Pracownik, który chce skorzystać z urlopu okolicznościowego musi zgłosić to pracodawcy oraz dostarczyć dokument potwierdzający uprawnienia do urlopu. Mogą to być akt zawarcia związku małżeńskiego, akt zgonu czy świadectwo urodzenia dziecka. Warto pamiętać, że można go złożyć pracodawcy później niż data urlopu okolicznościowego, np. akt zawarcia małżeństwa po dniu ślubu. Pracodawca nie może odmówić udzielenia urlopu okolicznościowego. Poza tym może on być wykorzystany w innym terminie niż data wydarzenia. Jednak musi on być powiązany z określonym wydarzeniem.
Urlop okolicznościowy można otrzymać, m. in. ze względu na:
– zawarcie związku małżeńskiego – ilość dni wolnych zależy od stopnia pokrewieństwa. Pracownik zawierający związek małżeński ma prawo do dwóch dni. Rodzic dziecka biorącego ślub może ubiegać się tylko o jeden dzień. Dokumentem, potwierdzającym uprawnienie do urlopu okolicznościowego jest akt zawarcia małżeństwa;
– narodziny dziecka pracownika – wymiar urlopu okolicznościowego wynosi dwa dni. Poświadczeniem prawa do tego przywileju jest akt urodzenia dziecka;
– zgon lub pogrzeb – dwa dni wolne przysługują, gdy zmarła osoba była małżonkiem, dzieckiem, ojcem, matką, ojczymem lub macochą pracownika. Prawo do jednego dnia urlopu, związane jest ze zgonem i pogrzebem jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki czy dziadka. Warto zaznaczyć, że przepisy zezwalają na skorzystanie z urlopu okolicznościowego także w sytuacji, gdy umarła inna osoba, będąca na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką. Dokumentem potwierdzającym uprawnienie do urlopu okolicznościowego w tym przypadku jest akt zgonu zmarłej osoby;
Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. 1996 r., Nr 60, poz. 281 ze zmianami).
Staraliście się kiedyś o urlop okolicznościowy? Nie mieliście problemów z jego załatwieniem? Podzielcie się doświadczeniami.
