Homeopatia stanowi alternatywny system leczenia chorób wypracowanymi metodami leczenia w oparciu o patronującą jej filozofię. Sama nazwa wywodzi się z greckiego: ‘homoios’ ( ‘podobny’) i ‘pathos’ (‘cierpienie’) i przedstawia podstawową zasadę, według której działa homeopatia, czyli leczenie podobnego podobnym. Polega ona na stosowaniu środka, który ma efekty podobne do tych, jakie wywołuje choroba (na przykład leczenie biegunki lekami przeczyszczającymi).
Leczenie homeopatyczne polega nie tylko na leczeniu skutków choroby i skupieniu się wyłącznie na obszarze bezpośrednio zaatakowanym chorobą, ale także na dotarciu do przyczyn zachorowania i traktowaniu człowieka jako istoty całościowej, na którą składa się nie tylko ciało, ale i umysł. Homeopatia traktuje człowieka bardzo indywidualnie, co polega na zbadaniu osobowości chorego, jego doświadczeń życiowych oraz wcześniejszego przebiegu chorób, stanu emocjonalnego, wpływu środowiska na jego funkcjonowanie oraz wpływów socjalnych, jakim podlega.
Leki homeopatyczne, mimo iż wyglądem zewnętrznym mogą przypominać te standardowe, do jakich jesteśmy przyzwyczajeni, to jednak ich przygotowanie, skład i dozowanie znacznie różnią się od leków, jakimi posługuje się standardowa medycyna zachodnia.
Wiele osób, zarówno lekarzy, naukowców, jaki i pacjentów, podchodzi bardzo sceptycznie do lekarstw homeopatycznych. Substancje do ich przygotowania zaczerpnięte są wyłącznie z natury i są rozcieńczane. Zasada przygotowania leków homeopatycznych głosi, że im mniej substancji znajduje się w lekarstwie, tym lepszy ma ona wpływ na organizm człowieka. Małe dawki bowiem stymulują i pobudzają, w przeciwieństwie do większych, które przyspieszają lub nawet niweczą. Sceptycy dziwią się, jak tak mała dawka substancji leczniczej może działać, homeopaci zaś szczycą się tym, że ich leki są pochodzenia naturalnego, nie wywołują efektów ubocznych, nie można ich przedawkować i mogą być stosowane przez dzieci, a nawet kobiety w ciąży.
Uwaga!
Homeopaci podkreślają samo regenerujące się właściwości organizmu i mają na celu podtrzymanie jego sprawnego funkcjonowania na wszystkich płaszczyznach. Choroba stanowi zaburzenie tej równowagi i leczyć ją należy w kontekście wszelkich funkcji organizmu oraz pamiętając o charakterze emocjonalnym pacjenta. Leczenie polega na przywróceniu pierwotnej nam równowagi i powrocie do prawidłowego funkcjonowania. W tym celu relacja między doktorem a pacjentem jest znacznie głębsza i nie działa ona pod ciśnieniem czasu. Lekarz musi mieć czas na rozmowę z pacjentem i postawienie odpowiedniej diagnozy. Zdecydujmy sami, czy warto udać się na tego rodzaju konsultację.
Stosowaliście kiedyś hemopatię? Uważacie, że jest ona skuteczna?
