Wybór odpowiedniej odmiany
Istnieje bardzo dużo odmian magnolii, w zależności od przeznaczenia należy wybrać odpowiednią. Magnolie drzewiaste osiągają od 5 do kilkudziesięciu metrów (min. M. loebneri, M. sprengeri, M. tripelata) nadają się do nasadzeń w bardzo dużych ogrodach lub parkach. Magnolie, które osiągają tak spore rozmiary, najlepiej prezentować się będą w pojedynkę, na miejscach dobrze wyeksponowanych. Standardowo do ogrodów przydomowych, wybiera się odmiany osiągające od 2,5 do 5 m wysokości, najbardziej popularna jest M. soulangeana. Jeżeli dysponujemy niewielką ilością miejsca, należy wybrać odmianę karłową, która osiąga nie więcej niż 2m wysokości (M. stella, M. filiflora). Odmiany niskie, doskonale prezentować się będą w grupach.
W zależności od odmiany, możemy się spotkać z różną barwą (od różowego po żółty) kwiatów i porą kwitnienia. Większośc magnolii kwitnie od kwietnia do maja, jednak odmiany takie jak np. M. stell, rozkwita już w marcu. Zdarza się również, że magnolie mogą powtarzać kwitnienie pod koniec lata.
Jakie warunki uprawy?
Najlepiej, jeżeli do uprawy magnolii wybierzemy stanowisko zaciszne, odsłonięte przed wiatrem oraz dobrze nasłonecznione (ewentualnie delikatnie zacienione). Gleba powinna być przepuszczalna, z dużą zawartością próchnicy o odczynie lekko kwaśnym. Po posadzeniu, glebę wokół drzewa należy wyściółkować torfem lub korą (chroni to roślinę przed przemarznięciem).
Pamiętajmy, że wybierając miejsce dla magnolii, musi to być decyzja bardzo przemyślana. Korzenie tej rośliny są bardzo kruche i wrażliwe na wszelakie uszkodzenia, system korzeniowy jest niezwykle płytki, zatem późniejsze przesadzanie drzewa nie jest możliwe.
W okresie od marca do lipca, powinniśmy kilkakrotnie zasilać roślinę nawozem wieloskładnikowym lub podsypywać kwaśnym torfem.
W okresie od maja do początku sierpnia, kiedy to najczęściej występują susze, rośliny należy regularnie podlewać. Wymagają tego głównie okazy młode, posadzone w przeciągu ostatnich dwóch lat. Niezbędne jest również okrywanie młodych magnolii na zimę. Możemy to zrobić za pomocą słomy lub jutowego worka. Wokół dolnej części pnia usypujemy ok. 40- centymetrową warstwę kopczyka z ziemi, trocin lub kory. U okazów starszych wystarczy sam kopczyk, nie jest konieczne okrywanie całej rośliny.
Jeżeli zauważymy zjawisko żółknięcia liści oraz zamieranie korzeni oznaczać to może, że w podłożu znajduje się za dużo wapnia. Aby poradzić sobie z tym problemem, należy kilkakrotnie podsypać magnolię kwaśnym torfem. Nie przesadzajmy również z nawozami azotowymi, ich za duże dawki zwiększają podatność rośliny na przemarzanie, możemy za to bezstresowo używać ich w okresie wiosennym.
Jakie inne drzewa i krzewy planujecie w swoim ogródku? Jak duży jest Wasz ogród?
