Duży nacisk kładzie się na to, aby kobiety wyrobiły w sobie nawyk badania piersi w każdym miesiącu. Techniki samokontroli dostępne są w różnych broszurach i na stronach internetowych. W razie jakichkolwiek wątpliwości, zawsze można poprosić o pomoc lekarza rodzinnego czy też lekarza ginekologa. Każda kobieta najlepiej zna swoje ciało, zatem istnieje duża szansa, że badając swoje piersi nie przeoczy czegoś niepokojącego.
Bardzo ważne jest, aby kobiety wykonywały regularnie badanie mammograficzne, zwłaszcza po ukończeniu 50 roku życia. Na takie badanie kobieta powinna zgłaszać się co rok. Natomiast panie, u których w rodzinie wystąpił rak piersi, powinny robić mammografię regularnie od 40 roku życia.
Ważne jest, aby mówić o badaniach także w kontekście objawów raka piersi, ponieważ przez długi okres czasu nowotwór może nie dawać żadnych objawów klinicznych. Zmiany patologiczne to przede wszystkim guzy o różnej wielkości. Choć mogą się one znajdować w różnych miejscach w obrębie piersi, to często guzki lokalizują się w obrębie górnego kwadratu.
Na co jeszcze zwraca się uwagę?
Warto obserwować brodawki, porównywać je ze sobą i obserwować ewentualnie pojawiające się zmiany w ich wyglądzie. Wyciekająca wydzielina z brodawki nie jest symptomem charakterystycznym dla raka piersi, ale pojawienie się go powinno skłonić kobietę do pójścia do lekarza. Czasami w przebiegu raka piersi widoczne są wciągnięcia brodawki. Rzadziej, ale możliwe jest pojawianie się owrzodzeń, nadżerek lub wyprysków na brodawce. Należy także obserwować skórę. Wszelkie wciągnięcia skóry, jej pomarszczenia, nacieki, zgrubienia na skórze piersi powinny być sygnałem alarmującym. Lekarze znają także objaw skórki pomarańczy, który typowo współistnieć może z tzw. rakiem zapalnym.
W trakcie badania lekarskiego na początki ogląda się obie piersi. Zwraca się uwagę na ich symetrię, wielkość, ogólny wygląd. Ocenia się również skórę i brodawki. Następnie lekarze wykonują badanie palpacyjne piersi, szukając w ten sposób guzków, zgrubień. Zawsze lekarze badają u kobiet węzły chłonne, ze szczególnym uwzględnieniem węzłów chłonnych pachowych. Jeśli są one powiększone, twarde, nieprzesuwalne względem podłoża sugerować mogą zaawansowane stadium choroby z obecnością przerzutów.
Z rozpoznawaniem raka piersi nieodłącznie związana jest mammografia. Za jej pomocą uwidocznić można okrągłe zmiany, struktury o nieregularnych brzegach, obecność wypustek, mikrozwapnień. Wykrywa ona nawet niewielkie zmiany o wielkości rzędu 2 milimetrów. W onkologii stosowana jest zasada, że ostateczną diagnozę można postawić po uzyskaniu badania histologicznego. Materiał do niego może być pobierany albo poprzez wykonanie biopsji gruboigłowej, albo metodami chirurgicznymi.
Czy spotkałyście się kiedyś z rakiem piersi? W jaki sposób został on zdiagnozowany? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.
