecka? Myślicie, że sprawdzacie się jako rodzice? Jesteście w stanie wpoić mu najważniejsze wartości i zasady? Dajcie znać.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułJak zorganizować dziecku czas wolny?
Następny artykułWrażliwe dziecko – jak pomóc?

Sabina Maćkowicz - pedagog. Abolwentka Uniwersytetu Pedagogcznego w Krakowie. Od kilku lat pracuje z dziećmi, zaczynała jako opiekunka, poźniej wolontariuszka (m.in: w stowarzyszeniu Dać szansę). Doświadczenie zdobywała również w Dziennym Ośrodku Socjoterapii oraz Akademii Młodzieży.

 

Nasz specjalista o sobie:

Uwielbiam dzieci – ich spontaniczność i energię, a zarazem delikatność i kruchość. Od najmłodszych lat angażowałam się w różnego rodzaju akcje charytatywne i wolontaryjne. Pomagałam dzieciom z dysfunkcjami rozwojowymi. Etap ten był niezwykle trudnym doświadczeniem w moim życiu, ale także bardzo dużo mnie nauczył. Swój zawód wiążę głównie z wychowaniem przedszkolnym i wczesnoszkolnym. To wspaniałe uczucie patrzeć, jak dziecko się rozwija i móc mu w tym pomagać ...Mieć w tym swój maleńki udział...

Mam wiele innych zainteresowań, które są dla mnie odskocznią od codzienności. W wolnych chwilach chętnie czytam. Literatura to jedna z moich pasji . Lubię także aktywny wypoczynek – wyjazdy i spacery po górach, a w zimie jazdę na snowboardzie.  Podróże i odkrywanie nowych miejsc, to coś co mnie bardzo uszczęśliwia – jest to niewątpliwie część mojego życia.

Od dziecka moim zamiłowaniem było pisanie – stąd wybór studiów dziennikarskich.  Pisząc mogę łączyć swoją wiedzę z umiejętnościami, co daje mi poczucie ogromnej samorealizacji.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here