Przeprowadzono badania, których wyniki sugerują, że kontakt ze zwierzętami dzieci autystycznych poprawił ich zdolności społeczne, zwiększył zdolności koncentracji uwagi, wyrażania emocji, zmniejszyła się u nich również nadwrażliwość na dotyk.
Ćwiczenia wykonywane z psem powinny być dostosowane do możliwości pacjenta, program zajęć ustalany jest przez terapeutę, lekarza prowadzącego, psychologa.
W czasie zajęć dogoterapii można wykorzystywać ćwiczenia rozwijające różne zdolności: motoryczne dłoni i palców, np. nalewanie wody do miski dla psa, karmienie psa łyżką, ćwiczenia wspomagające ogólne zdolności ruchowe – rzucanie zabawek, smakołyków psu, przeciąganie zabawki z psem, kopanie piłki w jego stronę, ćwiczenia poprawiające koncentrację uwagi – np. obserwacja zachowania psa, nazywanie części jego ciała.
Dogoterapia wspomaga również terapię mowy poprzez zabawy w nazywanie części ciała psa, wydawanie mu komend, nazywanie przedmiotów. W trakcie zajęć dziecko ćwiczy też umiejętności, które przydadzą mu się później w życiu codziennym, np. wyjmowanie przedmiotów z torby, sprzątanie psich zabawek, czesanie psa.
Co myślicie o dogoterapii w leczeniu autyzmu? Podzielcie się swoimi opiniami.