Chyba nie. Z nieuczciwą konkurencją mamy do czynienia na każdym kroku, ale tylko nieliczni wiedzą jak się przed nią bronić.
Zgodnie z ustawą o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta.
W szczególności za nieuczciwą konkurencję uważa się więc:
– wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa;
– fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług;
– wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług;
– naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa;
– nakłanianie do rozwiązania lub niewykonania umowy;
– naśladownictwo produktów;
– pomawianie lub nieuczciwe zachwalanie;
– utrudnianie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku;
– przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną;
– nieuczciwa lub zakazana reklama;
– wytwarzanie, import, dystrybucja, sprzedaż, najem lub oddawanie do używania pod innym tytułem prawnym oraz posiadanie w celach zarobkowych urządzeń niedozwolonych, w rozumieniu przepisów o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym;
– organizowanie systemu sprzedaży lawinowej. [1]
Z niektórymi z tych czynów spotykamy się bardzo często, warto więc przyjrzeć się im bliżej.
1) Wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa
Wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa to nic innego jak używanie firmy, nazwy, godła, skrótu literowego lub innego charakterystycznego symbolu należącego wcześniej do kogoś innego. Przywłaszczenie cudzego logo bądź wykonanie go w bardzo podobny sposób czasem ma na celu wprowadzenie w błąd klientów co do tożsamości danego przedsiębiorstwa i podszycie się pod zupełnie inną firmę.
Nieco inną sytuacją jest, gdy wskutek likwidacji, podziału lub przekształcenia jednego przedsiębiorstwa powstanie wątpliwość, który z przedsiębiorców ma prawo używać charakterystycznego dla niego znaku, logo czy nazwy. Wówczas należy ustalić takie oznaczenia, które zapobiegną wprowadzeniu osób trzecich w błąd.
2) Fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług
Za jeden z czynów nieuczciwej konkurencji uważa się również opatrywanie towarów lub usług fałszywym lub oszukańczym oznaczeniem geograficznym, które wskazuje albo pośrednio albo bezpośrednio na kraj, region lub miejscowość ich pochodzenia. Używanie takiego fałszywego oznaczenia jest zakazane w działalności handlowej, reklamie, listach handlowych, rachunkach lub innych dokumentach. Kupując w sklepach czy supermarketach produkty musimy być pewni, że pochodzą one dokładnie z tego kraju, na który wskazuje etykieta. Niestety, nie zawsze tak jest, przez co możemy kupić „prawdziwy grecki ser feta” wyprodukowany np. w Polsce.
3) Wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług
Z poprzednim czynem nieuczciwej konkurencji ściśle związany jest także ten wprowadzający konsumenta w błąd poprzez nie do końca jasne oznaczenie towarów lub usług co do ich pochodzenia, ilości, jakości, składników, sposobu wykonania, przydatności, możliwości zastosowania, naprawy, konserwacji lub innych istotnych cech. Niejednokrotnie opakowanie danego produktu wprowadza nas w błąd i każe nam myśleć, że np. właśnie kupiliśmy prawdziwe stuprocentowe masło, gdy w rzeczywistości okazuje się to margaryną z domieszką masła.
4) Naśladownictwo produktów
Naśladownictwo produktów, czyli po prostu tworzenie podróbek rzeczy oryginalnych i sprzedawanie ich później jako oryginały. Przepisy zakazują kopiowana zewnętrznej postaci produktu, jeżeli może to wprowadzić klientów w błąd co do tożsamości producenta lub produktu. Nie jest natomiast zakazane naśladowanie cech funkcjonalnych produktu, w szczególności budowy, konstrukcji i formy zapewniającej jego użyteczność. Producent musi po prostu produkt odpowiednio oznaczyć, aby nie wprowadzać nikogo w błąd.
5) Nieuczciwa lub zakazana reklama
Czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności:
– reklama sprzeczna z przepisami prawa, dobrymi obyczajami lub uchybiająca godności człowieka;
– reklama wprowadzająca klienta w błąd i mogąca przez to wpłynąć na jego decyzję co do nabycia towaru lub usługi;
– reklama odwołująca się do uczuć klientów przez wywoływanie lęku, wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci;
– wypowiedź, która, zachęcając do nabywania towarów lub usług, sprawia wrażenie neutralnej informacji;
– reklama, która stanowi istotną ingerencję w sferę prywatności, w szczególności przez uciążliwe dla klientów nagabywanie w miejscach publicznych, przesyłanie na koszt klienta niezamówionych towarów lub nadużywanie technicznych środków przekazu informacji.
Zakazana jest także „reklama porównawcza”, która jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i która pozwala bezpośrednio lub pośrednio rozpoznać konkurencyjny towar bądź firmę.
Za reklamę nie będącą sprzeczną z dobrymi obyczajami uważa się tę, która łącznie spełnia następujące przesłanki:
– nie jest reklamą wprowadzającą w błąd;
– w sposób rzetelny i dający się zweryfikować na podstawie obiektywnych kryteriów porównuje towary lub usługi zaspokajające te same potrzeby lub przeznaczone do tego samego celu;
– w sposób obiektywny porównuje jedną lub kilka istotnych, charakterystycznych, sprawdzalnych i typowych cech tych towarów i usług, do których może należeć także cena;
– nie powoduje na rynku pomyłek w rozróżnieniu między reklamującym a jego konkurentem, ani między ich towarami albo usługami, znakami towarowymi, oznaczeniami przedsiębiorstwa lub innymi oznaczeniami odróżniającymi;
– nie dyskredytuje towarów, usług, działalności, znaków towarowych, oznaczeń przedsiębiorstwa lub innych oznaczeń odróżniających, a także okoliczności dotyczących konkurenta;
– w odniesieniu do towarów z geograficznym oznaczeniem regionalnym odnosi się zawsze do towarów z takim samym oznaczeniem;
– nie wykorzystuje w nieuczciwy sposób renomy znaku towarowego, oznaczenia przedsiębiorstwa lub innego oznaczenia odróżniającego konkurenta ani też geograficznego oznaczenia regionalnego produktów konkurencyjnych;
– nie przedstawia towaru lub usługi jako imitacji czy naśladownictwa towaru lub usługi opatrzonych chronionym znakiem towarowym albo innym oznaczeniem odróżniającym.
Źródła:
Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
[1] Art. 3. 1. ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Czy informacje zawarte w tekście okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.
