Obgryzanie paznokci jest najczęstszym sposobem rozładowania napięcia u dzieci. Przyczyną jest nadmierny stres, z którym dziecko nie potrafi poradzić sobie w inny sposób. Dziecko, które przygotowuje się do pójścia do przedszkola lub szkoły, oczekuje narodzin rodzeństwa, bądź przeżywa problemy z nawiązywaniem kontaktu z rówieśnikami często nie potrafi w odpowiedni sposób nazwać swoich uczuć, ukrywa w sobie obawy jakie mu towarzyszą, starając się zminimalizować napięcie jakie odczuwa poprzez m. in. obgryzanie paznokci. Przyczyną mogą być także relacje panujące w domu między rodzicami, rozstanie lub rozwód rodziców, bądź przeprowadzka.

Wszystkie sytuacje, które nawet w najmniejszym stopniu wpływają na zachwianie poczucia bezpieczeństwa u dziecka, powodują powstawanie lęków, które dziecko próbuje odreagować w konkretny sposób. Jeżeli obgryza paznokcie, najwyraźniej czynność ta przynosi mu ulgę, w przeciwnym razie dziecko zrezygnowałoby z niej w poszukiwaniu czegoś skuteczniejszego. Rodzice powinni zwrócić uwagę na ich podejście wychowawcze do dziecka, czy metody które stosują nie powodują u dziecka wzrostu napięcia emocjonalnego. Może zbyt surowo próbują wychować malca, zbyt często go krytykują, krzyczą a za mało zrozumienia i miłości mu przekazują.

Warto zaobserwować czy dziecku, które obgryza paznokcie towarzyszą jeszcze inne natręctwa takie jak m.in. niekontrolowane drapanie się i wymachiwanie nogami. Może mu dolegać wówczas nadpobudliwość psychoruchowa, tzw. ADHD. Aby wyeliminować obgryzanie paznokci u dziecka, rodzic powinien przyjrzeć się dziecku, w jakich konkretnie sytuacjach do tego dochodzi. Co sprawia, że dziecko obgryza paznokcie – stres, podpatrzony nawyk a może oglądanie nieodpowiednich bajek i filmów?

obgryzanie paznokci leczeniemorguefile.com

Drugim krokiem jest rozmowa. Rodzice powinni porozmawiać z dzieckiem i spokojnie zapytać, co sprawia, że wykonuje tą czynność. Zapewnijcie dziecko o swojej miłości oraz zrozumieniu jego problemów i obiecajcie pomoc. Warto porozmawiać z dzieckiem na temat skutków obgryzania paznokci – nieestetycznego wyglądu, bolesności, krwawień oraz infekcji, które powstają, gdy dziecko wkłada brudne rączki do buzi. Obgryzanie paznokci może skutkować pojawieniem się wad zgryzu. Aby pozbyć się niepożądanego zachowania, należy najpierw wyeliminować przyczynę.

Uwaga!

Musimy pomóc dziecku, pozbyć się stresu bądź znaleźć mu inne zajęcie, aby pomogło mu odreagować napięcie. Warto spróbować zabaw i gier, które pomogą dziecku wyładować negatywne emocje, jak również poradzić sobie z ich nadmiarem. Ważne jest, aby rodzice jak najwięcej rozmawiali z dzieckiem, poświęcali mu czas oraz nie przypominali ciągle o nawyku. Nie wolno na dziecko krzyczeć i prawić mu ciągłych morałów, warto skupiać jego zainteresowanie na czymś innym i zajmować rączki, by zapominało o wkładaniu ich do buzi. Rodzice powinni zauważać starania dziecka, chwalić kiedy odniesie sukces i co ważne wspierać i rozumieć, nie zostawiać go samego ze swoimi problemami.

Dziecko, które obgryza paznokcie potrzebuje wsparcia i pomocy rodziców. Najczęściej nawyk ten wiąże się z problemami dziecka, nadmiernym stresem i próbami odreagowania całego napięcia. Ważne jest, aby rozpoznać problemy dziecka i skutecznie pomóc mu w ich rozwiązaniu, jak również nauczyć dziecko skuteczniejszych metod z radzeniem sobie ze stresem.

Od jak dawna Wasze dziecko obrygza paznokcie? Ile ma lat? Rozmawialiście z nim o tym? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułDłubanie w nosie – przyczyny, jak oduczyć dziecko?
Następny artykułJak nie być nadopiekuńczą matką?

Sabina Maćkowicz - pedagog. Abolwentka Uniwersytetu Pedagogcznego w Krakowie. Od kilku lat pracuje z dziećmi, zaczynała jako opiekunka, poźniej wolontariuszka (m.in: w stowarzyszeniu Dać szansę). Doświadczenie zdobywała również w Dziennym Ośrodku Socjoterapii oraz Akademii Młodzieży.

 

Nasz specjalista o sobie:

Uwielbiam dzieci – ich spontaniczność i energię, a zarazem delikatność i kruchość. Od najmłodszych lat angażowałam się w różnego rodzaju akcje charytatywne i wolontaryjne. Pomagałam dzieciom z dysfunkcjami rozwojowymi. Etap ten był niezwykle trudnym doświadczeniem w moim życiu, ale także bardzo dużo mnie nauczył. Swój zawód wiążę głównie z wychowaniem przedszkolnym i wczesnoszkolnym. To wspaniałe uczucie patrzeć, jak dziecko się rozwija i móc mu w tym pomagać ...Mieć w tym swój maleńki udział...

Mam wiele innych zainteresowań, które są dla mnie odskocznią od codzienności. W wolnych chwilach chętnie czytam. Literatura to jedna z moich pasji . Lubię także aktywny wypoczynek – wyjazdy i spacery po górach, a w zimie jazdę na snowboardzie.  Podróże i odkrywanie nowych miejsc, to coś co mnie bardzo uszczęśliwia – jest to niewątpliwie część mojego życia.

Od dziecka moim zamiłowaniem było pisanie – stąd wybór studiów dziennikarskich.  Pisząc mogę łączyć swoją wiedzę z umiejętnościami, co daje mi poczucie ogromnej samorealizacji.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here