Ogrody japońskie, tak różne od tych, które spotykamy na co dzień przy domkach jednorodzinnych, nawiązują swą formą do tego, co w naturze jest najpiękniejsze. Twórcy tego typu krajobrazów umieszczają zazwyczaj na niewielkiej powierzchni piękne głazy porośnięte mchem oraz elementy wodne.
Kolejnymi charakterystycznymi elementami, jakie spotykamy w ogrodach japońskich to: formowane drzewa, płytkie zbiorniki wodne, bambusy oraz żwirowe plaże. Według zasady, że natura jest najważniejsza, należy zrezygnować z wszelkich form kwitnących na rzecz drzew, krzewów i traw w jednolitym zielonym kolorze. Byliny czy też rośliny cebulowe mogą występować, ale jedynie sporadycznie.
Fot.: Barbara Machalska
Projektując ogród japoński można czerpać z naturalnych górskich krajobrazów, gdzie proporcje kamień-woda-rośliny są idealnie skomponowane. Zagłębmy się również nieco w filozofię orientalnych ogrodników – pozwoli nam to dobrze zrozumieć panujące tam zasady oraz podpowie, jak właściwie wybrać odpowiedni materiał roślinny.
Japońscy filozofowie uważają, że wszystko co stare, jest niezwykle cenne. Tą też regułą należy się kierować podczas zakładania naszego wschodniego zakątka. Wszystkie porośnięte mchem kamienie, konary starych, formowanych drzew czy też postarzane dekoracje wykłute z głazu lub kamienia mają za zadanie przypominać nam o przeszłości.
Kompozycje ogrodowe projektujemy tak, aby symbolizowały sobą pierwiastek żeński i męski oraz ich odwieczną równowagę. Bez problemu więc zestawiamy ze sobą światło i cień oraz wodę z kamieniami. Granice ogrodu zacieramy poprzez odpowiednio skomponowane wnętrze. Przy dużych powierzchniach ogrodu uzupełnieniem stają się rośliny znajdujące się poza obrębem działki lub bambusowe zagajniki. Jeżeli jednak mamy do czynienia z małą powierzchnią, wówczas ogród powinien niepostrzeżenie wybiegać swoimi granicami na zewnątrz, tworząc przy tym ramy, przez które dostrzeżemy na horyzoncie widok.
Uwaga!
Byliny do ogrodu japońskiego: bambusy, funkie, kosaciec syberyjski, liliowiec ogrodowy, języczka pomarańczowa, języczka Przewalskiego, miskant chiński, naparstnica purpurowa, paprocie, tawułki, wiązówka błotna, zawilec, mchy. Drzewa i krzewy: azalie, bukszpan wiecznie zielony, klon palmowy, magnolia, miłorząb chiński, różaneczniki, sosny, tawuły, ozdobne śliwy oraz wiśnie.
Dlaczego zdecydowaliście się na ogród w stylu japońskim? Co Was przekonuje do takiego projektu?
