Celem wprowadzanych zmian ma być zwiększenie zatrudnienia osób niepełnosprawnych w służbie cywilnej, wśród urzędników państwowych oraz wśród pracowników samorządowych. Tak zwane pierwszeństwo w zatrudnieniu będzie polegało na:
1. W przypadku służby cywilnej, osoba niepełnosprawna która znajdzie się w gronie 5 najlepszych osób wyłonionych w wyniku naboru lub wśród 2 najlepszych osób – w razie naboru na wyższe stanowisko w służbie cywilnej, a wskaźnik zatrudnienia niepełnosprawnych w danej jednostce w miesiącu poprzedzającym datę upublicznienia ogłoszenia o naborze, jest niższy niż 6%, zatrudniający będzie miał obowiązek zatrudnienia osoby niepełnosprawnej.
2. Do ustawy o zatrudnianiu urzędników państwowych wprowadzono zapis mówiący, iż jeżeli w urzędzie wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym następuje zatrudnienie, jest niższy niż 6%, pierwszeństwo w zatrudnieniu przysługuje osobie niepełnosprawnej, o ile spełnia wymagania na dane stanowisko. O sposobie ustalania pierwszeństwa będzie decydował kierownik jednostki.
3. W zakresie zmian dotyczących pracowników samorządowych – jeżeli niepełnosprawny znajdzie się w gronie 5 najlepszych osób wyłonionych w wyniku naboru na stanowisko urzędnicze (z wyłączeniem stanowisk kierowniczych), a wskaźnik zatrudnienia niepełnosprawnych w miesiącu poprzedzającym datę upublicznienia ogłoszenia o naborze, jest niższy niż 6% będzie miał on pierwszeństwo w zatrudnieniu.
Niestety nowe przepisy nie przez wszystkich zostały ocenione pozytywnie. Część ekspertów uważa, że sytuacja gdy o zatrudnieniu decyduje niepełnosprawność, a nie kwalifikacje, może prowadzić z kolei do dyskryminacji osób zdrowych. Poza tym alarmują oni że większość urzędów nadal nie jest dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Wypowiadajcie się w komentarzach.
