Ta metoda zakładania krawata wynaleziona została przez Jerzego Pratta, który pracował w Izbie Handlowej w USA. Stosował on ją przez ponad 20 lat. Popularna stała się dzięki prezenterowi Don Shelby. Kiedy pojawił się w swoim krawacie zawiązanym w ten sposób, media od razu się nim zainteresowały. Od dziś znany jest jako węzeł pratta, shelby, amerykański, odwrócony, pół – windsorski czy asymetryczny.
Sposób ten będzie bardziej odpowiedni dla osób wysokich niż węzeł windsorski. Na jego zawiązanie zużywana jest krótsza część materiału. Dodatkowo sam się nie rozwiązuje. Pasuje do grubszych tkanin, szerokich kołnierzyków. Najlepiej wiąże się nim szerokie krawaty. Węzeł asymetryczny odpowiedni jest na spotkania nieformalne, w luźnej atmosferze, dobry do pracy.
Węzeł jest o tyle nietypowy, że końcówki układa się pod kołnierzykiem na zewnętrznej stronie. Węższy koniec jest ułożony na prawej stornie, szerszy na lewej. Ten pierwszy nakładamy na szerszą końcówkę. Szerszy koniec przekładamy przez pętlę i owijamy nim węzeł. Następnie znów przekładamy dołem przez podstawę i wkładamy do pętli. Na koniec modelujemy krawat i zaciskamy. W ten sposób wiązanie krawata jest już gotowe.
Umiecie wiązać krawat? Jaki węzeł najczęściej stosujecie?
