Największe wymogi dotyczące przepisów związanych z ochroną środowiska na placu budowy, jeszcze na etapie uzyskania pozwolenia na rozpoczęcie takich inwestycji, dotyczą:
– dużych obiektów czy sieci komunikacyjnych, gdzie teren budowy jest bardzo rozległy
– obiektów, które mają powstać w bezpośrednim sąsiedztwie obszarów Natura 2000, na które mogą bezpośrednio oddziaływać
– obiektów, których dotyczy obowiązkowe przeprowadzenie oceny oddziaływania takiego przedsięwzięcia na środowisko na podstawie Ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
Ogólne zasady dotyczące ochrony środowiska na placu budowy zawarte zostały w Ustawie o ochronie środowiska. Ustawa ta wprowadza zasadę, według której w czasie przygotowywania i realizacji inwestycji należy zapewnić oszczędne korzystanie z terenu.1 Zasada ta zobowiązuje zwłaszcza projektanta (architekta) oraz organy administracji publicznej, które są odpowiedzialne za ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub wywłaszczanie nieruchomości pod cele inwestycyjne pożytku publicznego. Przeciętny inwestor, budujący domek jednorodzinny, nie ma większego wpływu na decyzje organów administracji i jest zdany niemal całkowicie na architekta i wykonawców robót budowlanych.
Ogólne zasady, wskazane w prawie ochrony środowiska i związane z jego ochroną na placu budowy, są bardzo intuicyjne i dotyczą zwłaszcza:
– obowiązku uwzględnienia ochrony środowiska na obszarze prowadzenia prac, a w szczególności ochrony gleby, zieleni, naturalnego ukształtowania terenu i stosunków wodnych
– przestrzegania zasady proporcjonalności, w myśl której przy prowadzeniu prac budowlanych dopuszcza się wykorzystywanie i przekształcanie elementów przyrodniczych, lecz wyłącznie w takim zakresie, w jakim jest to konieczne i niezbędne dla realizacji konkretnej inwestycji
– w sytuacji, gdy ochrona elementów przyrodniczych nie jest możliwa, należy podjąć działania zmierzające do naprawienia wyrządzonych szkód zgodnie z zasadami kompensacji przyrodniczej2 Kompensacja przyrodnicza i jej szczególne zasady dotyczące określonego przedsięwzięcia powinny być zawarte w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz innych decyzjach, dla wydania których została przeprowadzona ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.
Obowiązki powyższe należą zwłaszcza do inwestora realizującego przedsięwzięcie. Szczegółowy zakres obowiązków wskazanych powyżej powinien zostać przedstawiony przez starostę powiatowego w treści pozwolenia na budowę.3
Warunki dotyczące ochrony środowiska muszą zostać spełnione, gdyż w innym wypadku obiekt budowlany może nie zostać oddany do użytkowania. Obiekt musi spełniać następujące wymagania ochrony środowiska, od których uzależnia się dopuszczenie go do użytkowania:
– obiekt musi być wykonany zgodnie z przepisami prawa lub zgodnie z określonymi w decyzjach administracyjnych środkami technicznymi chroniącymi środowisko
– obiekt powstał zgodnie z odpowiednimi rozwiązaniami technologicznymi, wynikającymi z ustaw lub decyzji administracyjnych
– w trakcie postępowania o udzielenie pozwolenia na budowę inwestor uzyskał wymagane decyzje określające zakres i warunki korzystania ze środowiska – jeżeli ich uzyskanie było konieczne dla określonej inwestycji lub wynikało z przepisów prawa
– obiekt budowlany spełnia ustalone prawem standardy emisyjne oraz określone w pozwoleniu na budowę warunki emisji.4
Jakie są Wasze doświadczenia w tym temacie? Czekamy na Wasze opinie!
1 Art. 74 ust. 1 Ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska z późniejszymi zmianami
2 Art. 75 ust. 1-3 Ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska z późniejszymi zmianami
3 Art. 75 ust. 4 Ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska z późniejszymi zmianami
4 Art. 76 ust. 2 Ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska z późniejszymi zmianami
