Dlaczego dziecko nie mówi?

Każde dziecko rozwija się w indywidualnym tempie. W zależności od osobniczych predyspozycji dziecka oraz czynników pochodzących z bezpośredniego otoczenia, zyskuje ono umiejętność skutecznego komunikowania się na odpowiednim dla siebie etapie rozwoju.

Dzieci próbują się porozumieć z nami już od pierwszych chwil swojego życia. Początkowo potrafią jedynie krzykiem i płaczem wyrazić swoje potrzeby. W drugim miesiącu życia potrafią artykułować samogłoski „a” i „e”, które są najprostsze do wymówienia. Następnie ćwiczą aparat mowy w procesie głużenia, a więc powtarzania bardziej złożonych dźwięków, takich jak „gli”, „kli”, itp. Półroczne dzieci zaczynają gaworzyć, czyli powtarzać zasłyszane dźwięki w postaci sylab. Po ukończeniu 10 miesięcy malec uczy się powtarzać zasłyszane słowa. Od tej chwili dzieli nas tylko krok od usłyszenia upragnionego „mama” lub „tata”.

Na początku drugiego roku życia dziecko zna coraz więcej słów, które rozumie i potrafi użyć w odpowiednim kontekście. Rozumie także coraz więcej kierowanych do niego komunikatów. Przełom 2-3 roku życia zazwyczaj owocuje krótkimi zdaniami, a w większości przypadków swobodnym składaniem minimum. dwóch wyrazów np. w postaci: „mama daj”. Okres przedszkolny charakteryzuje zdobywanie nowych słów, konstruowanie coraz bardziej złożonych zdań oraz poprawianie jakości artykulacji.

Jak pomóc dziecku w nauce mowy?
Bardzo dużo zależy od postawy rodziców już w pierwszych miesiącach życia. Powinniśmy dużo rozmawiać z dzieckiem. Prowadźmy czuły monolog przy każdej okazji, czy to w czasie czynności pielęgnacyjnych, czy podczas zabawy lub spaceru. Mówiąc do dziecka dajemy mu materiał poznawczy, stajemy się jego wzorcem, zatem powinniśmy dbać o poprawność naszych komunikatów. Nie mówmy także w „mowie dzieci” celowo sepleniąc. Już dwuletnie dziecko potrafi ocenić, czy rodzic używa poprawnych sformułowań czy nie. Jeśli jednak dziecko nie mówi i poprzestaje na etapie głużenia przez bardzo długi czas, warto skonsultować się ze specjalistą.