Wydawać by się mogło, że tego trendu nie można zatrzymać i że nie ma możliwości powrotu do wydawania poleceń i kontrolowania ich wykonania. Czy demokratyczny styl kierowania jest jednak zawsze skuteczny?
Na czym polega demokratyczne zarządzanie?
Zasadniczą cechą wyróżniającą kierowanie demokratyczne jest równe traktowanie kierownictwa i pracowników. Równość ta opiera się na głębokim przekonaniu o tym, że decyzje podejmowane zespołowo są trafniejsze niż te podejmowane jednoosobowo, nawet przez wybitnego specjalistę. Fundament tego podejścia prawdopodobnie opiera się na japońskiej idei kół jakości. Ważną cechą demokratycznego kierowania jest to, że zespół ma realny wpływ na wybór celów jakie ma osiągnąć, sposoby ich realizacji i podział zadań między jego członkami. Zapewnia to, jak wskazują eksperci, wyższy stopień aktywizacji pracowników i wykształcenie w nich poczucia współodpowiedzialności za losy przedsiębiorstwa.
Jak w praktyce wygląda wybór stylu przywództwa?
Podczas zarządzania ludźmi konieczne jest niekiedy modyfikowanie stylu kierowania w zależności od sytuacji, wymagań zadania, a nawet wobec konkretnego pracownika. Nabycie takiej umiejętności obecnie służy za miernik skuteczności kierownika w wypełnianiu jego misji. Bardzo dużo w tym zakresie zależy także od przekonań i dotychczasowych doświadczeń kierownika. Jeżeli wychodzi on z założenia, że pracownicy są mało ambitni, unikają wyrzeczeń i ponoszenia odpowiedzialności oraz w związku z tym należy ich kontrolować, nadzorować i wymuszać ich efektywność to raczej trudno będzie mu wejść w rolę kierownika – demokraty.
Kiedy kierowanie demokratyczne jest nieskuteczne?
Demokratycznego przywództwa nie należy wprowadzać tylko dla samej idei. Jeżeli zespół pracowników nie jest zainteresowany ponoszeniem dodatkowej odpowiedzialności, nie aspiruje do uczestnictwa w podejmowaniu decyzji lub nie posiada wystarczających kompetencji należy unikać stosowania tego stylu niejako „na siłę”.
Aby demokratyczne zarządzanie przyniosło pozytywne rezultaty wszystkie powyższe warunki jego zastosowania powinny być spełnione oraz musi nastąpić właściwa ich diagnoza. Kierownikowi bowiem jest niekiedy trudno określić jak odpowiedzialny, kompetentny i zmotywowany jest zespół. Zasadniczą rolę podczas podejmowania decyzji o wyborze stylu demokratycznego powinny odgrywać dotychczasowe przyzwyczajenia pracowników. Nie jest właściwym postępowaniem nakłanianie do uczestnictwa w podejmowaniu decyzji pracownika, który jest przyzwyczajony do wykonywania tego, co mu się wskaże. O tym bezwzględnie należy pamiętać!
Lubicie swojego szefa? W jaki sposób zarządza zespołem?
