Komunikacja na motocyklu – gesty motocyklistów

Lista ustalonych znaków migowych może oczywiście być bardzo szeroka, ale zwykle korzysta się z kilku podstawowych, niezbędnych do kierowania grupą, standard ten wyznaczony jest nieformalnie przez amerykańską Motorcycle Safety Foundation, poniżej lista najważniejszych:

– STOP – kierujemy lewa rękę w dół, dłonią do jadących z tyłu.

– Zwolnij – poruszamy lewą ręką w górę i w dół, dłonią w stronę motocykla.

– Dogoń mnie – przeciwnie do zwolnij, ręka w górę i w dół, lecz dłoń skierowana ku górze.

– Wyprzedź mnie (prowadź) – wystawiamy rękę i poruszamy nią w przód i tył z wyciągniętym palcem wskazującym.

– Podążaj za mną – ręka skierowana ku górze, dłoń ku przodowi.

– Szyk pojedynczy/podwójny – ręka uniesiona ku górze i wyciągnięty jeden/dwa palce dłoni.

– Zjedź na pobocze – ręka ku górze i poruszamy na boki, zginając jedynie w łokciu z wystawionym palcem wskazującym.

– Potrzeba zatankowania – ramię na zewnątrz, dłoń wskazuje na bak.

– Potrzeba odpoczynku – zaciśniętą lewą dłoń wystawiamy na bok i wykonujemy ruchy w górę i w dół (krótkie ruchy).

– Kontrola świateł – kierunkowskazów – wystawiamy dłoń i na zmianę ją otwieramy i zamykamy, kontrola świateł długich – kilka stuknięć otwartą dłonią w górę kasku.

– Sygnalizacja niebezpieczeństwa na drodze – wystawiamy lewą rękę lub nogę, kierując ją w stronę niebezpieczeństwa.

Przed rozpoczęciem wspólnej eskapady dobra praktyką jest rozdanie takiego przewodnika wszystkim uczestnikom, by przyswoili te zasady, a najlepiej przećwiczyli je w praktyce. Z pewnością pierwsza wyprawa pociągnie za sobą drobne nieporozumienia, lecz w miarę upływu czasu każdy z członków grupy doceni szybkość i łatwość komunikacja migowej, jeśli grupa jest wyposażona w moduły do komunikacji werbalnej, dodatkowo może uzupełnić przepływ informacji o tę formę.