Jest postrzegany raczej jako procedura, w której ludzie używają swojego rozumu, procesu myślowego, aby odkryć reguły języka, które nabywają. W roku 1970 metoda zyskała mnóstwo entuzjastów. Metoda kognitywna zakłada, że skoro jesteśmy w stanie tworzyć nieskończoną ilość zdań w swoim ojczystym języku, będziemy też w stanie zrobić to samo w języku obcym, którego się uczymy.
Co więcej, błędy w metodzie kognitywnej traktowane są jako rzecz jak najbardziej naturalną w procesie uczenia się. Nasze niedociągnięcia ukazują, w czym sobie nie do końca radzimy, co daje nauczycielowi klarowny obraz tego, nad czym z nami popracować. Ponadto, błąd traktowany jest jako synonim postępu, gdyż tylko poprzez próby i błędy jesteśmy w stanie nabyć język, którego chcemy się nauczyć.
W metodzie kognitywnej, gramatyka pełni bardzo istotną rolę. Zakłada ona bowiem, że jeśli poznamy określone reguły gramatyczne (których przecież nie jest tak strasznie dużo), będziemy w stanie tworzyć nieskończoną ilość zdań (na bazie tych gramatycznych struktur, które poznaliśmy).
Czy znacie metodę kognitywną? Uważacie, że jest efektywna? A może znacie lepsze metody? Dajcie znać w komentarzu.
