Widoczna jest więc większa atrakcyjność pracodawców zagranicznych dla polskich kandydatów.
Czy rzeczywiście jest to preferencja logiczna? Zależne jest to od oczekiwań pracowników.
W firmach zagranicznych zarobki są większe niż w firmach polskich. W zależności od stanowiska, przewaga to może wynosić między 150-300 złotych dla asystentów od spraw personalnych i pracowników administracyjnych, ok. 2000 zł dla specjalistów i głównych księgowych lub nawet ok. 12.000zł dla dyrektorów generalnych. Średnia różnica płacy brutto między firmami zagranicznymi a polskimi wynosi ( wg badań GUS ) 1800 zł. Średnia płaca w firmie zagranicznej to 4.300 zł. ( w polskiej firmie 2.500 zł. )
Pracownicy, dla których najistotniejszym wyznacznikiem atrakcyjności pracy jest wynagrodzenie, będą bardziej usatysfakcjonowani pracując w firmie zagranicznej.
Innym czynnikiem różnicującym pracę w przedsiębiorstwie zagranicznym i pracę w firmie polskiej wskazywanym przez ekspertów Advisory Group TEST Human Resources jest kultura organizacji i system pracy. Firmy zagraniczne mają lepiej zdefiniowane i silniej usztywnione procedury, co z jednej strony jasno określa zasady pracy ( tym samym zwiększając poczucie bezpieczeństwa pracownika ), jednak równocześnie w pewnym stopniu ogranicza kreatywność zatrudnionego. Może to także prowadzić do szybszego znużenia powtarzalnością pracy.
Polskie firmy dają pracownikowi większą swobodę, ale mają też tendencje do stosowania zasady „nie wiem jak to zrobisz, ale ma być dobrze”, co może prowadzić do zachowań ryzykownych wśród pracowników, jak również do spadku u nich poczucia bezpieczeństwa w pracy. Firmy zagraniczne oferując wyższe płace, stawiają również większe wymagania. Podstawą jest biegła znajomość co najmniej jednego języka obcego, a nie rzadko wymagana jest znajomość języka angielskiego oraz innego języka obcego. Takie żądania mogą odstraszać szczególnie kandydatów starszych i gorzej wykształconych. W badaniu przeprowadzonym przez praca.pl pracownicy wskazywali, że najchętniej podjęliby pracę w firmach niemieckich ( 17% ), skandynawskich ( 15% ) i amerykańskich ( 11% ). Praca w firmach zagranicznych wiąże się także z większymi możliwościami awansu i większą przejrzystością w budowaniu drogi kariery. Osoby tam zatrudnione mają także lepsze widoki na pracę poza granicami kraju. Duża część zagranicznych firm to korporacje zatrudniające setki a nawet tysiące osób, stwarzające tym samym możliwość dynamicznego rozwoju zawodowego wewnątrz firmy.
Innym aspektem branym pod uwagę przez pracowników przy wyborze miejsca zatrudnienia jest wielkość firmy. Im większe przedsiębiorstwo tym większe szanse na budowanie kariery w jej strukturach. Duże firmy są także bardziej stabilne i dają większe poczucie bezpieczeństwa zatrudnienia. Małe przedsiębiorstwa są bardziej podatne na dekoniunkturę na rynku i wahania konsumpcji, a tym samym mniej stabilne dla pracownika. Pozytywem pracy w niewielkich firmach jest to, że zatrudnieni w niej pracownicy mają większy wpływ na działalność przedsiębiorstwa, jak i mogą obserwować i zdobywać umiejętności kompleksowe, związane z funkcjonowaniem całej firmy.
Ważnym aspektem rozważanym przez pracowników jest forma własności firmy ( czy jest to sektor prywatny czy publiczny ). Wg danych Diagnozy Społecznej 2011 większe średnie dochody netto otrzymują pracownicy sektora publicznego. Dodatkowo według tychże badań jakość życia jest lepsza wśród pracowników sektora publicznego. Minusem pracy w instytucjach publicznych jest silne zhierarchizowanie, nadmierna biurokracja i mała elastyczność pracy. Jednakże niekwestionowanym atutem jest bardzo duża stabilność zatrudnienia.
Z przedstawionych analiz wynika, że najlepiej jest pracować w zagranicznych korporacjach lub w polskim sektorze publicznym.
A jakie jest Wasze zdanie na ten temat? Czym przede wszystkim kierujecie się szukając pracy? Gdybyście mieli wybór – korporacja lub mała firma – na co byście się zdecydowali? Podzielcie się opiniami.
