Są to następujące zdarzenia gospodarcze:
– nieodpłatne, lecz podlegające opodatkowaniu dostawy towarów;
– nieodpłatne, lecz podlegające opodatkowaniu świadczenie usług;
– wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów;
– import usług;
– dostawa towarów, dla której podatnikiem jest nabywca;
– zwroty kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, które powiększyły obrót podatników na podstawie art. 29 ust. 1 zdanie ostatnie ustawy o VAT.
To zamknięta lista przypadków, dla których uzasadnione jest wystawienie faktury wewnętrznej. Nie można wykorzystywać tego dokumentu w żadnej innej sytuacji.
Faktury zbiorcze
Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić zbiorczą fakturę wewnętrzną, stanowiącą dokument potwierdzający dokonanie czynności w tym okresie. Nie ma jednak takiego obowiązku. Oznacza to, że po stronie podatnika leży wybór, czy czynności dokumentować pojedynczymi fakturami, które wymagają więcej pracy, lecz zapewniają lepszą przejrzystość, czy też zbiorczymi fakturami wewnętrznymi, wystawianymi zgodnie z przyjętym okresem rozliczeniowym, raz w miesiącu lub raz na kwartał.
Dopuszczalne jest wystawianie faktur zbiorczych dla wszystkich rodzajów czynności dokumentowanych fakturami wewnętrznymi, jak i podzielenie czynności według rodzaju i wystawienie kilku dokumentów zbiorczych. Przepisy nie regulują tej kwestii, pozostawiając decyzję podatnikowi.
Treść faktur wewnętrznych
Faktura wewnętrzna powinna zawierać treść zgodną z treścią faktury zwykłej, określoną w rozporządzeniu o fakturach. Różnica polega na oznakowaniu faktury, bowiem powinna bezwzględnie być oznaczona, jako FAKTURA WEWNĘTRZNA, ewentualnie FAKTURA VAT WEWNĘTRZNA ze wskazaniem w podtytule rodzaju czynności, której dotyczy.
Faktura wewnętrzna wystawiana jest w jednym egzemplarzu. Nie ma potrzeby wystawiania kopii dokumentu, bowiem nie jest on przekazywany kontrahentom, pozostając w archiwum podatnika.
Jeśli faktura wewnętrzna dokumentuje czynności nieodpłatne w sytuacji, kiedy brakuje konkretnego nabywcy towaru lub usługi, może nie określać danych nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności.
Faktura wewnętrzna dokumentująca dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów oraz import usług może nie zawierać numeru NIP kontrahenta, lecz powinny zawierać pozostałe dane kontrahenta, w szczególności jego imię i nazwisko lub nazwę bądź nazwę skróconą wraz z adresem.
Czy informacje zawarte w tekście okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.
