Zgodnie z jego anatomicznym przebiegiem wyróżnia się odcinek ośrodkowy i obwodowy. Objawy kliniczne, które występują u pacjentów, wskazują na to, z jakiego rodzaju porażeniem mamy do czynienia. Porażenie obwodowe nerwu twarzowego powoduje, iż wszystkie mięśnie mimiczne połowy twarzy są objęte niedowładem. W związku w tym chory nie może zmarszczyć czoła, zamknąć oka. Ponadto jego kącik ust jest po tej stronie opadnięty, pacjent nie może zatem szeroko się uśmiechnąć. Uwagę zwraca wygładzony fałd nosowo-wargowy.
Jeśli chodzi zaś o porażenie ośrodkowe nerwu twarzowego, to symptomy związane są tylko z mięśniami mimicznymi dolnej części twarzy. Główną nieprawidłowością, jaka zwraca uwagę badającego, to opadnięty kącik ust.
Ciężko opisać schemat leczenie porażenia nerwu twarzowego, ponieważ zazwyczaj za obecność objawów odpowiada jakaś poważniejsza patologia. Wówczas objawy porażenia nerwu twarzowego stanowią przesłankę do rozpoczęcia wnikliwej diagnostyki danego pacjenta. Dla przykładu porażenie nerwu twarzowego może mieć miejsce jako skutek obecności guza mózgu. W takiej sytuacji wzrasta ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Niezbędne jest wówczas leczenie na oddziale neurologicznym. Początkowo obejmuje ono zwalczanie wystąpienia obrzęku mózgu. Następnie po przeanalizowaniu wyników badań ustala się dalsze leczenie guza.
Pewne jest to, że każda osoba, która zaobserwuje u siebie opisane objawy porażenia nerwu twarzowego, powinna być bezwzględnie leczona przez neurologa. Niewątpliwie bardzo ważne jest, aby leczenie było ukierunkowane na przyczynę, która doprowadziła do manifestacji objawów porażenia tego nerwu.
Zdarza się, że przyczyna porażenia nerwu twarzowego nie jest związana z chorobą neurologiczną. Zwłaszcza u ludzi młodych może to być następstwo przewiania lub oziębienia. Stosunkowo często podczas zbierania wywiadu okazuje się, że ktoś wyszedł z umytymi i niedokładnie wysuszonymi włosami na dwór. W takich przypadkach zaleca się, aby stosować na twarz ciepłe okłady. Chory powinien unikać miejsc, w których panują zmienne temperatury. Ważne jest, aby masować twarz oraz rozciągać mięśnie po stronie chorej poprzez wykonywanie ruchów za pomocą mięśni po stronie zdrowej. Z leków podawany jest często prednizon. Należy pamiętać, aby nie dopuszczać do wysuszenia spojówek i rogówki.
Aktualnie zdania na temat odbarczania nerwu twarzowego w kanale kostnym są podzielone. Czas, po którym następuje poprawa, jest różny. Może on wynosić kilka tygodni, kilka miesięcy. U nawet 80% chorych z tzw. idiopatycznym porażeniem nerwu twarzowego następuje całkowite ustąpienie patologicznych objawów.
Czy mieliście kiedyś do czynienia z tą chorobą? Jaką terapię zastosowano? Podzielcie się swoimi doświadczeniami
