Nauka pisania – lustrzane odbicie

Z czego wynika lustrzane odbicie? Ogólnie możemy powiedzieć, że z trudności poprawnego zapisu u osób leworęcznych, a więc z faktu dominacji ręki lewej. Cały szkopuł tkwi w tym, że pismo polskie dostosowane jest do osób praworęcznych, bowiem zapis zawsze uwzględnia tylko jeden kierunek – od strony lewej do prawej. Co więcej – pisanie wymaga tym samym odpowiedniego ułożenia na przykład długopisu. Wraz z rozpoczęciem nauki pisania dzieci leworęczne zazwyczaj natrafiają na określone trudności.

Uwagę osób dorosłych powinna zwrócić najpierw nauka kreślenia szlaczków. Już w tym bowiem miejscu dziecko dokonuje zapisu, zaczynając od prawej strony, podobnie rysując linię poziomą. Dość szybko utrwala się preferencja rozpoczynania zapisu od prawej strony kartki. Powielany kierunek bardzo szybko przekłada się na naukę pisania. Rodzice często zgłaszają się więc do poradni psychologiczno-pedagogicznych. Specjaliści najczęściej uspokajają, że około piątego roku życia lustrzane odbicie wynika z niedojrzałości orientacji w przestrzeni oraz z utrwalanego nieprawidłowego kierunku. Do poprawy sytuacji powinno dojść na początku nauki w szkole podstawowej. Powodem do niepokoju jest utrzymujące się zaburzenie. Silna tendencja rozpoczynania zapisu od prawej strony kartki, a także obracanie zapisywanych liter i cyfr w przestrzeni, bardzo negatywnie wpłyną na naukę pisania, czytania, a nawet liczenia. Dodatkowo pojawiają się trudności z właściwym ułożeniem zeszytu oraz ustawieniem ręki. Bacznej uwagi wymaga ułożenie ręki lewej podczas pisania. Nienaturalne wygięcie nadgarstka silnie napina mięśnie, wywołując w efekcie ból.