Dieta chomika musi być właściwie zbilansowana, nie wystawiamy zwierzęcia na działanie przeciągów, ograniczamy w miarę możliwości stres, staramy się zapewnić stałą i odpowiednią temperaturę otoczenia, możliwość aktywności fizycznej i ścierania sobie zębów.

Zwracajmy uwagę na zmiany w wyglądzie i zachowaniu zwierzęcia. Możliwe objawy chorób to apatia, utrata apetytu, problem z pobieraniem pokarmu, biegunka, zaparcia, wypływ z nosa lub oczu, kaszel, trudności w oddychaniu, zmiany skórne, wyłysienia, problemy z poruszaniem się.

Choroby występujące u chomików:

1. Alergie – u chomików mogą wystąpić reakcje alergiczne na jeden ze składników pokarmu, rodzaj ściółki, środki czyszczące.Objawy to np. wysypka, drapanie się, kichanie, kaszel. Należy zastanowić się co może być przyczyną i usunąć alergen z otoczenia zwierzęcia.

2.Choroba mokrego ogona – jest infekcją bakteryjną, jej rozwojowi sprzyja stres. Objawia się silną biegunką powodującą zamoczenie okolic odbytu i podbrzusza. Nieleczona prowadzi do szybkiej śmierci zwierzęcia, należy więc przy jej podejrzeniu jak najszybciej udać się z chomikiem do weterynarza.

3. Ektoparazytoza – choroba wywołana przez ektopasożyty gnieżdżące się w naskórku, objawy to łuszczenie się skóry, wypadanie sierści, zgrubienia naskórka, drapanie się przez chomika. Źródłem zarażenia mogą być inne chomiki lub siano. Konieczna jest wizyta u weterynarza i dezyfekcja klatki.

4. Niedobory pokarmowe – mogą prowadzić do apatii, chudnięcia, wypadania sierści. Po konsultacji z weterynarzem konieczne jest wzbogacenie diety i podawanie witamin.

5. Przerost zębów – siekacze chomików rosną przez całe ich życie, dlatego wymagają ścierania. Jeśli zwierzę nie ma nic twardego do gryzienia, zęby mogą nadmiernie urosnąć uniemożliwiając chomikowi jedzenie. Jeśli widzimy, że chomik chętnie podbiega do napełnionej miski, ale nie może jeść skontrolujmy długość jego zębów. Jeśli są za długie konieczny będzie zabieg przycięcia ich przez weterynarza.

6. Zapalenie torebek policzkowych – chomiki przenosząc pokarm mogą uszkodzić torebkę policzkową, powodem infekcji może też być przyklejenie się jedzenia lub innego materiału. Objawy to torebka policzkowa, która stale wygląda na napełnioną, a chomik bezskutecznie usiłuje ją opróżnić. Weterynarz oczyści torebkę i w razie potrzeby zastosuje leczenie farmakologiczne.

7. Przeziębienie – może wynikać z wahań temperatury lub przenieść się z chorego człowieka. Objawy to katar, kaszel, łzawienie oczu, utrata apetytu. Najlepiej od razu skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Uwaga!

W przypadku zaobserwowania u naszego pupila niepokojących objawów mogących wskazywać na pogorszenie stanu zdrowia, niezwłocznie udajemy się do lekarza weterynarii. Szybkie podjęcie leczenia może uratować życie naszemu chomikowi.

Od kiedy macie chomika? Dlaczego zdecydowaliście się akurat na tego zwierzaka?

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułCzy mężczyźni mają punkt G?
Następny artykułJak wychować szczeniaka?

Monika Gajda – absolwetka studiów psychologicznych UJ. Pracowała w schronisku dla zwierząt, jest pettsiterką (http://www.opiekadlapsaikota.za.pl/). Ukończyła kurs trenera Alteri oraz Kurs Dyplomowy dla Behawiorystów Zwierzęch COAPE. Uczestniczy w seminariach o tematyce kynologicznej oraz prowadzi wykłady dla opiekunów zwierząt. Pracuje w COAPE Polska - instytucji kształcącej behawiorystów zwierzęcych i prowadzącej kursy o tematyce kynologicznej.

Nasz specjalista pisze o sobie:

Świat zwierząt fascynuje mnie od czasów dzieciństwa. Mój pierwszy pies, owczarek niemiecki, pokazał mi jak zawiłe relacje łączą psy z ludźmi, jakie problemy komunikacyjne pojawiają się pomiędzy psem a człowiekiem. Uczęszczaliśmy razem na szkolenia prowadzone w tradycyjny sposób – PT, POI, POII, POIII (PT - pies towarzyszący, PO - pies obronny) – jednak porównując je teraz do szkolenia nowoczesnymi metodami mogę stwierdzić, że te drugie dają znacznie lepsze efekty, sprawiają, że nauka jest przyjemnością i wspierają tworzenie więzi między psem a właścicielem.

Staram się cały czas pogłębiać swoją wiedzę na temat zachowania się i uczenia zwierząt. Za pomoc w nauce muszę podziękować przede wszystkim moim własnym psom: nieżyjącemu już Briksowi (owczarek niemiecki), Tinie (owczarek niemiecki), Dyziowi (kundelek, trafił do mnie przy okazji ewakuacji schroniska zagrożonego powodzią, spędził tam 4 lata), Bubie (kundelek, trafiła do mnie ze schroniska, gdzie przeżyła długie 2 lata) Dla Buby szczególne podziękowania za dzielne towarzyszenie mi w kursie trenerskim Alteri i celujące zdanie egzaminu;)

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here