Znęcanie się w rodzinie
Znęcanie się psychiczne i fizyczne nad członkami rodziny jest przestępstwem przeciwko rodzinie i opiece (rozdział XXVI kodeksu karnego). Pod pojęciem „znęcanie” możemy rozumieć działania, które w sposób fizyczny (np. poprzez bicie), jak i psychiczny (czyli np. poniżanie, obrażanie) uderzają w osobę pokrzywdzoną.
Zgodnie z przepisami karą za znęcanie się jest pozbawienie wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Kara ta jest znacznie wyższa, jeśli znęcanie to było szczególnie okrutne (w ustawie karnej brak definicji „szczególnego okrucieństwa”) – wynosi wówczas do 10 lat pozbawienia wolności.
Jeśli fizyczne bądź psychiczne znęcanie nad drugą osobą było tak silne, iż pokrzywdzony targnął się na własne życie, wówczas sprawcy grozi od 2 do 12 lat pozbawienia wolności.
Warto zaznaczyć, iż jeśli podczas przestępstwa znęcania się doszło do uszkodzenia ciała pokrzywdzonego, wówczas sprawca przestępstwa będzie odpowiadał za dwa przestępstwa, a kara będzie odpowiednio wyższa.
Znęcanie się w pracy
Znęcanie się nad drugą osobą w pracy jest określane pojęciem mobbingu – kodeks pracy definiuje je (art. 94) jako „uporczywe i długotrwałe nękanie, wywołujące zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu pracownika”. Do mobbingu może dojść ze strony szefa, ale także ze strony innych współpracowników.
Pracownik, który stał się ofiarą mobbingu, może dochodzić odszkodowania u pracodawcy. Minimalną wysokością takiego odszkodowania jest wielkość minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Czy zainterweniowałbyś, gdybyś widział, że ktoś znęca się w pracy nad drugą osobą?