Choroba a prawo do wynagrodzenia
Zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za okres niezdolności do pracy z powodu choroby trwającej łącznie maksymalnie 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w odniesieniu pracownika, który ukończył 50 rok życia – za okres niezdolności do pracy trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego. Okres ten jest ustalany poprzez zsumowanie łącznego czasu niezdolności do pracy w roku kalendarzowym. Zliczenie okresów ma zastosowanie także wówczas gdy pracownik zmienił pracę. Zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy wysokość wynagrodzenia w okresie niezdolności do pracy z powodu choroby powinna wynosić minimum 80% stanowiącego podstawę wymiaru. Pracodawca może za ten okres przyznać pracownikowi wyższe wynagrodzenie niż to przewidziane w przepisach prawa. Ponadto wynagrodzenie będzie w wysokości 100% podstawy wymiaru, gdy niezdolność do pracy wynikła z następujących przyczyn:
– wypadek w drodze do pracy albo w drodze z pracy,
– okres ciąży,
– poddanie się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek tkanek i narządów lub poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów.
Jeżeli niezdolność do pracy trwa dłużej niż wskazane okresy 33 lub 14 dni wówczas pracownik uzyskuje prawo do zasiłku chorobowego.
Zasiłek chorobowy
Zasiłek chorobowy przysługuje pracownikowi za okres niezdolności do pracy dłuższy niż 33 lub 14 dni oraz jeżeli przewidują to przepis prawa także w innych sytuacjach np. gdy niezdolność do pracy spowodowana jest wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową. Istotnym kryterium przyznania zasiłku chorobowego jest podleganie ubezpieczeniu chorobowemu.
Podlegający obowiązkowemu ubezpieczeniu chorobowemu zyskują prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia. Jeżeli ubezpieczenie chorobowe opłacane jest dobrowolnie (prowadzący lub współpracujący przy prowadzeniu pozarolniczej działalności, wykonujący pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub współpracy przy jej wykonywaniu) uzyskują prawo do zasiłku chorobowego po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.
Źródła:
[1] Informator świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Warszawa 2011, dostępny w Internecie: http://www.zus.pl/pliki/poradniki/Swiadczenia%20pieniezne%20choroba%20macierzynstwo.pdf.
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.
