Poniżej kilka wskazówek:
Cena:
Zarówno PSP jak i Nintendo DS można kupić nowe w przedziale 500 – 520 zł. W ciągu ostatnich kilku miesięcy PSP sprzedawany jest również w pakiecie z dwiema grami (m.in Tekken DR i Gran Turismo). Nintendo DS można znaleźć nawet taniej, gdyż niedawno miała miejsce premiera (póki co znacznie droższego) Nintendo 3DS. W tej kategorii jednak można postawić znak równości.
Możliwości sprzętowe:
Pod tym względem zdecydowanie przoduje PSP. Grafika możliwościami dorównuje stacjonarnej konsoli Playstation 2. NDS z kolei ma znacznie uboższą grafikę, która nie każdemu może się spodobać. Ponadto PSP daje możliwość odtwarzania filmów w formacie UMD, przeglądania zdjęć w lepszej jakości. Ma również zewnętrzny aparat, którego możemy podpiąć do konsoli, który możliwościami przewyższa ten, który obecny jest w NDS. Ponadto na PSP jest bardzo dużo emulatorów i programów użytkowych, dzięki bardzo rozbudowanej scenie fanów tego sprzętu. Również jakość dźwięku jest zdecydowanie lepsza w PSP.
Jakość wykonania:
Tutaj dużo zależy od preferencji. Jeśli chodzi o krzyżak to ten w DS jest lepiej wykonany, ale jego wadą jest wielkość (osoby z dużymi palcami mogą mieć problemy z precyzją). Z kolei na PSP ogromną wadą jest bardzo niewygodna gałka analogowa, która sprawia problemy w grach, gdzie wymagane jest używanie półobrotów – lekka przewaga po stronie NDS.
Innowacyjność:
Przewaga zdecydowanie po stronie NDS. Dwa ekraniki z czego jeden jest dotykowy, dużo innowacyjnych gier (ale też fajnych wyłącznie dla niedzielnych graczy), które zapewniły konsoli lepszą sprzedaż. PSP z kolei nastawione jest na lepszą grafikę i bogata bibliotekę sprawdzonych tytułów z Playstation 2.
Podsumowanie:
Jeśli ufacie marce Sony i chcielibyście zagrać w najlepsze, sprawdzone tytuły z PS2 z dobrą grafiką to inwestujcie w PSP. Z drugiej strony, jeśli chcecie innowacyjności i niebanalnych pomysłów oraz powrotu do klasyki (sporo tytułów na DS jest w 2D), możecie śmiało wybrać NDS.
A Wy którą konsolę wolicie?
