Cechy charakterystyczne umowy leasingu
Poprzez umowę leasingu jeden podmiot (tzw. finansujący) przekazuje drugiemu pomiotowi (korzystającemu) prawo do używania danej rzeczy np. środka trwałego. Finansujący to ta ze stron umowy, która za opłatą przekazuje do użytkowania określony przedmiot korzystającemu. Umowę leasingu wyróżnia zatem to, że jej stronami są zawsze finansujący i korzystający oraz jej odpłatny charakter. Ponadto istotne jest, że umowa leasingu jest zawierana na określony z góry czas. Jeżeli przedmiotem umowy są środki trwałe to w określonych sytuacjach mogą one zostać zaliczone do aktywów trwałych korzystającego, pomimo, że nie staje się on ich właścicielem.
Podobieństwa leasingu operacyjnego i finansowego
Umowa leasingu operacyjnego treścią przypomina umowę dzierżawy lub najmu środków trwałych, z tą jednak różnicą, że przedmiotem są tylko dobra, które mogą być wielokrotnie używane i umowa ta może być zawarta na maksymalnie trzy lata. Tymczasem leasing finansowy to forma kredytu kapitałowego, stąd płatność leasingowa zawiera wartość przedmiotu i oprocentowanie kredytu leasingowego. Zarówno jednak w przypadku leasingu operacyjnego, jak i finansowego korzystający płaci ratę płatności leasingowych. Po zakończeniu umowy leasingu korzystający zobowiązany jest zwrócić przedmiot umowy lub jeżeli przewidują to warunki umowy – staje się jego właścicielem.
Leasing operacyjny – czym się różni od leasingu finansowego?
W przypadku leasingu finansowego – finansujący wyksięgowuje z ewidencji własnej środek trwały, a w ewidencji bilansowej wykazuje go korzystający. Leasing operacyjny różni się pod tym względem od leasingu finansowego, gdyż środek trwały jest w tym przypadku ujmowany w ewidencji pozabilansowej przez korzystającego, a finansujący wykazuje środek trwały w swoich księgach rachunkowych. Różnice dotyczą także tego, który z podmiotów jest zobligowany do dokonania amortyzacji. W przypadku leasingu operacyjnego amortyzacji dokonuje finansujący, a w leasingu finansowym – korzystający.
Źródła:
[1] Bożena Padurek, Zasady rachunkowości, Wydawnictwo Bożena Padurek, Wrocław, 2009.
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Wypowiadajcie się w komentarzach.
