Lęki nocne u dzieci – jak pomoc?

Lęk przed ciemnością jest jednym z najczęściej występujących u dzieci. Rozpoczyna się około 3 roku życia i zdarza się, iż utrzymuje się przez dłuższy czas, nawet do kilku lat. Jak postępować w takich sytuacjach? Nie wolno zmuszać dziecka, do tego, by stawiło czoła swoim lękom, dopóki samo nie poczuje się do tego gotowe. Ważne jest, by zachować cierpliwość i aby nie uważać, że w lęku dziecka jest coś złego czy nienormalnego.

Małe dziecko, które rodzice pozostawiają samo w pokoju doświadcza różnego rodzaju lęków: przed ciemnością, samotnością, jak również przed tym, że rodzice gdzieś wyjadą, że ktoś chowa się za zasłoną. W takiej sytuacji rodzice powinni zastanowić się, czy ich dziecko ostatnio nie przeżyło jakieś przykrej sytuacji. Dobrym sposobem, by uspokoić dziecko i ukoić jego lęk jest czytanie dziecku do snu pogodnych książeczek, opowiadanie wesołych bajek czy śpiewanie kołysanek.

Polecam wykorzystać bajko-terapię oraz muzykoterapię, które z pewnością pomogą dziecku w walce z lękiem. Warto pamiętać, by wieczorne opowiadanie i śpiewanie łączyć z fizycznym kontaktem z dzieckiem. Ważne jest, by obejmować i tulić dziecko, zapewniać o swojej miłości i obecności w pokoju obok. Nie należy zostawiać dziecka samego w ciemnym pokoju, należy poczekać, aż dziecko zaśnie w poczuciu bezpieczeństwa, że rodzic jest obecny w pokoju. Jeżeli dziecko panicznie boi się ciemności, dobrym wyjściem z sytuacji będzie pozostawienie zaświeconej lampki nocnej. Nie wolno postawiać płaczącego dziecka samego w pokoju dodatkowo pogrążonego w ciemnościach i czekać, aż samo się uspokoi. To tylko spotęguje negatywne odczucia dziecka. Taka sytuacja może doprowadzić do traumatycznych przeżyć, wskutek czego dziecko samo nie poradzi sobie z przeżywanym strachem i będzie wymagało terapeutycznej pomocy.