Odpowiedzialność karną w tym zakresie reguluje art. 267 kodeks karnego, w którym opisano 4 typy przestępstw popełnianych w celu naruszenia tajemnicy komunikowania i związane z nią prawo do prywatności. Najbardziej podstawowym typem opisanego przestępstwa jest naruszenie tajemnicy korespondencji – przez otwarcie cudzego listu (zamkniętego pisma) lub podłączenie się nielegalnie do cudzej sieci teleinformatycznej (art. 267 § 1 k.k.). W kontekście włamania się na konto społecznościowe, do poczty, do zawartości komputera mamy do czynienia z czynem zabronionym opisanym w art. 267 § 2 k.k., który penalizje bezprawne uzyskanie dostępu do całości lub części systemu informatycznego – w tym do portali zabezpieczanych hasłem, poczty elektronicznej, zawartości komputera. Także ujawnienie innej osobie informacji (np. hasła zabezpieczającego) pozyskanej w sposób bezprawny stanowi przestępstwo – opisane w art. 267 § 4 k.k.
Karą za popełnienie któregokolwiek z tych czynów jest grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności na okres do 2 lat. Ściganie tych przestępstw następuje na wniosek osoby pokrzywdzonej, co oznacza, że w przypadku włamania na nasze konto czy do naszego komputera – aby skutecznie dochodzić swoich praw – należy zgłosić popełnienie tego przestępstwa na policję i złożyć wniosek o jego ściganie. [1]
Przejęcie czy złamanie hasła do komputera, ewentualnie kradzież konta na portalu społecznościowym lub poczcie elektronicznej popularnie określa się jako hacking. Zdefiniowane tego typu przestępstwa opiera się na prostym rozumowaniu – czynem karanym w myśl art. 267 § 2 jest uzyskanie dostępu bez uprawnienia do systemu informatycznego lub jego części, nawet bez złamania jakiegokolwiek zabezpieczenia zainstalowanego w komputerze użytkownika lub zabezpieczenia systemowego. Bez uprawnienia oznacza, że właściciel konta internetowego, komputera sam nie ujawnił hasła i zostało ono zdobyte nielegalnie. Można przyjąć, że zastosowanie w tym celu darmowych programów do tzw. kradzieży haseł jest bardzo czytelnym przykładem naruszenia prawa i pozyskiwania informacji poufnych w celach niedozwolonych. Najbardziej czytelnym sposobem popełnienia tego przestępstwa jest właśnie „włamanie do systemu” – wygenerowanie wirusa, wykorzystanie w tym celu specjalnego programu.
Włamanie na Facebook czy inny portal niesie ze sobą jeszcze inne konsekwencje dla sprawcy czynu i pokrzywdzonego. Jeżeli przejęcie hasła nastąpiło tylko po to, aby „skontrolować” zawartość profilu i wpisywane tam informacje, wiadomości – ciężko jest udowodnić fakt kradzieży hasła. Ważnym elementem przestępstwa opisanego powyżej jest bowiem „przejęcie kontroli”, które ciężko udowodnić i zauważyć, gdy sprawca nie dokonuje ingerencji w nasze dane i nie posługuje się naszym kontem komunikując się z innymi osobami. Niemniej jednak czytanie cudzej korespondencji – zawsze będzie stanowiło naruszenie prawa. Gorzej, jeżeli sprawca przy pomocy naszych danych osobowych zmierza do popełnienia kolejnego przestępstwa – np. zmieniając dane na naszym profilu. Wówczas można mówić o przestępstwie niszczenia informacji, które polega na uszkadzaniu, usuwaniu lub zmienianiu informacji istotnych (np. na profilu) przez osobę nieuprawnioną, tak aby informacja w prawdziwym kształcie nie dotarła do osoby, do której była kierowana lub przez którą została wygenerowana. Karą za takie zachowanie jest grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności na okres do 2 lat.
Źródła:
Podstawa prawna: art. 267 k.k.
[1] Art. 267 § 5 k.k.
Uważacie, że kara za włamanie do komputera jest współmierna do wykroczenia? Zapraszam do komentowania.
Po co karac wiezieniem i darmozjadow karmic wystarczy grzywna 10,000zlotych odszkodowania stworzyć nowe miejsce pracy,zalozyc zolto brazowe kurtki pogonić na osiedla blokowe do zbierania odchodow po psach by ludzie wiedzieli ze dopuścili się przestępstwa wtedy może naucza się ze w zyciu należy postepowac uczciwie.