Rehabilitowane muszą być dzieci posiadające zaburzenia mięśniowe. To wszelkiego rodzaju niedowłady, opóźniony, zatrzymany lub po prostu nieprawidłowy rozwój ruchowy. Rehabilitacja dotyczy więc w szczególności dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz z Zespołem Downa, a także w przypadkach uszkodzonego układu nerwowego obwodowego. Praca obejmuje przede wszystkim ćwiczenia mobilności, stabilności i poprawę wytrzymałości.
Wiadomość o konieczności rehabilitacji dziecka, jest często trudna dla rodziców. To zadanie, z którym musi się zmierzyć cała rodzina. Wymagana będzie systematyczność, samozaparcie, a w przypadku częstych ćwiczeń – nowy plan dnia. Rehabilitację mogą przeprowadzać tylko i wyłącznie wykwalifikowani specjaliści. Niezbędna jest ich wiedza i doświadczenie. Niezmiernie istotne jest trafienie w ręce osoby, która z pełnym zaangażowaniem podejmie się rehabilitacji.
Ponieważ sprawa dotyczy dziecka, specjalista powinien posiadać cechy pozytywnie motywujące malucha. Ćwiczenia są często żmudne, wielokrotnie powtarzane, a czasami nawet bolesne. Ponieważ w osiągnięciu dobrych efektów konieczna jest zazwyczaj częsta rehabilitacja, rodzice zostaną z pewnością „przeszkoleni” pod bacznym okiem fachowca. Otrzymają więc instrukcję wykonywania i powtarzania najprostszych ćwiczeń. Najważniejsza jest systematyczność!
Rehabilitację noworodków, niemowląt i małych dzieci można rozpocząć już przed ukończeniem sześciu miesięcy. Ćwiczenia tzw. metodą NDT-Bobath powinny dotyczyć zaburzeń ssania, karmienia, a także problemów związanych ze sferą mięśniową. Ogólnym celem jest wyćwiczenie odruchów prawidłowych i zahamowanie nieprawidłowych. W praktyce w dziecięcej rehabilitacji stosuje się wiele metod: Domana, Vojty, Peto. Dotyczą one zróżnicowanych form ćwiczeniowych, ale respektowane są podstawowe zasady w rehabilitowaniu maluchów:
– kompleksowość działania – praca nie dotyczy tylko sfery mięśniowej, ale również zabiegów pielęgnacyjnych, usprawniania mowy, a nawet oddziaływań wychowawczych. Rehabilitacja jest w tym znaczeniu holistycznym (całościowym) ujęciem pracy z dzieckiem.
– wczesność, czyli niezwlekanie z podjęciem ćwiczeń, ale jak najwcześniejsze ich rozpoczęcie. Wczesne usprawnianie zapobiega utrwalaniu się nieprawidłowych odruchów.
Aktywną formą rehabilitacji są turnusy rehabilitacyjne. Mogą z nich korzystać osoby niepełnosprawne, cierpiące na określone schorzenia i choroby.
Czy uważacie, że przy niewielkich brakach odpowiednio skonsultowana ze specjalistą rehabilitacja domowa wystarczy?
