Warto wiedzieć, że:
– rozumieniu ustawy „pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody ożywionej i nieożywionej lub ich skupienia o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie”(1);
– największą ilość pomników przyrody stanowią drzewa oraz ich grupy. Najstarszym drzewem w Polsce jest okaz cisa pospolitego, który można podziwiać w Henrykowie Lubańskim. W naszym kraju można także podziwiać wiele pomników przyrody będących dębami. Są to m.in.: Dąb Bartek, dęby rogalińskie w Rogalińskim Parku Krajobrazowym, Dąb Chrobry w Piotrowicach, Dąb Car w Puszczy Białowieskiej czy Dąb Jagiełły w Białowieskim Parku Narodowym. Z kolei do pomników okazów lip należy m.in. drzewo we wsi Cielętniki, na terenie województwa śląskiego. Liczy sobie 525 lat. W Słońsku można podziwiać czarną topolę „Dudek”, która jest jedną z najstarszych w Polsce. Przy drodze Busko-Zdrój-Pińczów w miejscowości Wełecz można zobaczyć niezwykły okaz sosny, który charakteryzuje się niezwykłym systemem korzeniowym. Z tego powodu nazywana bywa „krocząca sosną”;
– w przypadku pomników przyrody nieożywionej warto zobaczyć następujące obiekty: skały Piekło Dalejowskie i Brama Piekielna, pulsujące źródełko „Jordan” w Ściborzycach, wodospad i źródła mineralne Łomniczanki w Łomnicy –Zdroju, Staw Wierchomla w Wierchomli Wielkiej, Krucze Skały w Jerzmanicach-Zdroju, Gipsowe Kryształy w Busku-Zdroju, Głaz narzutowy „Adam” w Parku Żeromskiego w Szczecinie, Głazy Krasnoludków w Gorzeszowie, jaskinię krasową Chelosiowa Jama w Jaworzni czy Maczugę Herkulesa w Pieskowej Skale.
1) Ustawa o Ochronie Przyrody z 2004 roku.
Jakie jeszcze polskie pomniki przyrody są według Was warte tego by je zobaczyć? Wypowiadajcie się w komentarzach.
